ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/482

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੪੫੦ ) ਨਤੇਸੁਕਹਾਅਥਕੱਈਯੋ ॥ ੧੯੨੭ ॥ ਸੋਰਠਾ ॥ ਕੀਨੋਏਹਬਿਚਾ ਰਪੁਰਤਜਕੇ ਅਨਭੇਬਸਹਿ ॥ ਨਾਤਰਡਾਰੇਂਮਾਰਜਰਾਸਿੰਧਭੂਪਤਿ ਲ॥੧੯੨੮॥ ਕੀਜੇਸੋਊਬਿਚਾਰਜੋਭਾਵੇਸਭਜਨਨਮਨ ॥ ਅਪਨੇ ਚਿਤਹਿਬਿਚਾਰਬਾਤਨਕੀਜੇਠਾਨਹਠ ॥੧੯੨੯॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਤਜਿ ਕਮਥੁਰਾਸੁਨਕੈਇਹਸੱਤਸੁਲੈਕੈਕੁਟੰਬਨਜਾਦੈਪਰਾਏ ॥ ਏਕਵਡੇਗਿਰ ਥੋਤਿਹਭੀਤਰਨੈਕਟਿਕੈ ਚਿਤਮੈਸੁਖਪਾਏ ॥ ਘੇਰਭਿਓਨਰਸਿੰਧਜਰਾ ਤਿਹਕੀਉਪਮਾਕਵਿਸਿਯਾਮਸੁਨਾਏ ॥ ਪਾਤਨਕੇ ਜਨਭੱਛਨਕਊਭਟ ਵਾਹਿਬਾਦਰਹੀਮਿਲਆਏ ॥ ੧੯੩੦॥ ਦੋਹਰਾ ॥ ਜਰਾਸਿੰਧ ਬ ਮੰਤ੍ਰੀਯਨਸੰਗਯੋਂਕਹਿਓਸੁਨਾਇ ॥ ਨਗਭਾਰੀਇਹਸੈਨਤੇਨੈਕਨਸੋਧਿਯੋ ਜਾਇ ॥ ੧੯੩੧॥ ਸੋਰਠਾ ॥ ਦੀਜੇਆਗਲਗਾਇਦਸੋਦਿਸਾਤੇਘੇਰਿ ਗਿਰ॥ ਅਪਨਹੀਜਰਜਾਇਸੀਜਦਬੀਰਕੁਟੰਬਸਨ ॥ ੧੯੩੨ ॥ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ਘੇਰਦਸੋਦਿਸਤੇਗਿਰਕਉਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੀਦ ਆਗਲਲਗਾਈ । ਤੈਸੇਈਪਉਨਚੰਡਬਹਿਯੋਤਿਹਪਉਨਸੋਆਗਘ ਨੀਹਹਰਾਈ ॥ ਜੀਵਵਡੇਤਿਨਰੁਖਘਨੇਛਿਨਬੀਚਦਏਫੁਨਤਾਹਿਜਰਾ ਈ ॥ ਤਉਨਘਰੀਤਿਨਲੋਗਨਪੈਫੁਨਹੋਤਭਈਅਭਿਹੀਦੁਖਦਾਈ ॥ ੧੯੩੩ ॥ ਚੌਪਈ ॥ ਜੀਵਮਨੁੱਛਜਰੇਤਿਨਜਥੇ ॥ ਸੰਕਾਕਰਤਭਏ ਭਟਤਬੇ ॥ ਮਿਲਸਬਹੀਜਦੁਪਤਿ ਪਹਿਆਏ ॥ ਦੀਨਭਾਂਤਿਹੁਇਅਤਿ ਘਿਘਿਆਏ ॥੧੯੩੪॥ ਸਭਜਾਦੋਵਾਚ ॥ ਚੌਪਈ ॥ ਪ੍ਰਭਜੂਹ ਮਰੀਰੱਛਾਕੀਜੈ॥ ਜੀਵਰਾਖਇਨਸਭਕੋਲੀਜੈ॥ ਆਪਹਕੋਊਉਪਾਵਬ ਭੱਈਯੋ॥ ਕੈਭਜੀਯੈਕੈਜਝਮਰਈਯੈ ॥੧੯੫॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਤਿਨ ਕੀਤੀਯਾਂਸੁਨਕੈਜੁਗਿਰਕਉਸੰਗਪਾਇਨਕੈਮਸਕਿਓ॥ਨਸਕਿਓ ਸਹਭਾਰਸੁਭਾਂਪਕੋਕਵਿਸਿਯਾਮਭਨੇਜਲਲਉਧਸਕਿਓ ॥ ਉਸਕਿਓ ਗਿਰਊਰਧਕੋਧਸਕੈਕੋਊਪਾਵਕਜੀਵਜਰਾਨਸਕਿਓ। ਜਦੂਬੀਰਹਲੀ ਤਿਹਸੈਨਪੈਕੁਦਪਰੇਨਹਿਯਾਤਿਨਕੋਕਸਕਿਓ॥੧੯੩੬॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਏਕਹਹਾਥਗਦਾਗਹਿਸਿਯਾਮਜੂਭੂਪਤਿਕੇਬਹੁਤੇਭਟਮਾਰੇ ॥ ਔਰਘਨੇ ਅਸਵਾਰਹਨੇਬਿਨਪ੍ਰਾਨਘਨੇਗਜਕੇਭੂਅਪਾਰੇ ॥ ਪਾਇਨਪੰਭਹਨੇਅ ਗਨੋਰਥਤੋਰਰਥੀਬਿਰਥੀਕਰਡਾਰੇ ॥ ਜੀਤਭਈਜਦੁਬੀਰਕੀਓਂਕਵਿ ਸਿਆਮਕਹੈਸਬੴਅਰਿਹਾਰੇ॥ ੧੯੩੭ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ਜੋਭਟਸਿਯਾਮ ਸੋਜੂਝਕੋਆਵਤਜੂਝਤਹੈਸੁਲਗੇਭਟਬੀਰਨ ॥ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਕੇਤੇਜਕੇ | ਅੱਹੈਕਵਿਸਿਯਾਮਧਰੇਕੋਊਧੀਰਨ ॥ ਭੂਪਤਿਦੇਖਦਸਾਤਿਨਕੀਸੁਕ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org