ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/499

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੪੬੭) ਵਤਭਯੋਮਨਿਦੈਜਦਬੀਰ॥ਜੋਕਟੀਆਸਿਰਦੁਰਜਨੈਹਰਿਭਾਸਾਧਨਕੇ ਪੀਰ ॥ ੨੭੯੩॥ ਇਤਿਦਸਮਸਿਕੰ ਧਪੁਰਾਣੇਬਚਿੱਤ੍ਰਨਾਟਕ ਇਤਿਦਸਮਸਿਕੰਧਪੁਰਾਣੇਬਚਿੱਟਕ ਕੰਥਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇਸਤਪਨੇਕੋ ਬਧਕੈ ਅਕਰਕੋਮਨਿਦੇਤਭਏ ॥ ਅਥਕਾਨਜੂਕੋਦਿਲੀਮੈਆਵਨਕੰਥਨੰ ॥ ਚੌਪਈ ॥ ਜਬਅੱਕਹਿਕੈਮਨਿਦਈ । ਜਦੁਪਤੀ,ਦਿੱਲੀਕਉਸਧਕਈ ॥ ਜਬ ਦੱਲੀਕੇਭੀਤਰਆਏ॥ ਪਾਂਡਵਪਾਂਚਚਰਨਲਪਟਾਏ ॥ ੧੦੮੪ ॥ ਦੋਹਰਾ॥ਤਬਕੁੰਤੀਕੇਗ੍ਰਿਹਗਏਕੁਸਲਪੂਛਿਯੋਜਾਇ॥ਜੰਦੁਖਇਨਕੈਰਵਿ ਦਏਸੋਸਭਦਏਬਤਾਇ॥ ੨੦੮੫॥ ਇੰਦੁਸਤਮੈਕ੍ਰਿਸਨਜੂਰਹੇਮਾਸ ਜਬਚਾਰੁ ॥ ਤਬਅਰਜਨਕੋਸੰਗਲੈਇਕਦਿਨਚੜੇਸਿਕਾਰ॥ ੨੦੮੩ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਸੋਧਸਿਕਾਰਕੋਲੈਹਰਿਜੂਸੁਘਨੋਜਹਬੋਤਿਹਓਰਸਿਧਾਰੇ॥ ਗੋਇਨਸੂਕਰਰੀਛਵਡੇਬਹੁਚੀਤਰਅਉਰਸਸੇਬਹੁਮਾਰੇ ॥ ਗੈਂਡਹਨੇਮਹਿ ਖਾਸਕੇ ਮੱਤ ਕਰੀਅਰਸਿੰਘਨਝੁੰਡਹਿਝਾਰੇ ॥ ਨੈਕਸੰਭਾਰਰਹੀਨਪਰੈਬਿ ਸੰਭਾਰਜਿਨੋਸਰਸਿਯਾਮਰੈ ॥੨੭੮੭ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਪਾਰਬਕੋ ਸੰਗਲੇਪ੍ਰਭੁਜੁਬਨਮੋਧਸਿਕੈ ਬਹੁਤੇ ਮ੍ਰਿਗਘਾਏ ॥ ਏਕਹਨੇਕਰਵਾਰਨ ਸੋਂਤਕਿਏਕਨਕੇਤਨਬਾਲਗਾਏ ॥ ਅੱਸੂਨਕੋਦਵਰਾਇਭਜਾਇਕੈਕੂਕ ਰਤੇਊਹਨੈਜੁਪਰਾਏ ॥ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਕੇ ਅੱਗ ਜਜੋਉਠਭਾਜਤਭੇਤੇਊਜਾ ਨਨਪਾਏ॥੨੧੮੮॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਪਾਰਥਏਕਹਨੇਮ੍ਰਿਗਵਾਇਕਆਪ ਹਿਜਨਾਇਕਘਾਏ ॥ ਜੇਉਠਭਾਜਤਭੇਬਨਮੈਸੋਊਕੂਕਰਝਾਰਸਭੈ ਗਹਿਵਾਏ ॥ ਭੀਤਰਜੇਉਡਕੈਨਭਓਰਗਏਤਿਹਕੋਪ੍ਰਭੁਬਾਜਚਲਾਏ ॥ ਚੀਤਨਏਕਮ੍ਰਿਗਾਗਹਿਕੈਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਜਮਲੋਕਪਠਾਏ॥ ੨੪੮੯ ਸਵੈਯਾ ॥ ਬੇਸਰੇਅਉਰਕੁਹੀਬਹਰੀਅਰਬਾਜਜੁਰੇਬਹੁਤੇਸੰਗਲੀਨੇ ॥ ਬਾਸੇਘਨੋਲੰਗਰਾਚਰਗੇਸਿਕਰੇਨਕੇਫੇਟਭਲੀਬਿਧਕੀਨੇ ॥ ਧੂਤੀਉਕਾ ਬਬਸੀਨਨਕਉਸਜਕੰਠਜਗੋਲਨਦਾਲਨਵੀਨੇ ॥ ਜਾਂਕਹੁਹੇਰਚਲਾਵ ਤਭੇਤਿਨਪਾਛਨਤੇ ਇਕ ਜਾਨਨਦੀਨੇ ॥੨੦੯੦॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਪਾਰਬ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੁਜੰਮਿਲਕੇ ਜਬਐਸਸਿਕਾਰਕੀਯੇਸੁਖਪਾਯੋ ॥ ਆਪਸਿਮੈਕ ਸਿਯਾਮਭਨੇਤਿਹਠਉਰਦੁਹੂੰ ਅਤਿਹੇਤਬਢ ਯੋ ॥ ਔਦੁਹਿਕੋਜਲਪੀਵਨ ਕੋਮਨਔਸਰਤੌਨਸੁਹੈਲਲਚਾਯੋ॥ ਛੋਰਅਖੇਟਕਦੀਨਦੁਹੁੰਚਲਕੈਪ੍ਰਭ ਜਜਮਨਾ ਟਆਯੋ ।੨੦੯੧। ਜਾਤ ਤੇ ਜਲਪੀਵਨਕੋਹਿਤਤੌਹੀਉ ਸੁੰਦਰਨਾਰਿਨਿਹਾਰੀ॥ਪੁਛਹੁਕੋਹੈਕਹਾਂਇਹਦੇਸਕਹਿਯੋ ਸੰਗਪਾਰਥਯੌਗਿ ਰਧਾਰੀ ॥ ਆਇਸਮਾਨਪੁਰਿੰਦਰਕੋਸਭਯੋਤਿਹਕੇ ਸੰਗਬਾਤਉਚਾਰੀ ॥ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org