ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/507

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੪੭੫ ) ਸਮੈਸੋਊਸਿਯਾਮਕਥਾਜਦੁਬੀਰਕਹੀਤਿਨਕਊਸਸੁਨੈਕੈ ॥ ਸੋਕਵਿਸਿਯਾ ਕਬਿੱਤਨਬੀਚਕਹੀ ਸੁਨਿਯੋਂ ਸਭਹੇਤਬਢੈ ॥੨੧੭੫ ॥ ਇਤਿ ਦਸਮਸਿਕੰਧਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿੱਤਲ ਟਕੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇਇੰਦ੍ਰ ਜੀਤ ਕਰਕਲਪਛਲਿਯਾਵਤਭਏ॥ ਰੁਕਮਨਸਾਬਕਾਨਜੀਹਾਸੀਕਰਨਕਥਨੰ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਜਨਾਥਕਹਿਯੋਯਸੋਂਮੁਹਿਭੋਜਨਗੋਪਨਧਾਮਕਰਿਯੋ ॥ ਸੁਨਸੁੰਦਰਤਾਂ ਦਿਤੇਹਮਰੋਬਿਚੀਆਕੋਫੁਨਿਨਾਮਪਰਿਯੋ ।ਜਬਸਿੰਧਜਰਾਦਲਸਾ ਜਚਢਿਯੋਭਜਗੇਤਬਨੈਕਨਧੀਰਧਰਿਯੋ ॥ ਤੁਮਰੀਮਤਿਕੋਅਬਕਾਕਹੀ ਐਤਿਹਤੇ ਹਮਸੇਕਹਿਯੋ ਅਨਬਰਿਯੋ ॥੨੧੫੧॥ ਰਾਜਸਮਾਜਨਹੀ ਸੁੰਦਰਿਨਾਧਨ ਕਾਹੂੰ ਤੇ ਮਾਂਗ ਲਓ ਹੈ । ਸੁਰਨਹੀਜਿਨਤਿਯਾਗ ਕੈ ਆਪ ਦੇਸ਼ ਸਮੁੰਦ ਮੋਬਾ ਸਕ ਯੋ ਹੈ ॥ ਚੋਰਪਰਿਯੋਮਨਿਕੋਫੁਨਨਾਮਸੁਯਾਹੀ ਤੇ ਕੂ ਤੱਤ ਭੂਤ ਭਜੋ ਹੈ ॥ ਤੁਹੀ ਤੇ ਮੋਤ ਜਕੈ ਬਰਾਅ ਨਹਿ ਤੇਰੋ ਕਛੂਅ ਥਲ ਤੇ ਨਗਯੋਹੈ ॥੨੧੫੨॥ ਰੁਕਮਨਿਵਾਚ ਸਖੀਜੋ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਚਿੰਤਕ ਰੀਹਮਸੋਮਨਮੈਨਥੀ ਜਾਨਤਸਿਯਾਮਇਤੀਕਰਿਹੈ ॥ ਥਰਮੋਂਤਜਿਕੈਤੁਮ ਆਨਹਿਕੈਬਚਨਾਇਹੁਭਾਂਤਕ ਉੱਚਰਿਹੈ ॥ ਹਮਰੋਮਰਸੋਈਬਨਿਯੋਇਹ ਠਾਂਜੀਅਹੈਨਅਵੱਸਿਅਬੈਮਰਿਹੈ ॥ ਮਰਿਬੋਜਨਜਾਤਭਲੇ ਸਜਨੀਅ ਨੇਪਤਿਸੋਹਠਿਕੈਜਰਿਹੈ ॥੨੧੫੩ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ਯਾਕਾਨਸੋਚਿੰਤਤ ਹੁਇਮਨਮੈਮਰਿਬੋਈਬਨਿਯੋਚਿਤਬੀਚਬਿਚਾਰਿਯੋ॥ ਮੋਸੰਗਕਿਉਬ੍ਰਿਜ ਨਾਥਅਥੈਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਕਬੈਨਉਚਾਰਿਯੋਂ। ਕ੍ਰੋਧਸੋਖ ਇਭਵਾਰਧ ਰਾਪਰਝੁਮਗਿਰੀਨਹੀਨੈਕਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥ਯੋਂ ਉਪਮਾਉਪਜੀਜੀਯਮੈਜਨ ਟੁਟਗਯੋਰੁਖਥਿਯਾਰਕੋ ਮਾਰਿਯੋ ॥ ੨੧੫੪॥ ਦੋਹਰਾ॥ ਅੰਕਲੀਯੋ ਭਰਕਾਨਤਿਹਦੂਰਕਰਨਕੋਕ੍ਰੋਧ ॥ ਸਾਵਧਾਨਕਰਰੁਕਮਨੀਜਦੁਪਭਿਕੀ ਯੋਧ ੨੧੫੫ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਤੇਰੇਰੀਧਰਮਤੇਮੇਸਨਸੁੰਦਰਿਕੇਸ ਤੇ ਗਹਿਕ ਸਪਛ ਰਿਯੋ ॥ ਤੇਰੇ ਹੀਧਰਮਤੇ ਸਿੰਧਜਰਾਹੂੰਕੋਸੈਨਸਭੈਛਿਨ ਮਾਹਿਸੰਘਰਿਯੋ॥ ਤੇਰੇਧਰਮਜਿਤਿਯੋਮਘਵਾਅਰੁਤੇਰਰੀਧਰਮਭੂਮਾਸੁ ਸਮਾਰਿਯੋ । ਤੋਂ ਸੋਕੀਓਉਪਹਾਸਅਬੈਮਹਿਤੈਅਪਨੇਜੀਅਸਾਚਬਿਚਾਰਿ ਯੋ ॥ ੨੧੫੬॥ ਰੁਕਮਨੀ ਵਾਚ ॥ ਸਵੈਯਾ। ਯੋਂਪੀਯਕੀਯਬਾਤ ਸੁਨੀਦੁਖਕੀਤਬਬਾਤਸਭੈਬਿਸਰਾਈ ॥ ਭੂਲਪਰੀਪ੍ਰਭੁਕੀਜੈਛਿਮਾਂਮੋਹਿ ਨਾਰਨਿਵਾਇਕੇਨਾਰਿਸੁਨਾਈ ।ਅਉਰਕਰੀਉਪਮਾਕੀਜੁਕਬਿੱਤਨ ਮੈਂਬਰਨੀਨਹੀ ਜਾਈ ॥ ਉਤਰਦੇ ਤਭਈ ਹਸ ਕੈਂ ਹਰਿਮੈਉਪਹਾਸਕੀ ਬਾਤ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org