ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/531

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੪੯੯ ), ਨਿਐਕੈ ॥ ਕੈਸਕੈਬਿਯਾਹਿਓਹੈਸਿਯਾਮਤੁਮੈਸਭਮੋਹਕਹੋਤੁਮਆਨੰਦਕ ਕੈ ॥੨੩੫੫॥ ਦੋਹਰਾ ॥ ਜਬਤਿਨਕਉਯੋਪਤੀਪੂਛਿਓਪ੍ਰੇਮਬਢਾ ਇ ॥ ਅਪਨੀਅਪਨੀਤਿਹਬ੍ਰਿਥਾਸਭਹੂੰਕਹੀਸੁਨਾਇ॥ ੨੩੫੬ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਜੰਗਨਿਹਾਰਜਧਿਸਟਰਕੋਮਨਭੀਤਰਕਉਰਨਕੋਪਬਸਾਯੋ ॥ ਪੰਡਕੇਪੁਨਜੱਗਕੀਯੋਤਿਹਤੇਇਨਕੋਜਗਮੈਜਸਛਾਯੋ॥ ਐਸੋਨਲੋ ਕਬਿਖੈਹਮਰੋਜਸਹੋਤਭਯੋ ਹਿਸਿਯਾਮਸੁਨਾਯੋ ॥ ਭੀਖਮਤੇਸਤਸੂਰਜ ਤੇਸੁਨਹੀਹਮਤੇਐਸੋਜੱਗਭੈਆਯੋ॥੨੩੫੭॥ ਇਤਿਸਮਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਨੇ ਥਰਿੱਤ੍ਰ ਨਾਟਕਕ੍ਖੇਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇਜੁਧਿਸਟਰਕੋਂਸਭਾਵਨਾਇ ਕਥਨੰ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਮੈਇਕਦੈਤਹੁਤੋ ਤਿਨਆਇਕੇਸੁੰਦਰਏਕਸਭਾਸੁਬਨਾਈ ॥ ਲੱਜਤਹੋਇਰਹੇਅਮਰਾਵਤਿਐਸੀਪ੍ਰਭਾਇਹਭੂੰਮਹਿਆਈ ॥ ਬੈਠਬਿਰਾ ਜਤਭੂਪਤਹਾਂਜਦੁਬੀਰਲੀਏਸੰਗਚਾਰੋਈਭਾਈ॥ ਸਿਯਾਮਭਨੇਤਿਹਆ ਭਹਿਕੀਉਪਮਾਮੁਖਤੇਬਰਨੀਨਹੀਜਾਈ ॥੨੩੫੮॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਨੀਰ ਫਰੇਕਹੂੰਚਾਦਰਛੱਤਨਛੂਟਤਹੈਕਹੂੰਠਉਰਫੁਹਾਰੇ॥ ਮੱਲਭਿਰੈਕ ਹੂੰ ਮੱਤਕ ਰੀਕਹੂੰਨਾਚਤਥੋਸਯਨਕੇ ਸੁਅਖਾਰੇ॥ ਬਾਜਲਰੈਂਕ ਹੂੰ ਸਾਜਸਜੈਭਟਵਾਜ ਤਹੈਅਤਿਡੀਲਡਲਾਰੇ ॥ ਰਾਜਤਬ੍ਰਿਜਨਾਥਤਹੱਜਿਮਤਾਰਨਮੈਸਸਿ ਸਿਯਾਮਉਚਾਰੇ ॥ ੨੩੫੯॥ ਜੋਤਿਲਸੈਕਹੂੰਬੱਨਕੀਕਹੂੰਲਾਲਲਗੇ, ਛਬਿਮੰਦਰਪਾਵੈ ॥ ਨਾਗਨਕੋਪੁਰਲੋਕਪੁਰੀਸੂਰਦੇਖਪ੍ਰਭਜਿਹਸੀਸਨਿ ਵਾਵੈ ॥ ਰੀਝਰਹੇਪਿਖਜਾਂਚਤਰਾਨਿਨਹੇਰਪ੍ਰਭਾਸਿਵ ਸੋਲਲਚਾਵੈ॥ ਮਜਹਾਂਤਹਾਂਨੀਰਸੋਲਾਗਤਨੀਰਜਹਾਂਨਹੀਚੀਨਬੋਆਵੈ ॥ ੨੩੬੦ ਜੁਧਿਸਟਰਵਾਚਧਨਸੋ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਐਸੀ ਸਭਾਰਚਿਕੈਸੁਜੁਧਿ ਸਟਰਅੰਧਕੋਬਾਲਕਬੋਲਪਠਾਯੋ ॥ ਸੂਰਜਕੋਸਤ ਸੰਗਲੀਏਅਰ ਭੀਖ ਮਮਾਨਭਰਿਓਸੋਉਆਯੋ॥ ਭੂਮਜਹਾਹੁਤੀਤਾਹਿਲਖਿਯੋਜਲਬਾਰਹੁਭੋਜ ਹਭੰਮਜਨਾਯੋ॥ ਜਾਇਨਿਸੰਕਪਰਿਯੋਜਲਮੈਕਵਿਸਿਜਾਮਕਹੈਕਛੁਭੇਦ ਨਪਯੋ ॥੨੩੧॥ ਜਾਇਪਰਿਯੋਤਬਹੀਸਰ ਮੈਤਨਬਸਤੁ ਧਰੇ ਪਨਬ ਡਗਯੋਹੈ॥ ਬੂਡਤ ਜੋਨਿਕਸਿਯੋਸੋਊਭੁਪਤਚਿੱਤਵਿਖੈ ਅਤਿਕੋ ਪਯੋਹੈ ॥ ਕਾਨਜੂਭਾਰਉਤਾਰਨਕੈਹਿਤਆਂਖਸੋਭੀਮਹਿਭੇਦਦਯੋਹੈ ॥ ਸੋਇਹਭਾਂਤਸੋ ਬੋਲਉਠਿਯੋਅਰੇਅੰਧਕੇ ਅੰਧਹਿਪੁਭਯੋਹੈ ॥ ੨੩੬੨॥ਯੌਜਭੀਮ ਹਸਿਯਤਿਹਕਉਤੁਘਨੋਚਿਤਭੀਤਰਭੁਪਰਿਸਾਯੋ ॥ ਮੋਕਹੁਖੰਡਕੇ ਪੱਤ ਸੈਂਅਬਹੀਬਧਯਾਕੋਕਰੋਜੀਅਆਯੋ ॥ ਭੀਖਮਣਰਿਸੈਮਨਮੈਜੜਭੀਮ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org