ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/563

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੫੩੧ ) ਕਿਤੇਬਾਜਉਥੱਕੈ ॥ ਕਿ ਸੈਣਹੱਕੋ ॥ ਕਿਤੇਦਾਵਤੱਕੈ ॥੨੭੭॥ ਕਿਤੇ ਘਾਵਮੇਲੈ॥ ਕਿਤੇਸੈਣਪੇਲੈ ॥ ਕਿਤੇਭੁੰਮਡਿੱਗੇ ॥ ਤਨਭਿੱਗੇ ॥ ੨੭੮॥ ਦੋਹਰਾ ॥ ਇਹੁਬਿਧਮਚਾਡਰਣਅਰਧਮਹੂਰਤ ਉਦੰਡ ਬੀਸਐਤਦਸਸਭਸੁਭਟਜੂਝਤਭਏਅਡੰਡ ॥੨੭੯॥ ਰਸਾਵਲਛੰਦ ॥ਸੁਣਿਓਸੰਭਰੇਸੰ ॥ ਭਇਓਆਪਭੇਸੈ ॥ ਉਡੀਬੈਕਰੈਣੰ ॥ ਛੁਹੀਸੀਸ ਗੈਨੰ ॥੧੮੦ ॥ ਛਕੈਟੋਪਸੀਸੈ ॥ ਘਣੰਭਾਂਨਦੀਸੈ ॥ ਸੰਨਾਹਦੇਹੀ॥ ਕਬਕਤਕੇਹੀ ॥੩੮੧॥ ਮਨੋਸਿੱਧਵੱਧ । ਸਭੀਜਾਲਉਧੰ ॥ ਕਸੇਸ ਸਭਣੰ ॥ ਗੁਰੂਜਾਣਦੋਣੈ ॥੨੮੨॥ ਮਾਹਾਂਢੀਠਢੂਕੇ।ਮੁਹੰਮਾਰਕ ਕੇ ॥ ਕਰੈ ਸਸਪਾਤੰ ॥ ਗਿਰੈਂਅਸਘਾਤੰ ॥ ੨੮੩॥ ਖਖੱਗਬੱਜੈ ॥ ਨਦੰਮੱਛਲੱਜੇ । ਉਠੈਛਿੱਛਇਛੰ। ਬਹੈ ਬਾਣਤਿੱਛੇ ॥੨੮੪॥ ਗਿਰੇਬੀਰ ਧੀਰੰ ॥ ਧਰੇਬੀਰਚੀਰੰ । ਮੁਖੀਮੁੱਛਬੇਕੀ ॥ ਮਚੇਬੀਰਹੰਕੀ ॥ ੨੮੫॥ ਛੁਟੇਬਾਣਧਾਰੰ । ਧਰੇਖੇਂਗਸਾਰੰ ॥ ਗਿਰੇਅੰਗਭਗ । ਚਲੈਂਚਾਇਚੰਗੰ ॥੨੮॥ਨਚੈਮਾਸਹਾਰੀ ॥ ਹੁਸੈਬਿਓਮਚਾਰੀ॥ ਪੁਐਈਸਸੀਸਿ ॥ ਛਲੀਬਾਰਣੀਸੰ॥੨੮੭॥ ਛੁਟੈਸਸਤ੍ਰਧਾਰੰ ॥ ਕਟੈਅਸਰੰ। ਗਿਰੇ ਰੱਤੂਖੇਤੰ ॥ ਕਟੈਬੀਰਚੇਤੰ ॥੩੮੮। ਉੱਠੋਕ੍ਰੋਧਧਾਰੰ ॥ ਮਚੈਸਸਝਾ ਤੇ ਰੰ ॥ ਖਹੈਖੱਗਖੂਨੀ ॥ ਚੜੈਚੌਪਦੂੰਨੀ ॥ ੨੮੯॥ ਪਿਪੰਣਦੇਵੀ ॥ ਹਸੈਅੰ ਸਭੇਵੀ ॥ ਅਟਾਅੱਟਹਾਸ ॥ ਸੁਜੋਤੰਕਾਸ ॥ ੨੯ ॥ ਢੁਕੇਢੀ ਠਢਾਲੰ॥ਨਚੈਮੁੰਡਮਾਲੰ ॥ ਕਰੈਸਸਤ੍ਰਪਾਤੰ ॥ ਉਠੈਅਸਘਾਤੰ ੨੯੧ ਰੁਪੇਵੀਰਧਾਰੰ ॥ ਤਜੈਤਾਣਤੀਰੰ॥ ਝਿਮੈਬਿੱਜੁਬੇਗੰ ॥ ਲਸੇਏਮਤੇਗੰ ॥ ੧੯੨॥ ਖਹੈਖੱਗਖੂੰਨੀ ॥ ਚੜੈਚੌਪਦੂਨੀ ॥ ਕਰੈਚਿੱਤ੍ਰਚਾਰੰ ॥ ਬਕੈ ਮਾ ਚਮਾਰੰ ॥੧੯੩ ॥ ਅਪੋਆਪਦਾਬੈ ॥ ਰਣੰਬੀਰਫਾਬੈ ॥ ਘਣੰਘਾਇਮੇ ਲੈ ॥ ਮਹਾਂਬੀਰਝੇਲੈ ।੧੯੪ ॥ ਮਡੇਵੀਰਸੁਧੰ ॥ ਕਰੈਮੱਲਜੁੱਧੰ ॥ ਅਪੋਆਪਥਾਹੈਂ ॥ ਉਭੈਜੀਤਚਾਹੈਂ ॥੨੯੫ ॥ ਰਣੰਰੰਗਰੱਤੇ । ਚੜੇ ਨਾ ਤੇਜਤੱਤੇ । ਖੁਲੈਖੱਗਖੂੰਨੀ ॥ ਚੜੈਚੌਪਦੂੰਨੀ ॥ ੨੯੬॥ ਨਭੰਹੂਰਪੂਰ ਨਾ । ਭਏਵੀਰਚੂਰੰ। ਬਜੈਤਰਤਾਲੀ । ਨਚੇਮੁੰਡਮਾਲੀ ॥ ੨੯੭ ॥ ਰਣੰ ਹੁਹਉੱਠੇ । ਸਰੰਧਾਰਬੁੱਠੇ। ਗਜੈਵੀਰ ਗਾਜੀ। ਤੁਰੇਤੰਦਤਾਜੀ ।੨੯੭। ਚੌਪਈ ॥ ਭਯੋਘੋਰਆਹ ਬਿਕਰਾਰਾ । ਨਾਚੈਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਬੈਂਤਾਰਾ। ਬੈਰ ਖਬਾਣਗਗਨਗਯੋਛਾਈ । ਜਨਕਰੈਣਦਿਨਹੁੰਹੁ ਇਆਈ ॥੨੯੯॥ ਕਹੂੰਪਿਸਾਚਪ੍ਰੇਤਨਾਚੈਰਣ॥ ਜੂਝਜੂਝਕਹੂੰਗਿਰੈਸੁਭਟਗਣ ॥ ਭਈ ਰਵਕਰਤਕਹੂੰਭਭਕਾਰਾ । ਉਡਤਕਾਕਬੈਕਬਿਕਰਾਰਾ ॥ ੩੦੭ ॥ ਬ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org