ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/598

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੫੬੬ ) ਸੋਹਤਬਾਲਾ।ਰਾਗਣਮਾਲਾ ॥੨੪॥ ਮੋਹਣੀਛੰਦ ॥ ਗਉਰਸਰੂਪਮ ਹਾਛਬਿਸੋਹਤ। ਦੇਖਤਸੁਰਨਰਕੋਮਨਮੋਹਤ । ਰੀਝਤਤਾਕਵਡੇਪਐ ਸੇ । ਸੋਭਹਿਊਨਸਕੈਕਹਿਤੈਸੇ ॥੨੫॥ ਸੁੰਦਰ ਸਰੂਪਮਹਾਦੁਤਿਬਾਲੀ ।ਪੇਖਤਰੀਝਤਬੀਰਰਸਾਲੀ। ਨਾਚਤਭਾਵ ਅਨੇਤੀ ਆਕਰ। ਦੇਖਤ ਸੋਭਾਰੀਝਤਸੁਰਨਰ ॥ ੨੬ ॥ ਹਿੰਸਤਹੈਵਰਦਿੰਸਤਹਾਥੀ । ਨਾਚਤਨਾ ਗੁਰਗਾਵਤਗਾਥੀ। ਰੀਝ ਭਸੁਰਨਰਮੋਹਤਰਾਜਾ। ਦੇਵਤਦਾਨਦੁਰੰਤਸ ਮਾਜਾ॥੩੭॥ ਗਾਵਤਗੀਤਣ ਚਭਅਪਛੱਰਾਂ । ਰੀਝਭਰਾਜਾਖੀਜ ਤਅਛੱਰਾਂ । ਬਾਜਤਨਾਰਦਬੀਰਰਸਾਲੀ । ਦੇਖਤਦੇਵਪ੍ਰਭਾਸਤਜਾਲੀ ॥੨੮॥ ਆਜਤਅੰਜਨਸਾਜਤਅੰਗਾ । ਸੋਭਤਬਸਸੁਅੰਗਸੁਰੰਗਾ ਨਾਚਤ ਅੱਛੀ ਰੀਝ ਤਰਾਊ।ਚਾਹਤਬਰਬੋਕਰਤਉਪਾਊ ॥੨੯॥ ਤਤਥ ਈਨਾਚੈਸੁਰਪੁਰਬਾਲਾ । ਰੁਣਝੁਣਬਾਜੈਰੰਗਅੰਗਮਾਲਾ । ਬਨਬਨਬੈ ਠੇਜਹਤਹਰਾਜਾ ! ਦੇਦੈਡਾਰੈਤਨਮਨਸਾਜਾ॥ ੩੦॥ ਜਿਹਜਿਹਦੇਖਾ ਸੋਸੋਰੀਝਾ। ਜਿਨਨਹੀਂਦੇਖਾਤਿਨ ਮਨੁਖੀੜਾ।ਕਰਿਕਰਿਭਾਯੰਤ੍ਰੀ ਅਬਰ ਨਾਚੈ। ਅਤਭੂਤਭਾਯੰਅੰਗਅੰਗਰਾਚੈ॥੩੧॥ ਤਿਨਅਦਭੁਤਗਤਜਹ ਤਹਠਾਨੀ । ਜਹਤਹਸੋਹੈ ਮਨਮਨਮਾਨੀ । ਤਜਿਤ ਜਿਜੋਗੰ ਜਿਭਜਿ ਆਵੈ।ਲਖਿਅਤਆਭਾਜੀਅਸੁਖਪਾਵੈ ॥ ੩ ॥ ਬਨਬਨਬੈਠੇਜ ਭਹਰਾਜਾ। ਜਹ ਤਹ ਸੋਹੈ-ਸਭ ਸੁਭ ਸਾਜਾ ॥ ਜਹਤਹਦੇਖੈਗੁਨਗਨਫੂਲੇ ਮੁਨਿਮਨਭਬਿਲਖਿਤਨਮੋਨਭੂਲੇ ॥ ੩੩ ॥ ਤਤਬਿਤਘਨਸੁਰਨਾਦਸ ਭਥਾਜੇ । ਸੁਨਿਮਨਰਾਗੰਗੁਨਿਗਨਲਾਜੇ। ਜਹਤਹਗਿਰਗੇਰਿਝਰਿਝ ਐਸੇ। ਜਨਭਟਜੂਝੈਰਣਬ੍ਰਿਣਕੈਸੇ ॥੩੪॥ ਬਨਬਨਫੂਲੇਜਨਬਰ ਫੂਲੰ। ਤਨਬਰਸੋਭੇਜਨਧਰਮੂਲੇ ॥ ਜਹਤਹਝੂਲੇਮਦਮਰਾਜਾ॥ਜਨੁ ਮੁਰਿਬੋਲੇਸੁਨਘਨਗਾਜਾ ॥੩੫॥ ਪਾਧਰੀਛੰਦ ॥ ਜਹਤਹਬਿਲੋਕਸੋ ਭਾਅਪ ਰ। ਬਨਬੈਠਿਸਰਬਰਾਜਾਧਿਕਾਰ। ਇਹਭਾਂਤਕਹੈਨਹੀਪਰਤ ਬੈਨ । ਲਖਿਮੈਨਰੂਪਰੀਝੰਤਨੈਨ ॥੩੬॥ ਅਵਿਲੋਕਨਾਚਐਸੋਸੁਰੰ ਗ। ਸਰਤਾਨਿਪਨਮਾਰਤਅਨੰਗ । ਸੋਭਾਅਪਾਰਬਰਣੀਨਜਾਇ ॥ ਰਿੱਝੇ ਅਵਿਲੋਕ ਨਾਰਰਾਇ ॥੩੭॥ ਆਗਮਬਸੰਤਜਨਭਇਓ ਜ । ਇਹਭਾਂਤਿਸਰਬਦੇਖੈਸਮਾਜ । ਰਾਜਾਧਿਰਾਜਬਨਬੈਠਐਸ । ਤਿ ਕੇਸਮਾਨਨਹੀਇੰਸ ॥੩੮॥ ਇਕ ਮਾਸਲਾਗਤਹਭਇਓਨਾਚ । ਬਿਨਪੀਐਕੈਫਕੋਊਨਬਾਚ। ਜਹਜਹਬਿਲੋਕਿਆਭਾ ਅਪਾਰ । ਜਹ ਤਹਸੁਰਾਜਰਾਜਨਕੁਮਾਰ॥੩੯॥ਲੈਸੰਗਤਾਸ ਸਾਰਸੂਤੀਆਪ। ਜਿ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org