ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/605

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੫੭੩ ) ॥੯॥ ਕਿੰਨੋ ਸੁਜੋਗਬਹੁਦਿਨਨ । ਰੀਝਿਓਰੁੱਪਰਨਿਦਾਣ ਬਰਮਾਂਗਪੁੱਜੋਰੁਚੈਤੋਹਿ। ਬਰਦਾਨਤਉਨਮੈਦੇਉਂਤੋਹਿ ॥੧੦॥ ਕਰ ਜੋਰਿਅੱਤਤਬਭਯੋਠਾਢ । ਉਠਭਾਗਆਨਅਨੁਰਾਗਬਾਢ। ਗਦਗਦਅੰ ਬੈਣਭਭਕੰਤਨੈਣ । ਰੋਮਾਂਨਹਰਖਉਚਰੇ ਸੁਬੈ ॥ ੧੧॥ ਜੋਦੇਤਰੱ ਥਰਰੀਝਮੋਹਿ । ਹੋਇਪੁੱਤ੍ਰ ਸਮਤੁੱਲਤੋਹਿ। ਕਹਿਕੈਤਥਾਸੁਭਭਏਅੰ ਤਰਧਿਆਨ । ਗ੍ਰਿਹਿਗਯੋਅੱਮ੍ਮਨਿਮਨਮਹਾਂਨ ॥ ੧੨॥ ਗ੍ਰਿਹਬਰੀ ਆਨਅਨਸੂਆਨਾਰ । ਜਨਪਠਿਓਤੱਤਨਿਜਸਿਵਨਿਕਾਰ। ਬ੍ਰਹਮਾਰ ਬਿਸਨਿਜਤੇਜਕਾਢ । ਆਏਸੁਮੱਧਿਅਨਸੂਆਛਾਡ॥੧੩॥ ਭਈਕ ਰਤਜੋਗਬਹੁਦਿਨਨ । ਅਨਸੁਆਨਾਮਗੁਨਗਨਮਹਾਨ । ਅਤਿ ਤੇਜਵੰਤਸੋਭਾਸੁਰੰਗ । ਜਨਧਰਾਰੂਪਦੂਸਰਅਨੰਗ ॥੧੪॥ ਸੋਭਾਅ ਪਾਰਸੁੰਦਰਜਨੰਤ। ਸਉਹਾਗਭਾਗਥਹਬਿਧਲਸੰਤ। ਜਿਹਨਿਰਖਰੂਪ ਸੋਰਹਿਲੁਭਾਇ ਆਭਾਅਪਾਰਬਰਨੀਨਜਾਇ॥੧੫॥ ਨਿਸਨਾਥਦੇ ਖਆਨਨਰਿਸਾਨ ॥ ਜਲਜਾਇਨੈਨਲਹਿਰੋਸਮਾਨ ॥ ਤਮਨਿਰਖਕੇ ਕੀਅਨੀਚਡੀਠ। ਛਪਿਰਹਾਜਾਨਗਿਰਹੇਮਪੀਠ ॥ ੧੬॥ ਕੰਠਹਿਕਪੋ ਤਿਲਖਕੋਪਕੀਨ । ਨਾਸਾਂਨਿਹਾਰਬਨਿਕੀਰਲੀਨ।ਰੋਮਾਵਲਹੇਰਜਮ ਨਾਰਿਸਾਨ ॥ ਲੱਜਾਮਰੰਤਸਾਗਰਡੁਬਾਨ ॥੧੭॥ ਬਾਹੂਬਿਲੋਕਲਾਜੇ ਨਾਲ। ਖਿਸਯਾਨਹੁੰ ਸਅਵਿਲੋਕਚਾਲ । ਜੰਘਾਬਿਲੋਕਕ ਦਲੀਲ ਜਾਨ । ਨਿਸਰਾਟਆਪਘਟਿਰੂਪਮਾਨ ॥੧੮॥ ਇਹਭਾਂਤਿਭਾਸਬਰ, ਨੋਸਿੰਗਾਰ। ਕੋਸਕੈਕੁੱਬਿਮਹਿਮਾਉਚਾਰ । ਐਸੀਸਰੂਪਅਵਿਲੋਕ ਅੱਤ੍ਰ ਜਨਲੀਨਰੂਪਕੋਛੀਨਛੱਤ੍ਰ ॥੯॥ ਕੀਨੀਗਿਤਿਹਸਮੇਨਾਰ ॥ ਬਿਯਾਹੈਨਭੋਗਭੋਗੈਭਤਾਰ। ਮੈਬਰੋਂ ਭਾਸਰੁਚਿਮਾਨਚਿੱਤ। ਜੋ ਸਹੈਕਸਟ ਐਸੋਪਵਿੱਤ ॥ ੨੦ ॥ ਰਿਖਮਾਨਬੈਨਤਬਬਰਿਯੋਵਾਹਿ । ਜਨਲੀਨਲ ਟਸਿੰਗਾਰਤਾਹਿ । ਲੈਗਯੋਧਾਮਕਰਿਨਾਰਡੋਨ । ਪਿਤਦੱਤਦੇਵਮੁਨਿ ਅੱਜੌਨ ॥੨੧ ॥ ਬਹੁਬਰਖਬੀਤਕਿੰਨੋਬਿਵਾਹ । ਇਕਭਯੋਆਨਅ ਉਰੈਉਛਾਹਿ । ਤਿਹਗਏਧਾਮਮਾਦਿਆਦਿ। ਕਿੰਨੀਸੁਸੇਵਤ੍ਰੀਯਬਹੁ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ੨੨॥ ਬਹੁਧੂਪਦੀਪਅਰਅਰਘਦਾਨ। ਪਾਦਰਘਿਆਦਿ ਕਿੰਨੇਸੁਜਾਨ । ਅਵਿਲੋਕਭਗਤਿਤਿਹਚਤੁਰਬਾਕ ॥ ਇੰਦ੍ਰਾਦਿਬਿਸਨ ਬੈਠੇਪਿਨਾਕ ॥੨੩ ॥ ਅਵਲੋਕਭਗਤਿਭਏਰਿਖਿਨ । ਜੋਤਿਹੁੰ ਮੱਧਿਲੋਕਾਨਿਧੰਨ । ਕਿੰਨੋਸੁਐਸਮਾਉਚਾਰ। ਭੈਪੁੱਵੰਤਹੂਜੋਕ ਮਾਰ ॥ ੨੪ ॥ ਤੋਮਰਛੰਥ॥ ਕੀਯਐਸਬ੍ਰਹਮਉਚਾਰ । ਤੈਂ ਪੁੱਤਪਾਵ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org