ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/628

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੫੯੬ ) ਭੇਟਤਤੌਨਤਰਾਕਤਰੈ।ਜਿਨਕੇ ਸਮਤਾਕ ਹਿਠਾਦਠਦੀ ਾ ਰਿਖਪੂਜਘਟੀ ਸਭਪਾਪਘਟੀ ॥੩੮੦ ॥ ਇਤਬੰਧਪšਨਬਿਠੋਮਿਗਹਾ । ਜਸਹੇਰਤ ਛੇਰਿਨਿਭੀਭਿਡਹਾ। ਤਿਹਜਾਨਰਿਖੀਨਹਿਸਾਸਸਸਿਯੋ। ਮ੍ਰਿਗਜਾਨਮ ਨੀਕਹੁਬਾਂਨਕਸਿਯੋ ॥੩੮੧॥ ਸਰਪੇਖਸਭੈਤਿਹਸਾਧਕਹੈ। ਮ੍ਰਿਗਹੋ ਇਨਰੇਮੁਨਿਰਾਜਇਹੈ । ਨਹਬਾਨਸਰਾਸਨਪਾਨ ਜੇ । ਅਸਦੇਖਦ੍ਰਿ ਮੁਨਰਾਜਲਜੇ॥੩੮ ॥ ਬਹੁਤੇਚਿਰਜੋਤਿਹਧਯਾਨਛੁਟਾ । ਅਵਿਲੋ ਕਧਰੇਰਿਖਪਾਲਜਟਾ। ਕਸਆਵਤਹੋਡਰਡਾਰਅਬੈ । ਮੁਹਿਲਾਗਤਹੋ ਮ੍ਰਿਗਰੂਪਸਭੈ ॥੩੮੩॥ ਲਿਖਪਾਲਬਿਲੋਕਤਿਸੈਤਾ। ਗੁਰੁਮਾਨ ਕਰੀਬਹੁਤੈਉਪਤਾ । ਮ੍ਰਿਗਸੋਂਜਿਹਕੋਚਿਤਐਸਲਗਿਯੋ । ਪਰਮੇਸਰਕੇ ਰਸੁਜਾਨਪਗਯੋ॥੩੮੪ ॥ ਮੁਨਿਕੋਤਥਪ੍ਰੇਮਪਸੀਜਹਿਯਾ। ਗੁਰੁਠਾਰ ਸਮੋਮਿਨਾਸਕੀਯਾ। ਮਨਮੋਤਬਦੱਤਵਿਚਾਰਕੀਯਾ। ਗੁਨਮ੍ਰਿਗਹਾਕੋਂ ਚਿਤਬੀਚਲੀਯਾ॥੩੮੫॥ ਹਰਿਸੋਹਿਤਜੋਇਹਭਾਂਤਕਰੋ । ਭਵਭਾਰ ਅਪਾਰਹਿਪਾਰਪਰੈ । ਮਲਅੰਤਰਿਯਾਹਿਸਨਾਨਕਰੈ। ਜਗਤੇਫਿਰਆ ਵਨਜਾਨਮਿਟੈ ॥ ੩੮੬ ॥ਗੁਰੁਜਾਨਤਥੈਤਿਹਪਾਇਪਰਾ। ਭਵਭਾਰ ਅਪਾਰਸੁਪਾਰਡਰਾ । ਦਸਅਸਟਸਮੋਂਗੁਰੁਤਾਸੋਂਕੀਯੋ । ਕਵਿਖਾਂਧਕਬਿੱ ਭਨਮੱਧਯੋ ॥੩੮੭ ॥ ਸਭਹੀਸਿਖਸੰਜੁਤਪਾਨਗਹੇ। ਅਵਿਲੋਕਚ ਰਾਚਰਚੌਂ ਧਰਹੇ। ਪਸੁਪੱਛਚਰਾਚਰਜੀਵਸਭੈ। ਗਣਗੰਭਭੂਤਪਿਸਾਚ ਤਬੈ ॥੩੮੮॥ ਇਤਿਅਸਟਦਸਮੋਂਗੁਰੂਮ੍ਹਿਹਾਸਮਾਪਤੰ ॥ ਅਥ ਨਲਨੀਸੁਕਉਨੀਸਵੇਂਗੁਰੂਕਥਨੰ ॥ ਕ੍ਰਿਪਾਣਕ੍ਰਿਤਛੰਦ । ਮੁਨਿਅਤਿ ਅਪਾਰ। ਗੁਣਗਣਉਦਾਰ । ਬਿੱਦਿਯਾਬਿਚਾਰ।ਨਿਤਕਰਚਾਰ ॥ ੩੮੯ ॥ ਲਖਿਛਬਿਸੁਰੰਗ। ਲਾਜਤਅਨੰਗ । ਪਿਖਬਿਮਲਅੰਗ । ਚਕਿਰਹਤਗੰਗ ॥੩੯੦ ਲਖਿਦੁਤਿਅਪਾਰ। ਰੀਝਤਕੁਮਾਰ। ਗਿ ਯਾਨੀਅਪਾਰ। ਗੁਨਗਨਉਦਾਰ ॥ ੩੯੧ ॥ ਅਬਿਯੁਕਤਅੰਗ । ਆ ਭਾਅਭੰਗ। ਸੋਭਾਸੁਰੰਗ । ਤਨਜਨਅਨੰਗ ॥ ੩੯੨ ॥ ਬਹੁ ਰਤਨਿ ਯਾਸ । ਨਿਸਦਿਨਉਦਾਸ । ਤਜਿਸਰਬਆਸ । ਅਤਿਬਧਿਕਾਸ੯੩ ਤਨਸਹਤਧੂਪ। ਸੰਨਿਯਾਸਭੂਪ । ਤਨਛਬਿਅਨੂਪ । ਜਨਸਿਵਸਰੂਪ ॥੩੯੪॥ ਮੁਖਛਬਿਡ। ਆਭਾਅਭੰਗ। ਜੁਟਿਜੋਗਜੰਗ । ਨਹੀ ਮੂਰਤਅੰਗ॥੩੯੫॥ ਅਭਿਛਬਿਕਾਸ । ਨਿਸਦਿਨਨਿਰਾਸ । ਮੁ ਨਿਮਨਸੁਬਾਸ । ਗੁਨਗਨਉਦਾਸ ॥ ੩੯ ॥ ਅਬਿਯੁਕਤਜੋਗ। ਨ ਹੀਕਉਨਸੋਗ। ਨਿਤਅਰੋਗ। ਤਜਿਰਾਜਭੋਗ॥ ੩੯੭ ॥ ਮਨ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org