ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਚੰਦ ਵਰ੍ਹੇ ਵਿਚ ਬਾਰਾਂ ਚੜ੍ਹਦੇ
ਹਰ ਦਮ ਚੜ੍ਹਦੇ ਤਾਰੇ
ਅੱੱਗੇ ਦੋਸਤੀ ਹਸ ਹਸ ਲਾਵੇਂ
ਹੁਣ ਕਿਉਂ ਲਾਵੇਂ ਲਾਰੇ
ਸਬਰ ਗ਼ਰੀਬਾਂ ਦਾ-
ਤੈਨੂੰ ਪਟ੍ਹੋਲਿਆ ਮਾਰੇ
ਤਾਰਾ ਟਾਵਾਂ ਟਾਵਾਂ
ਖਲਕਤ ਸੌਂ ਗਈ ਗਹਿਰੀ ਨੀਂਦੇ
ਮੈਂ ਮਿਲਣ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਜਾਵਾਂ
ਰਾਤ ਬੀਤ ਗਈ ਹੋ ਗਿਆ ਤੜਕਾ
ਕੂਹਣੀ ਮਾਰ ਜਗਾਵਾਂ
ਛੱਡ ਦੇ ਬਾਂਹ ਮਿੱਤਰਾ-
ਰਾਤ ਪਈ ਤੇ ਫੇਰ ਆਵਾਂ
ਕੁੱਤੀਆਂ ਭੌਂਂਕਦੀਆਂ
ਜਦ ਯਾਰ ਬਨੇਰੇ ਆਇਆ
ਕੁੱਤੀਓ ਨਾ ਭੌਂਂਕੋ
ਅਸੀਂ ਅਪਣਾ ਮਾਲ਼ ਜਗਾਇਆ
ਟੁੱਟ ਜਾਣੇ ਰਾਜਾਂ ਨੇ
ਮੇਰੀ ਹਿੱਕ ਤੇ ਚੁਬਾਰਾ ਪਾਇਆ
ਚੀਨੇ ਕਬੂਤਰ ਨੇ
ਮੇਰੀ ਗੁੱਤ ਤੇ ਆਹਲਣਾ ਪਾਇਆ
ਚੁਬਾਰੇ ਵਿਚ ਮੈਂ ਵਸਦੀ
ਕਿਸੇ ਭੇਤੀ ਨੇ ਰੋੜ ਚਲਾਇਆ
ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਇਕ ਜੁਗਤੀ-
ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ ਜੁਗਤੀ ਕਹਾਇਆ
272- ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ
