ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/120

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੮੮ ) ਭਈਸਿਤਰੀਦਅਉਮੇਦਲੈਤਾਹਿਗਚਿਯੋਹੈ ॥ ਭਉਨਰੰਗੀਨਥਨਾਇ | ਮਨੋਕਮਾਵਿ ਚਿੱਤ ਬਚਿਤੁ ਰਚਿਓਹੈ ॥੨੧੬॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਦੁੰਦ ਸੁਜੁੱਧਭਇਯੋਰਨਮੈਂਉਤਸੰਭਇਤੈਬਰਚੰਡਸੰਭਾਰੀ ॥ ਘਾਇਅਨੇਕ ਭਏਦੁਹੂੰਕੇਤਨ ਪਉਰਖਗਇਓਸਭਦੈਤਕੋਹਾਰੀ ॥ ਹੀਨਭਈਬਲਤੇ ਭੁਜਕਾਂਪਤਸੋਉਪਮਾਕਵਿਐਸੇਬਿਚਾਰੀ ॥ ਮਾਨਹੁਗਾਰੁੜਕੇਬਲਤੇ ਲਟੀਪੰਚਮੁਖੀਜੁਗਸਾਂਪਨਕਾਰੀ ॥੨੧੭॥ ਕੋਪਭਈਬਰਚੰਡ ਮਹਾਂ ਬਹੁਜੁੱਧਕਰਿਯੋਰਨਮੈਂਬਲਧਾਰੀ॥ ਲੈਕੈਕ੍ਰਿਪਾਨਮਹਾਂਬਲਵਾਨ ਚਾ ਰਕੈਸੁੰਭਕੇਊਪਰਿਝਾਰੀ॥ ਸਾਰਸੋਂ ਸਾਰਕੀਧਾਰਬਜੀਝਨਕਾਰਉਠੀਤਿਹ ਤੇਚਿਨਗਾਰੀ ॥ ਮਾਨਹੁਭਾਦਵਮਾਸਕੀਰੈਨਸੈਪਟਬੀਜਨਕੀਚਮ ਕਾਰੀ ॥੨੧੮॥ ਘਾਇਨਤੇ ਬਹੁਤੈਨਪਰਿਯੋਬਲਛੀਨਭਇਯੋਪ ਸੁੰਭਕੋਕੈਸੇ॥ਜੋਤਘਟੀਮੁਖਕੀਤਨਕੀਮਨੋਪੂਰਨਤੇਪਰਵਾਸਸਿਜੈਸੇ॥ ਚੰਡਿਲਇਓਕਸੁੰਭਉਠਾਇਕਹਿūਕਵਿਨੇਮੁਖਤੇਜਸੁਐਸੇ ॥ ਰੱਛਕ ਗੋਧਨਕੇਹਿਤਕਾਨਉਠਾਇਲਿਯੋਗਿਰਗੋਧਨੁਜੈਸੇ॥੨੧੯॥ ਦੋਹਰਾ॥ ਕਰਤੇਗਿਰਧਰਨੀਪਰਿਯੋ ਧਰਤੇਗ ਇਯੋਂ ਅਕਾਸ ॥ ਸੰਭਸੰਘਾਰਨਕ ਨਮਿਤਗਈਚੰਡਤਿਹਪਾਸ ॥ ੨੦ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਬੀਚਬੈਨਭਮੰ ਡਲਚੰਡਕਾਜੁੱਧਕਰਿਯੋਜਿਮਆਗੇਨਹੋਉ ॥ ਸੂਰਜਚੰਦਨਿਛੱਚੀ ਪਤਿਅਉਰਸਭੈਸੁਰਪੇਖਤਸੋਊ ॥ ਖੀਂਚਕੈਮੂੰਡਦਈਕਰਵਾਰਕੀਏਕਤੇ ਮਾਰੁਕੀਏਤਬਦੋਊ ॥ ਸੁੰਭਦਟੂਕਹੈਭੂਮਿਪਰਿਯੋਤਨਜਿਉਂਕਲਵੱਸਿ ਉਂਚੀਰਤਕੋਊ ॥੧੨੧॥ ਦੋਹਰਾ॥ ਸੁੰਭਮਾਰਕੈਚੰਡਕਾਉਠੀਸੁਸੰਖ ਬਜਾਇ ॥ ਤਬਧੁਨਿਘੰਟਾਕੀਕਰੀਮਹਾਮੋਦਮਨੁਪਾਇ ॥ ੨੨੨ ॥ ਦੈਤਰਾਜਛਿਨਮੈਂਹਨਿਯੋਦੇਵੀਇਹਪਰਕਾਰ ॥ ਅਸਟਕਰਨਮਹਿ ਸਸਤਗਹਿਸੈਨਾਦਈਸੰਘਾਰ ॥੨੩੩ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਚੰਡ ਕੇਕੋ || || ਅਪਨਓਪਰਹੀਰਨਮੈਂਅਸਿਧਾਰਭਈਸਮੁਹਾਈ।ਮਾਰਬਿਦਾਰਸੰਘਾਰਦਏ ਤਬਭੂਪਬਿਨਾਕਰੈਕਉਨਲਰਾਈ। ਪਉਠੇਅਰਿਸਹੀਏਧਰਿਛਾਡ ਦਈਸਬਪਉਰਖਤਾਈ। ਦੈਤਚਲੇ ਤਜਿਖੇ ਤਹਿਯੋਂਜੈਸੇ ਬਡੇਗੁਨਲੋਭਤੇ ਜਾਤਪਰਾਈ ॥੨੨੪ ॥ ਇਤਿਮਾਰਕੰਡੇਪੁਰਾਨੇਚੰਡੀਚਰਿਸੁੰਭ ਬਧਹਿਨਾਮਸਪਤਮੋਂਧਿਆਇਸੰਪੂਰਨੰ ॥੭॥ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਭਾਜਗਇūਮਘਵਾਜਿਨਕੇਡਰਬ੍ਰਹਮ ਆ ਦਿਸਭੈਭੈਭੀਤੇ । ਤੇਈਵੈਦੈਤਪਰਾਇਗਏਰਨਿਹਾਰਨਿਹਾਰਭਏਬਲੁ ਰੀਤੇ । ਜੰਬੂਕਝਨਿਰਾਸਭਏਬਨਬਾਸਗਏਜੁਗਜਾਮਨਬੀਤੇ । ਸੰਤ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org