ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/119

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( 2 ) ਬਹੀ ॥ ਬਾਜਗਜਭਾਰੇਭੇਡੋਨਖਨਸੋਂਫਾਰੁਡਾਰੇਐਸੋਰਨਭੈਕਰਨਭਇਓ ਆਗੇਕਬਹੀ ॥ ਭਾਗੇਬਹੁਬੀਰਕਹੈਸੁਧਨਰਹੀਸਰੀਰਹਾਲਚਾਲਪੁਰੀ ਮਾਰੇਆਪਸਮੈਦਬਹੀ ॥ ਪੇਖਸੁਰਰਾਇਮਨਹਰਖਥਢਇਸੁਰਪੁੰਜਨਬੁ ਲਾਇਕਰੈਜੇਜੈਕਾਰਸਬਹੀ ॥੧੦੯॥ ਕਬਿੱਤ ॥ ਕ੍ਰੋਧਮਾਨਭਯੋ ਕਹਿਓਰਾਜਾਸਭਦੈਤਨਕੋਐਸੋਜੱਧਕੀਨੋਕਾਲੀਡਾਰਿਓਬੀਰਮਾਰਕੈ ॥ ।। ਬਲਕੋ ਸੰਭਾਰਕਰਲੀਨੀਕਰਵਾਰਢਾਰਪੈਠੋਰਨਮਧਿਮਾਰਮਾਰਇਉਂ ਉਚਾਰਕੈ ॥ ਸਾਬਭਏ ਸੁੰਭਕੇ ਸੁਮਹਾਂਬੀਰ ਧੀਰਜੋਧੇਲੀਨੇਹਥਿਆਰ ਆਪਆਪਨੇਸੰਭਾਰਕੈ ॥ ਐਸੇਚਲੇਦਾਨੋਰਵਿਮੰਡਲਛਪਾਨੋਮਾਨੋਸਲ ਭਉਡਾਨੋਪੰਜਪੰਖਨਸੰਭਾਰਕੈ ॥੧੧੦॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਦਾਨਵਸੈਨ ਲਖੈਬਲਿਵਾਨਸੁਬਾਹਨਿਚੰਡ ਡਕੁਮਾਨੋ ॥ ਚੱਕ੍ਰ ਅਲਾਤਕੀ ਬਾਤ ਬਪੂਰਨਛੱਤ੍ਰਨਹੀਸਮਅਉਖਰਸਾਨੋ ॥ ਤਾਂਰਨਮਾਹਿਸੂਐਸੋਫਿਰਿਓ ਜਲਭਉਰਨਹੀਸਰਤਾਹਿਬਖਾਨੋ ॥ ਅਉਰਨਹੀਂਉਪਮਾਂਉਪਜੈਸਹੂੰ ਰੁਖਕੇਹਰਿਕੇਮੁਖਮਾਨੋ ॥੨੧੧॥ ਜੁੱਧਮਹਾਂਅਸੁਰੰਗਨਸਾਥਭਇਓ ਤਬਚੰਡਡਹਿਭਾਰੀ॥ਸੈਨਅਪਾਰਹਕਾਰਸੁਧਾਰ ਬਿਦਾਰ ਸੰਘਾਰਦਈ ਰਨਕਾਰੀ ॥ ਖੇਤਭਇਓਤਹਾਂਚਾਰਸਉਕੋਂ ਸਲੋਂ ਸੋਉਪਮਾਂਕਵਿਦੇਖ ਚਾਰੀ ॥ ਪੂਰਨਏਕਘਰੀਨਰੀਜਿਗਿਰੇਧਰਪੈਬਰਿਜਿਉਂਪਤਿਝਾਰੀ ॥੨੧੨ ॥ ਮਾਰਚਮੂੰਚਤੁਰੰਗਲਈਤਬਲ਼ੀਨਹੈਸੁੰਭਚਮੁੰਡਕੋਆਗਾ॥ ਚਾਲਪਰਿਓਅਵਨੀਸਗਰੀਹਰਿਜੂਹਰਿਆ ਸਨਤੇਉਠਿਭਾਗਾ ॥ ਸੂਖ ਗਇਓਸਕੇਹਰਿਹਾਰਿਸੁਸੰਕਤਿਅੰਕਮਹਾਂਭਇਓਜਾਗਾ ॥ ਲਾਗ ਰਹਿਓਲਪਟਾਇਗਰੇਮਧਿਮਾਨਹੁਮੂੰਡਕੀਮਾਲਕੋਤਾਗਾ ॥ ੨੧੩ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਚੰਡਕੇ ਸਾਮੂਹਿਆਇਕੈਸੁੰਭਕਹਿਯੋਮੁਖਸੋਂਇਹਮੈਂਸਭਜਾਨੀ ॥ਕਾਲੀਸਮੇਤ ਸਭੈਸਕਤੀਮਿਲਿਦੀਨੋਖਪਾਇਸਭੈਦਲੁਬਾਨੀ ॥ ਚੰਡ ਕਹਿਓਮੁਖਤੇਉਨਕੋਤੇਉਤਾਛਿਨਗਉਰਕੇ ਮੱਧਿਸਮਾਨੀ ॥ ਜਿਉਂਸਰ ਤਾਕੇਹਕੇਬੀਚਮਿਲੇਬਰਖਾਬਹੁਬੂੰਦਨਪਾਨੀ ॥ ੨੧੪॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਕੈਬਲਿਚੰਡਿਮਹਾਂਰਨਮਧਿਸੁਲੈਜਮਦਾੜਕੀਤਾਪਰਲਾਈ ॥ ਬੈਠ ਗਈਅਰਿਕੇਉਰਮੈਂਤਿਹਉਨਤਜੋਗਨਿਪੂਰਅਘਾਈ ॥ ਦੀਰਘਜੁੱਧ ਬਿਲੋਕਕੈਬੁੱਧਕਵੀਸਰਕੇਮਨਮੈਇਹਆਈ ॥ ਲੋਥਪੈਲੋਥਗਈਪਰ ਇਉਂਸੁਮਨੋਸੁਰਲੋਗਕੀਸੀਢੀਬਨਾਈ ॥੨੧੫॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਸੁੰਭ ਚਮੁੰਸੰਗਚੰਡਕਾਯੁੱਧਕੇ ਜੁੱਧਅਨੇਕ ਨਿਵਾਰਮਚਿਓਹੈ ॥ਜੰਬੁਕਜੁੱਗਨ ਗ੍ਰਿਝਮਜੂਰਰਕੱਤਕੀਕੀਚਮੈਂਈਸਨਚਿਯੋਂਹੈ । ਲੱਥਪੈਲੱਬਸਭੀਤੈ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org