________________
( ੮੬) ਸਬੈਉਠਿਧਾਏ ॥ ਸਾਰਸੋਂਸਾਰਕੀਮਾਰਮਚੀਤਬਕਾਇਰਛਾਡਕੈਖੇਤਪ ਰਾਏ ਚੰਡਕੇ ਖੱਗਗਦਾਲਗਦਾਨਵਰੰਚਕਰੰਚਕਹੁਇਤਨਆਏ ॥ ਮੂੰਗਰੁਲਾਇਹਲਾਇਮਨੋਤਰੁਕਾਛੀਨੇਪੇਡਤੇਭੂਤਗਿਰਾਏ ॥੨੭੭ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਪੇਖਚਮੁੰਬਹਦੈਤਨਕੀਪੁਨਿਚੰਡਕਾਆਪਣੇਸੁਸਤ ਸੰਭਾਰੇ ॥ ਬੀਰਨਕਤਨਚੀਰਪਟੀਰਸੇਦੈਤਹਕਾਰਪਛਾਰਸੰਘਾਰੇ ॥ ਘਾਉਨਗੇ ਤਿਨਕੋਰਨਭੂਮਿਮੈਟੂਟਪਰੇਧਰਤੇਸਿਰਨਿਆਰੇ ॥ ਜੁੱਧਸਮੈਸੁਤਭਾਨ ਮਨੋ ਸਕੇ ਸਭਟਕਦੇਕਰਡਾਰੇ ॥੨੦੧ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਚੰਡਚੰਡ ਤਬੈਬਲਧਾਰਸੰਭਾਰਲਈਕਰਵਾਰਕਰੀਕਰ ॥ਕੋਪਦਈਅਨਿਸੁੰਭਕ ਸੀਸਬਹੀਇਹਭਾਂਤਰਹੀਤਰਵਾਤਰ । ਕਉਨਸਰਾਹਕਰੈਕਹਿਤਾਛਿਨ ਸੋਬਿਬਹੋਇਪਰੇਧਰਨੀਪਰ। ਮਾਨਹੁਸਾਰੁਕੀਤਾਰਲੈਹਾਥਚਲਾਈਹੈ ਸਾਬਨਕੋਸਥਨੀਗਰ ॥ ੧੦੧॥ ਇਤਿਮਾਰਕੰਡੇਪੁਰਾਨੇਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰਉਕਤਿਬਿਲਾਸਨਿਸੁੰਭਬਧਹਿਧਿਆਇਖਸਟਮੋਸਮਾਪਤੰ ॥੬॥ ਦੋਹਰਾ॥ ਜਬਨਿਸੁੰਭਰਨਮਾਰਿਓਦੇਵੀਇਹਪਰਕਾਰ ॥ ਭਾਜ ਦੈਤਇਕਸੰਪੈਗਇਓਤੁਰੰਗ ਡਾਰ ॥੨੦੩ ॥ ਆਨਸੰਭਪੈਤਿਨਕਹੀ ਸਕਲਜੁੱਧਕੀਬਾਤ ॥ ਤਬਭਾਜੇਦਾਨਵਸਬੈਮਾਰਲਇਓਤੁਮਭਾਤ ॥ ੨੦੪॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਸੁੰਭਨਿਸੁੰਭਹਨਿਓਸੁਨਿਕੈਬਰਬੀਰਕੈ ਚਿੱਤਨਛੋਭ ਸਮਾਇਓ ॥ ਸਾਜਚੜਿਓਗਜਬਾਜਸਮਾਜਕੈਦਾਨਵਪੰਜਲੀਏਰਨ ਆਇਓ ॥ ਭੂਮਭਇਆਨਕਲੋਥਰੀਲਖਿਉਨਸਮੂਹਮਹਾਬਿਸ ਮਾਇਓ ॥ ਮਾਨਹੁ ਸਾਰਸੁਤੀਉਮਡੀਜਲਸਾਗਰਕੇਮਿਲਬੇਕਹੁਧਾਇਓ ॥ ੨੦੫ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਚੰਡਿਡਸੁਕੇਹਰਿਕਾਲਕਾਅੳਸ਼ਕਤੀ ਮਿਲਿਜੱਧਕਰਿਓਹੈ ॥ ਦਾਨਵਸੈਨਹਭੀਇਨਹੂੰਸਭਇਉਂਕਹਿਕੈ ਮਨਿ ਕੋਪਭਰਿਓਹੈ ॥ ਬੰਧਕਬੰਧਪਰਿਓਅਭਲੋਕਕੈਸੋਕਕੈਪਾਇਨਆਗੋਧ ਰਿਓਹੈ ॥ ਧਾਇਸਕਿਓਨਭਯੋਂਭੈਭੀਤਹਿਚੀਤਹਿਮਾਨਹਲੰਗਪਰਿਓਹੈ ॥੧੦੬॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਫੇਰਕਹਿਓਦਲਕੋਜਬਸਭਸੁਮਾਨਿਚਲੇਤਬ ਦੈਤਘਨੇ ॥ ਗਜਰਾਜਸੁਬਾਜਨਕੇਅਸਵਾਰਰਥੀਰਥਪਾਇਕਕਉਨ ਗਨੇ ॥ ਤਹਘੇਰਿਲਈਹੁੰਓਰਤੇਚੰਡਮਹਾਂਤਿਨਕੇਤਨਦੀਹਬਨੇ ਮਾਨਹੁਭਾਨਕੋਛਾਇਲਇਓਉਮਡੇਘਨਘੋਰਘਮੰਡਘਟਾਨਿਸਨੇ ੨੭੭॥ ਦੋਹਰਾ॥ ਚਹੂੰਓਰਘੇਰੋਪਰਿਓਤਬੈਚੰਡਿਇਹਕੀਨ ॥ ਕਾ ਲੀਸੋਹਸਿਤਿਨਕਹੀਨੈਨਸੈਨਕਰਿਦੀਨ ॥੨੮॥ ਕਬਿੱਤ॥ ਕੇਤੇ ਮਾਰਿਡਾਰੇ’ਅਉਕੇਤਕ ਬਾਇਡਾਰੇਕੇ ਤਕਬਗਾਇਡਾਰੇਕਾਲੀਕੋਪਤ
Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
