ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/117

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੮੫ ) ਜੋਰਕੈਫੋਰਗਈ ਕੇਸਾਮੁਹੇਆਨਿਅਰਿਓਅਤਿਜੁੱਧਕਰਿਓਪਗੁਨਾਹਿਟਰਿਓਹੈ ॥ ਚੰਡ ਕੈਬਾਨਨਗੇਮੁਖਦੈਤਕੇਸਉਨਸਮੂਹਧਰਾਨਪਰਿਓਹੈ ॥ ਮਾਨਹੁਰਾਹੁ ਗ੍ਰਸਿਉਨਭਭਾਨਸੁਨਤਕੋਅਤਬਉਨਕਰਿਓਹੈ ॥੧੯੨॥ ਸਾਂਗ ਸੰਭਾਰਕਰੰਬਲੁਧਾਰਕੈਚੰਡਦਈਰਿਪਭਾਲਮੈਐਸੇ॥ ਸਿਰੜਾਨਕੋਪਾਰਭਈਪਟਫਾਰਕੈਐਸੇ ॥ ਉਨਕੀਧਾਰਚਲੀਪਥਊਰ ਧਸੋਉਪਮਾਂਸੁਭਈਕਹੁਕੈਸੇ ॥ ਮਾਨੋਮਹੇਸੁਕੇਤੀਸਰੈਨੈਨਕੀਜੋਤਉਦੋਤ ਭਈਖੁਲਤੈਸੇ ॥੧੯੩॥ ਦੈਤਨਿਕਾਸਕੈਸਾਂਗਵਹੈਬਲਿਕੈਤਬਚੰਡ ਚੰਡਕੈਦੀਨੀ ॥ ਜਾਇਲਗੀਤਿਹਕੈਮੁਖਮੈਬਹਿਉਨਪਰਿਓਅਤਿ ਹੀਛਬਿਕੀਨੀ ॥ ਇਉਂਉਪਮਾਉਪਜੀਮਨਮੈਂਕਬਿਨੇਇਹਭਾਂਤਸੋਈ ਕਹਿਦੀਨੀ॥ ਮਾਨਹੁਸੰਗਲਦੀਪਕੀਨਾਰਗਰੇਮੇਂਤੰਥੋਰਕੀਪੀਕਨਵੀਨੀ ॥੧੯੪॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਜੁੱਧਨਿਸੰਭਕਰਿਓਅਤਿਹੀਜਸਿਯਾਛਬਿਕੋ ਕਵਿਕੋਬਰਨੈ ॥ ਨਹਿਭੀਖਮਧੌਣਕਿਪਾਅਰਦੌਣਨਭੀਮਨ ਅਰਜਨ ਔਕਰਨੈ॥ ਬਹੁਦਾਨਵਕੇਤਨ ਉਨਕੀਧਾਰਛੁਟੀਸੁਲਗੇ ਸਰਕੇ ਫਰਨੈ ॥ ਜਨੁਰਾਤਕੇਦੂਰਿਬਿਭਾਸਦਸੋਦਿਸਫੈਲਚਲੀਰਵਿਕੀਕਿਰਨੈ॥੧੯੫ ॥ਚੰਡਲੈਚੱਕ੍ਰਧਸੀਰਨਮੈਰਿਸਕ੍ਰੋਧਕੀਓਬਹੁਦਾਨਵਮਾਰੇ ॥ ਢੇਰਿਗਦਾ ਗਹਿਕੈਲਹਿਕੈਚਹਿਕੈਰਿਪਸੈਨਹੋਤੀਲਲਕਾਰੇ ॥ਲੈਕਰਖੱਗਅਦੁੱਗ ਮਹਾਂਸਿਰਦੈਤਨਕੈ ਬਹੁਭੁਪਰਝਾਰੇ ॥ ਰਾਮਕੇ ਜੁੱਧਸਮੈਹਨੂਮਾਨਜੁਆਨ ਮਨੋਗਰੂਏਗਿਰਡਾਰੇ ॥ ੯੬ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਦਾਨਵਏਕਥਡੋਬਲਿ ਵਾਨਕ੍ਰਿਪਾਨਲੈਪਾਨਹਕਾਰਕੈਧਾਇਓ ॥ ਕਾਢਿਕੈ ਖੱਗਸੁਚੰਡਕਾਮਿਆ ਤੇਤਾਂਤਨਬੀਚਭਲੇਬਰਲਾਇਓ ॥ ਟੂਟਪਰਿਓਸਿਰਵਾਧਰਤੇਜਸੁ ਇਆਛਬਿਕੋਕਵਿਕੇਮਨ ਆਇਓ ॥ ਊਚਧਰਾਧਰਊਪਰਤੇਗਿਰਿਓ ਕਾਕਕਰਾਲਭੁਜੰਗਮਖਾਇਓ ॥੯੭॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਬੀਰਨਿਸੁੰਭਕੋ ਦੈਤਬਲੀਇਕਪ੍ਰੇਤੁਰੰਗਗਇਓਰਨਸਾਮੁਹਿ ॥ ਦੇਖਤਧੀਰਜਨਾਹਿ ਰਹੇ ਅਬਿਕੋਸਮਰੱਥਹੇਬਿਕ੍ਰਮਜਾਮਹਿ ॥ ਚੰਡਲੈਪਾਨਕ੍ਰਿਪਾਨਹਲੇਅਰਿ ਫੇਰਿਦਈਸਿਰਦਾਨਵਤਾਮਹਿ ॥ਮੁੰਡਹਿਕੁੰਡਹਿਰੂੰਡਹਿਚੀਰਪਲਾਨਕਿ ਕਾਨਧਸੀਬਸੁਧਾਮਹਿ ॥ ੧੬੮॥ ਇਉਂਜਬਦੈਤਹਤਿਓਬਰਚੰਡ ਅਉਰਚਲਿਓਰਨਮੱਧਿ ਚਾਰੇ ॥ ਕੇਹਰਿਕੇਸਮੁਹਾਇਰਿਸਾਇਕੈਧਾ ਇਕੈਘਾਇਦੁਤੀਨਕਝਾਰੇ ॥ ਚੰਡਲਈਕਰਵਾਰ ਸੰਭਾਰਹਕਾਰਕੈਸੀਸ ਦਈਬਲੁਧਾਰੇ ॥ ਜਾਇਪਰਿਓਸਿਰਦੁਰਪਰਾਇਜਉਂਟੂਟਤਅੰਬਬਇ ਆਰਕੇ ਮਾਰੇ ॥੧੯੯॥ ਜਾਨਨਿਦਾਨਕੋਜੁੱਧਬਨਿਓਰਨਦੈਤਸਮੂਹ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org