________________
( ੧੧੦ ) ਆਇਆ॥ ਚਉਦਹਲੋਕਾਂਰਾਣੀਸਿੰਘੁਨਚਾਇਆ ॥ ਮਾਰੇਵੀਰੁਜਟਾ ਣੀਦਲਵਿਚਅੱਗਲੇ । ਮੰਗਨਨਾਹੀਪਾਣੀਦਲੀਹੰਕਾਰਕੈ ॥ ਜਣ ਕਰੀਸਮਾਇਪਠਾਣੀਸੁਣਿਕੈਰਾਗਨੁ ਰੱਤੂਦੇਹੜਵਣੀਚੱਲੇ ਬੀਰਖੇਤ॥ ਪੀਤਾਫੁੱਲਇਆਣੀਘੁੰਮਨਸੂਰਮੇ ॥੧੦॥ ਹੋਈਅਲੋਪ ਭਵਾਨੀਦੇਵਾਂਨੂੰਰਾਜਦੇ। ਈਸਰਦੀਬਲਦਾਨੀਹੋਈਜਿੱਤਦਿਨ ॥ ਸੰਭ ਨਿਸੁੰਭਗੁਮਾਨੀਜਨਮੇਸੂਰਮੇ ॥ ਇੰਦ੍ਰੀਰਜਧਾਨੀਤੱਕੀਜਿੱਤਨੀ ॥ ੨੧॥ ਇੰਦ੍ਰਪੁਰੀਤੇਧਾਵਣਾਂਵਡਜੋਧਾਂਮਤਾਪਕਾਇਆ। ਸੰਜਪਟੇਲਾਂ ਪਾਖਰਾਂਭੇੜਸੰਦਾਸਾਬਣਾਇਆ। ਜੰਮੇਕਟਕਅਛੂਹਣੀਅਸਮਾਨ ਰਦੀਛਾਇਆ ॥ ਰੋਹਸੰਭਨਿਸੰਭਸਿਧਾਇਆ ॥੨੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਸੰਭ ਨਿਸੁੰਭਅਲਾਇਆਵਡਜੋਧੀਸੰਘਰਵਾਏ ॥ ਰੋਹਦਿਖਾਲੀਦਿੱਤੀਅਵ ਰਿਆਮੀਤੁਰੇਨਚਾਏ। ਘੁਰੇਦਮਾਮੇਦੋਹਰੇਜਮਬਾਹਣਜਿਉਂਅਰੜਾਏ॥ ਦੇਉਦਾਨੋਲੱਝਣਆਏ॥੨੩ ॥ ਪਉੜੀ ॥ ਦਾਨੋਦੇਉਅਨਾਗੀਸੰਘਰੁ ਰੱਚਿਆ॥ ਫੁੱਲਖਿੜੇਜਣਬਾਗੀਂਥਾਂਣੇਜੋਧਿਆਂ । ਭੂਤਾਂਇੱਲਾਂਕਾਗੀ ਗੋਸਤੁਭੱਖਿਆ ॥ ਹੱਮੜਧੁੱਮੜਜਾਗੀਪੱਤੀਸੂਰੀਆਂ ॥੨੪॥ ਸੱਟਪ ਈਨਗਾਰੇਦਲਾਂਮੁਕਾਬਲਾ॥ ਦਿਤੇਦੇਉਭਗਾਈਮਿਲਿਕੈਰਾਕਸੀ॥ ਲੋ ਕ ਕੀਤੇਹੀਂਫਿਰਾਈਦੋਹੀਆਪਣੀ ॥ ਦੁਰਗਾਦੀਸਾਂਮਤਕਾਈਦੇਵਾਂਡਰ ਦਿਆਂ ॥ ਆਂਦੀਚੰਡਚੜਾਈਉਤੇਰਾਕਸਾਂ॥੨੫॥ ਪਉੜੀ ॥ ਆਈ | ਫੇਰਭਵਾਨੀਖਬਰੀਪਾਇਆਂ ॥ ਦੈਤਵਡੇ ਅਭਮਾਨੀਹੋਏਏਕਠੇ॥ਲੋਚਨ ਧੁੰਮਗਮਾਨੀਰਾਇਬੁਲਾਇਆ॥ਜਗਵਿਚਵੱਡਾਦਾਨੋਆਪਕਹਾਇਆ। | ਸੱਟਪਈਖਰਚਾਂਮੀਦੁਰਗਾਲਿਆਵਣੀ॥੨॥ ਪਉੜੀ॥ਕੜਕਉਠੀ ਰਣਚੰਡੀਫਉਜਾਂਦੇਖਕੈ॥ ਧੂਹਿਮਿਆਨੋਖੰਡਾਹੋਈਸਾਂਮ੍ਹਣੇ । ਸੱਭੋ ਥੀਰ ਸੰਘਾਰੇਧੁੰਮਰਨੈਣਦੇ ॥ ਜਲਲੈਕੱਟੇਆਰੇਦਰਖਤਬਾਢੀਆਂ॥੨੭॥ ਚੋਥੀਂਧਉਂਸਬਜਾਈਦਲਾਂਮੁਕਾਬਲਾ ਰੋਹਭਵਾਨੀਆਈਉਤੈਰਾਕਸਾਂ ॥ ਖੱਬੇਦਸਤਨਚਾਈਸੀਹਣਸਾਰਦੀ ॥ ਬਹੁਤਿਆਂਦੇਤਨਲਾਈਕੀਤੀ ਰੰਗਲੀ ॥ਭਾਈਆਂਮਾਰਨਭਾਈਦੁਰਗਾਜਾਨਿਕੈ ॥ ਰੋਹਹੋਇਚਲਾਈ ਰਾਕਸਿਰਾਇਨੂੰ ॥ ਜਮਪੁਰਿਦੀਆਪਠਾਈਲੋਚਨÝਮਨੂੰ ਜਾਪੇਦਿੱਤੀ ਸਾਈਮਾਰਨਸੰਭਨੂੰ॥੨੮॥ ਪਉੜੀ ॥ ਭੰਨੇਦੈਤਪੁਕਾਰੇਰਾਜੇਸੁੰਭਬੈ॥ ਲੋਚਨਧੁੰਮਸੰਘਾਰੈਸਣੈਸਿਪਾਹੀਆਂ॥ ਚੁਣਿਚੁਣਿਜੋਧੇਮਾਰੇਅੰਦਰਖੈਤ ਦੈ ॥ ਜਾਪਨਅੰਬਰਤਾਰੇਡਿੱਗਨਸੂਰਮੇ ॥ ਗਿਰੇਪਰਬਤਮਾਰੇਬਿੱਜਦੇ॥ ਦੈਤਾਂਦੇਦਲਹਾਰੇਦਹਸਤਖਾਇਕੈ ॥ ਬਚੇਸੁਮਾਰੇਮਾਰੇਰਹਿਦੇਰਾਇਥੈ ॥ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
