ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/213

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੧੮੧ ) ਕੈਸੇਤੀਰਹੈਂਕਿਅੰਜਨੀਕੇਧੀਰਹੈਂਕਿ ਧਜਾਸੇਫਹਰੱਤਹੈਂ । ਲਹਰੈਂਅ ਨੰਗਕੀਤਰੰਗਜੈਸੇਗੰਗਕੀਅਨੰਗਕੈਸੇਅੰਗਜਿਯੋਨਕਹੂੰਠਹਰੱਤਹੈਂ ॥ ੧੭੧॥ ਨਿਸ਼ਾਨਿਸਨਾਥਜਾਨੈਦਿਨਾਦਿਨਪਤਿਮਾਨੈਭਿੱਛੁਕਨਦਾਤਾਕੈ ਪ੍ਰਮਾਨਮਹਾਂਦਾਨਹੈਂ । ਔਖਧੀਕੈਰੋਗਨਅਨੰਤਰੂਪਜੋਗਨਸਮੀਪਕੈਬਿ ਯੋਗਨਮਹੇਸਮਹਾਮਾਂਨਹੀਂ । ਸੱਖਖਿਯਾਤਾਸਿਸਰੂਪਨਕੇਮਾਤਾਮਹਾ ਗਿਆਨੀਨਯਾਤਾਕੈਬਿਧਾਤਾਕੇ ਸਮਾਨਹੈਂ। ਗੁਨਗਨੇਸਮਾਨੈਸੂਰਨ ਸੁਰੇਸਜਾਨੈਜੈਸੇਪੇਖੈੜੈਸੇਈਲਖੇਬਿਰਾਜਮਾਨਹੈਂ ॥੧੭੧ ॥ ਸੁਧਾਸੋ ਸੁਧਾਰੇਰੂਪਸੋਭਤਉਜਿਯਾਰੇਕਿਥੋਂਸਾਚੇਬੀਚਢਾਰੇਮਹਾਸੋਭਾਕੈਸੁਧਾਰਕੈ ॥ ਕਿਥੋਂਮਹਾਂਮੋਹਨੀਕੇਮੋਹਬੇਨਮਿੱਤਬੀਰਬਿਧਨਾਬਨਾਏਮਹਾਬਿਧਸੋਬਿ ਚਾਰਕੇ। ਕਿਥੋਂਦੇਵਦੈਤਨਬਿਬਾਦਛਾਡਵਡੇਚਿਰਮੱਥਕੈਸਮੰਦਛੀਰਲੀ ਨੇਹੇਂਨਿਕਾਰਕੈ। ਕਿਥੋਂਬਿਸਨਾਥਜੁਬਨਾਏਨਿਜਪੇਖਬੇਕੋਔਰਨਸਕਤਿ ਐਸੀਸੁਰਡੈਂਸੁਧਾਰਕੈ । ੧੭੩ ॥ ਸੀਮਤਜਆਪਨੀਬਿਰਾਨੇਦੇਸਲਾਂਘ ਲਾਂਘਰਾਜਾਮਿਥਲੇਸਕੇਪਹੂਚੇਦੇਸਆਨਕ । ਤੁਰਹੀਅਨੰਤਥਾਜੇਦੰਦ ਭੀਅਪਾਰਗਾਜੈਭਾਂਤਿਭਾਂਤਿਬਾਜਨਬਜਾਏਜੋਰਜਾਨਕੇ । ਆਗੈਆਨ ਤੀਨੇਤ੍ਰਿਪਕੰਠਲਾਇਲੀਨੇਰੀਤਰੂੜਸਬੈਕੀਨੇਬੈਠੇਬੇਦਕੇਬਿਧਾਨਕੈ । ਬਰਖਿਯੋਧਨਕੀਧਾਰਪੱਈਯਤਨਾਹਿਪਾਰਾਵਾਰੁਭਿੱਛਕਭਏ ਪਾਰਐਸੋ ਪਾਇਦਾਨਕੈ ॥ ੧੭੪ ॥ ਬਾਨੇਫਹਰਨੇਘਾਹਰਾਨੇਦੰਦਭਅਰਰਾਨੇਜਨ ਕਪੂਰੀਕੋਨੀਅਰਾਨੇਬੀਰਜਾਇਕੈ । ਕਹੂੰਚੌਰਢਾਰੈਕ ਹੂੰਚਾਰਣਉਚਾਰੈਕ ਹੂੰਭਾਟਜਪੁਕਾਰੈਛੰਦਸੁੰਦਰਬਨਾਇਕੈ । ਕਹੂੰਬੀਨਬਾਜੈਕੋਊਬਾਸਰੀ ਦੰਗਸਾਜੈਦੇਖੇਕਾਮਲਾਜੈਰਹੇਭਿੱਛਕਅਘਾਇਕੈ । ਰੰਕਤੇਸਰਾਜਾਭਏ ਆਸਿਖਅਸੇਖਦਏਮਾਂਗਤਨਭਏਫੇਰਐਸੋਦਾਨਪਾਇਕੈ ॥ ੧੭੫ ॥ ਆਨਕੈਜਨਕਲੀਨੋਕੰਠਸੋਲਗਾਇਤਿਹੂੰਆਦਰ ਦੁਰੰਤਕੈ ਅਨੰਤਭਾਤ ਲਏਹੈਂ। ਬੇਦਕੇਬਿਧਾਨਕੈਕੈਯਾਸਤੇ ਬਧਾਈਬੇਦਏਕਏਕਥਿੱਪਕੋ ਸੇਖਸਰਨਦਏਹੈਂ। ਰਾਜਕੁਆਰਸਬੈਪਹਿਰਾਇਸਿਰਪਾਇਨਤੇਮੋਤੀਔ ਮਨਾਕਕੇਬਰਖਮੇਘਗਏਹੈਂ। ਦੰਤੀਸ਼ੇਤਦੀਨੇਕੇ ਸਿੰਧਲੀਤੁਰੇਨਵੀਨੇ ਰਾਜਾਕੇਕੁਮਾਰਤੀਨੋਬਿਯਾਹਕੈਪਠਾਏਹੈਂ ॥੧੭੬॥ ਦੋਧਕਛੰਦ॥ ਬਿਯਾਹਸਤਾਪਕੀਪਬਾਲੰ । ਮਾਂਗਬਿਦਾਮੁਖਲੀਨਉਤਾਲੰ।ਸਾਜ ਨਬਾਜਚਲੇਗਜਸੰਜੁਤ। ਏਸਣਏਸਨਰੇਸ਼ਨਕੇਜੁਤ ॥ ੧੭੭ ॥ ਦਾ ਜਸੁਮਾਰਸਕੈਕਰਕਉਨੈ । ਬੀਨਸਕੈ ਬਿਧਨਾਨਹੀਤਉਨੈ। ਬੇਸਅਬੇਸ ਨਬਾਜ਼ਮਹਾਮਤ । ਭੇਸਨਭੇਸਚਲੇਗਜਗੱਜਤ ॥ ੧੭੮ ॥ ਬਾਜਤਨ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org