________________
( ੨੬੫ ) ਪਿਖਕੇਰਿਪਕੋ ਮਨਮੋਹੇ। ਮਾਨਹੁਲੇਸਿਵਕੇਰਿਪਆਪਦਯੋਬਿਧਨਾਰਸ ਯਾਹਿਨਿਚੋਹੈ ॥੩੧੭ ॥ ਰਕੇਹਾਥਪੈਹਾਥਧਰੈਹਰਿਸਿਯਾਮਕਹੈਤਰੁ ਕੇਤਰਠਾਢੇ॥ ਪਾਟਕੋਪਾਟਧਰੇਪੀਯਰੋਂਉਦੇਖਜਿਸੇਅਤਿਆਨੰਦਬਾਢੇ ॥ ਤਾਂ ਛਬਿਕੀਅਤਿਹਉਪਮਾਕਵਿਜਿਉਚੁਨਲੀਤਿਸਕੋਚੁਨਕਾਢੇ ॥ ਮਾਨਹੁਪਾਵਸਕੀਰੁਭਮੈਚਪਲਾਚਮਕੀਘਨਸਾਵਨਗਾਢੇ ॥ ੩੧੮॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਲੋਚਨਕਾਨਨਿਹਾਰਯਾਦਿ ਜਰੂਪਕੇਤਾਨ ਮਹਾਂਮਤਹੂਈ॥ ਹੋਇਗਈਤਨਮੈਗ੍ਰਿਹਕ ਸੁਯੋਂਉਡਗੀਜਿਮਪਉਨਸੋਰੂਈ ॥ ਸਿਯਾਮ ਕਹੈਤਿਨਕੋਬਿਰਹਾਗਨਿਯੌਭਰ ਕੀਜਿਮਤੇਲਸੋਧੂਈ । ਜਿਊਟੁਕਰਾਪਿ ਖਚੁੰਪਕਦੋਲਤਬੀਚਮਨੋਜਲਲੋਹਕੀਸੂਈ ॥ ੩੧੯॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਕਾ ਨਕੋਰੂਪਨਿਹਾਰੜਿਯਾਦਿਜਪ੍ਰੇਮਬਢਿਯੋਦੁਖਦੁਰਭਏਹੈਂ ॥ ਭੀਖ ਮਾਤ ਕੋਜਿਉਪਰਸੇਛਿਨਮੇਸਭਪਾਪਬਿਲਾਇਗਏਹੈਂ।ਆਨਨਦੇਖਕੇਸਿਯਾਮ ਘਨੋਚਿੱਤ ਬੀਚਬ ੋਗਮੁੰਦਲਏਹੈਂ ਜਿਉਧਨਵਾਨਮਨੋਧਨਕੋਧਰ ਅੰਦਰਧਾਮ ਵਾਰਦਹੈਂ ॥੩੨੦ ॥ ਸਵੈਯਾ। ਸੱਧਭਈਜਬਹੀਤ ਨਮੈਤਬਕਾਨਕਹੀਹਸਕੈਗ੍ਰਿਹਜਾਵਹੁ ॥ ਬਿੱਪਨਬੀਚਹੇਰਹੀਯੋਦਿਨ ਰੈਨਸਭੇਹਮਰੇਗੁਨਗਾਵਹੁ ॥ ਹੋਇਨੜਾਸਤੁਮੇਜਮਕੀਹਿਤਕੇਹਮਸੋਜ ਬਧਿਯਾਨਲਗਾਵਹੁ॥ ਜੋਤਮਬਾਤਕਰੋਇਹਹੀਤਬਹੀ ਸਬਹੀ ਮੁਕਤਾ ਲਪਾਵਹੁ॥੩੨੧॥ਦਿਜਨਤਿਯੋਵਾਰੁ ॥ਸਵੈਯਾ॥ਪਤਨੀਦਿਜਕੀਇਹਬਾ ਤਕਹੀਹਮਸੰਗਨਛਾਡਤਕਾਨਡੂਮਾਰੋ ॥ ਮੈਗਫਿਰੇਤੁਮਰੇਦਿਨਰੈਨਚਲੇ ਬ੍ਰਿਜਕੋਬ੍ਰਿਜਜੋਉਸਿਧਾਰੋ ॥ ਲਾਗਰਹਿūਤੁਮਸੋਹਮਰੋਮਨਜਾਤਨਹੀਮ ਨਧਾਮਹਮਾਰੋ ॥ ਪੂਰਨਯੋਗਕੋਪਾਇਜੁਗੀਸੁਰਆਨਤਨਾਧਨਬੀਰਸੰ ਭਾਰੋ ॥੩੨੨ ॥ ਕਾਨਵਾਚ॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਭਗਵਾਨਤਿਨੇਪਿਖਪ੍ਰੇਮ ਕਹਿਯੋਮੁਖਤੇਤੁਮਧਾਮਸਿਧਾਰੋ।ਜਾਇਸਭੇਪਤਿਆਪਨਆਪਨਕਾਨਕ ਥਾਕਹਿਤਾਹਿਉਧਾਰੋ ॥ ਪੱਤਨਪਉੜਨਪੱਤਨਸੋਇਹਕੈਚਰਚਾਸਭ ਦੁਖਟਾਰੋ॥ ਗੰਧਮਲਿਯਾਗਰਮਿਯਾਮਕੋਨਾਮਲੇਰੂਖਨਕੋਕਰਚੰਦਨਡਾ ਰੋ ॥ ੩੨੩ ॥ ਮਾਨਲਈਪਤਨੀਦਿਜਕੀਸਮਅੰਮ੍ਰਿਤਕਾਨਕਹੀਬਤੀ ਯਾਂ। ਜਿਤਨੋਹਰਿਯ ਉਪਦੇਸਕਰਿਯੋਤਿਤਨੋਨਹਿਹੋਤਕਛੂਜਤੀਯਾਂ ਚ ਰਚਾਜਬਜਾਉਨਸੋਇਨਕੀਤਬਹੀਉਨਕੀਭਈਯਾਗਤੀਯਾਂ । ਇਨਸਿ ਆਮਭਏਮੁਖਯੌਵਤੀਮੁਖਲਾਲਰਏਵਹਜਿਉਰਤੀਯਾਂ॥ ੩੨੪ ॥ਚ ਚਾਸਨਬੱਧਤੀਯਨਸੋਮਿਲਕੇਸਭਹੀਪਛੁਤਾਵਨਲਾਗੇ। ਬੇਦਨਕੋਹ ਮਕੌਸਭਕੌਧ੍ਰਿਗਗੋਪਗਏਮੰਗਕੈਹਮਆਗੇ ॥ ਮਾਨਸੁੰਮੈਬੂਡੇਹੁ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
