________________
( ੧੬੬ ) ਤੇਹਮਚੂਕਗਿਯੋਤਉ ਅਉਸਰਜਾਗੇ ॥ ਪੈਜਿਨਕੀਇਹਹੈਪਤਨੀਤਿਹ ਭੇਫੁਨਹੈਹਮਹੂੰਵਡਭਾਗੇ॥੩੨੫॥ਮਾਨਸਭੈਦਿਜਆਪਨਕੋਧ੍ਰਿਗਫੇਰਕ ਰੀਮਿਲਕਾਨਵਡਾਈ। ਲੋਕਨਕੇਸਭਕੇਪਰਿਕਾਨਹਮੈਕਹਿਬੇਦਨਬਾਤ ਸੁਨਾਈ।ਤੌਨਗਏਉਨਕੇਹਪਾਸਡਰੇਜੁਮਰੇਹਮਕੋ ਹਮਰਾਈ ।ਸੱਤਲ ਖਿਤੁਮਕੌਭਗਵਾਨਕਹੀਹਮਸੱਤਕਹੀਨਬਨਾਈ ॥੩੭੬॥ ਕਬਿੱਤੁ॥ ਪੂਤਨਾਸੰਘਾਰੀਤ੍ਰਿਣਾਵਰਕੀਬਿਦਾਰੀਦੇਹਦੈਤਅਘਾਸੁਰਕੀਸਿਰੀਜਾਹਫਾ ਰੀਹੈ । ਸਿਲਾਜਾਹਿਤਾਰੀਬਕਹੂੰਕੀਚੋਂਚਚੀਰਡਾਰੀਐਸੋਭੂਮਰਾਰੀਜੈਸੇ ਆਰੀਚੀਰਡਾਰੀਹੈ । ਰਾਮਕੋਦੈਤਨਕੀਸੈਨਾਜਿਨਮਾਰੀਅਰੁਆਪਨੋ ਭੀਛਨਕੋਦੀਨੀਲੰਕਸਾਰੀਹੈ । ਐਸੀਭਾਂਤਿਦਿਜਨਕੀਪਤਨੀਉਧਾਰੀ ਅਵਤਾਰਲੈਕੈਸਾਧਜੈਸੈਪ੍ਰਿਥਮੀਉਧਾਰੀਹੈ ॥ ੩੨੭ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਬਿੱਪਨੀਤ੍ਰਿਯਾਕੀਸੁਨਕੇਕਵਿਰਾਜਕਹਿਯੋਦਿਜਔਰਕਹੀਜੈ । ਕਾਨਕਥਾ ਅਤਿਰੋਚਨਜੀਅਬਿਚਾਰਕਹੋਜਿਹਤੇਫੁਨਜੀਜੈ । ਤੌਹਸਬਾਤਕਹੀਮੁਸ ਕਾਇਪਹਲੈਪਤਾਹਿਨਾਮਜੁਕੀਜੈ । ਤੌਭਗਵਾਨਕਥਾਅਤਿਰੋਚਨ ਦੇਚਿਤਪੈਹਮਤੇਸੁਨਲੀਜੈ॥੩੨੮॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਸਾਲਨਔਅਖਨੀ ਬਿਰੀਆਜੁਜਤਹਰਿਔਰੁਪੁਲਾਵਘਨੈ । ਨੁਗਦੀਅਰੁਸੇਵਕੀਆਚਿਰ ਵੇਲਡੂਆਅਰੁਸੂਤਭਲੇਜੁਬਨੈ । ਫੁਨਖੀਰਦਹੀਅਰੁਦੂਧਕੇਸਾਥਬਰੇ ਬਹੁਅਉਰਨਤਾ ਭਗਨੈ । ਇਹਖਾਇਚਲਿਯੋਂਭਗਵਾਨਸਿਹੰਕਹੁਸਿਯਾਮ ਕਵੀਸਰਭਾਵਭਨੈ ॥ ੩੨੯॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਗਾਵਤਗੀਤਚਲੇਗ੍ਰਿਹਕੋ ਗਰੜਾਧੁਜਜੀਯਮੈਆਨੰਦਪੈਕੈ । ਸੋਭਤਸਿਯਾਮਕੇਸੰਗਹਲੀਘਨਸਿਯਾ ਮਅਉਸੇਤਚਲਿਯੋਊਨਸੈਕੈ । ਕਾਨਤਬੈਹਸਕੈਮਰਲੀਸਬਜਾਇਉ ਨਿਯੋਅਪਨੇਕਰਲੈਕੇ ।। ਠਾਢਭਈਜਮਨਾਸੁਨਿਕੈਧਨਿਪਉਨਹਿਯੋਸੁਨ ਕੈਉਰਝੈਕੈ ॥੩੩੦॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਰਾਮਕਲੀਅਰਸੋਰਠਸਾਰੰਗਮਾਲ ਸਿਰੀਅਰਬਾਜਤਗਉਰੀ । ਜੈਤਸਰੀਅਰੁਗੋਂਡ ਮਲਾਰਬਿਲਾਵਲਰਾਗ ਬਸੈਸੁਭਠਉਰੀ । ਮਾਨਸਕੀਕਹਹੈਗਿਨਤੀਸੁਨਹੋਤਸੁਰੀਅਰੀਧੁਨਿ ਬਉਰੀ । ਸੋਸੁਨਿਕੈਧੁਨਿਉਨਨਮੈਤਰਨੀਹਰਨੀਜਿਮਆਵਤਦਉਰੀ ॥੩੩੧ ॥ ਕਬਿੱਤੁ ॥ ਬਾਜਤਬਸੰਤਅਰੁਭੈਰਵਹਿੰਡੋਲਰਾਗੁਥਾਜਤ ਹੈਲਲਤਾਕੇ ਸਾਥਹੈਧਨਾਸਰੀ । ਮਾਲਵਾਕਲਿਆਨਅਰਮਾਲਕੌਸਮਾ ਰੁਰਾਗਬਨਯੇਬਜਾਵੈਕਾਨਮੰਗਲਨਿਵਾਸਰੀ । ਰੀਅਰਆਸਰੀਔ ਪੰਨਗੀਜੇਹíਤਹਾਂਧੁਨਿਕੇਸੁਨਤਪੈਨਰਹੀਸੁਧਜਾਸਰੀ। ਕਹੇਇਉਦਾਸ ਰੀਸੁਐਸੀਬਾਜੀਬਾਸਰੀਸੁਮੇਰੇਜਾਨੇਯਾਮੈਸਭਰਾਗਕੋਨਿਵਾਸਰੀ ।੩੩੨ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
