ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/299

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

de de ale ale ce der ( ੧੬੭ ) ॥ ਕਬਿੱਤ ॥ ਕਰੁਨਾਨਿਧਾਨਬੇਦਕਹਤਬਖਾਨਯਾਕੀਬੀਚਤੀਨਲੋਕ ਫੈਲਰਹੀਹੇਸੁਬਾਸੂਰੀ । ਦੇਵਨਕੀਕੰਨਿਆਤਾਕੀਸੁਨਿਧੁਨਿਉਨਨਮੈ ਧਾਈਧਾਈਆਵੈ ਤਜਿਕੈ ਸੁਰਗਬਾਸੁਰੀ । ਹੈਕਰਸਿੰਨ੍ਯਰੂਪਰਾਗਕੋ ਨਿਹਾਰਕਹਿਯੋਰਚਿਯੋਹੈਬਿਧਾਤਾਇਹੁਰਾਗਨਕੋਬਾਸੂਰੀ ! ਰੀਝਸਭਨ ਉਡਗਨਭੇਮਗਨਜਬਬਨਉਪਬਨਮੈਬਜਾਈਕਾਨਬਾਸੁਰੀ ॥੩੩੩ ॥ । ਸਵੈਯਾ ॥ ਕਾਬਜਾਵਤਹੈਮਲੀਅਤਿਆਨੰਦਕੈਮਨਡੇਰਨਆਏ ਤਾਲਬਜਾਵਤਕੂਦਤਆਵਤਗੋਪਸਭੋਮਿਲਮੰਗਲਗਾਏ। ਆਪਨਹੈਧ ਨਠੀਭਗਵਾਨਤਿਨੋਪਹਿਤੇਬਹਨਾਚ ਨਚਾਏ। ਰੈਨਪਰੀਤਬਆਪਨਆਪ ਨਸੋਇਰਹੈ ਆਨੰਦਪਏ॥ ੩੩੪ ॥ ਇਤਿਦਸਮਸਿਕੰਧੇਬ ਚਿੱਕ੍ਨਾਟਕ ਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇਬਿੱਪਨਕੀਯਨਕੋਚਿਤਹਰਿ’ਭੋਜਨ ਲੇਇਉਦਾਰਕਰਬੋਬਰਨਨੰ । ਕਹਿਯੋ ਅਥਗੋਵਰਧਨਗਿਰਕਰਪਰਧਾਰਬੋ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ ਇਸੀਭਾਂਤਿਸੋਕ੍ਰਿਸਨਜੀਕੀਨੇਦਿਵਸਬਤੀਤ । ਹਰਿਪੂਜਾਕੋਦਿਨਆਇਓ ਗੋਪਬਿਚਾਰੀਚੀਤ ॥ ੩੩੫ ॥ ਆਯੋਹੈਇੰਕੀਪੂਜਾਕੋਦਿਯੋਸਸਭੋਮਿ ਲਗੋਪਨਬਾਤਉਚਾਰੀ । ਭੋਜਨਭਾਂਤਿਅਨੇਕਨਕੋਰੁਪਚਾਮਿਤਕੀਕਰੋ ਜਾਇਯਾਰੀ । ਨੰਦਕਹਿਯੋਜਬਗੋਪਨਸੋਬਿਧਿਅਉਰਚਿਤੀਮਨਬੀਰ ਮੁਰਾਰੀ । ਕੋਬਪੁਰਾਮਘਵਾਹਮਰੀਸਮਪੂਜਨਜਾਤਜਹਾਂਬ੍ਰਿਜਨਾਰੀ ॥ ੩੩੬॥ ਕਬਿੱਤ ॥ ਇਹਬਿਧਿਬੋਲਿਯੋਕਾਨਕਰੁਨਾਨਿਧਾਨਭਾਤਕਾਹੇ ਕੇਨਮਿੱਤਕੋਸਮਿੱਗ੍ਰੀਤੈਂਬਨਾਈਹੈ । ਕਹਿਯੋਐਸੇਨੰਦਜੋਤ੍ਰਿਲੋਕੀਪਤਿਭਾ ਖੀ ਅਤਿਤਾਹੀ ਕੋ ਬਨਾਈਹਰਿਕਹਿਕੈਸੁਨਾਈਹੈ । ਕਾਹੇਕੇਨਮਿਤ ਕਹਿਯੋ ਬਾਰਦਨਨਕਾਜਗਊਅਨਕੀਰੱਛਕੋਕਰੀਔਹੋਤ ਆਈ ਭਗਵਾਨਏਤੋਲੋਗਹੈਅਜਾਨਈਸਰਤੇਹੋਤਨਹੀਮਘਵਾਤੇਗਾਈਹੈ॥ ੩੩੭॥ ਕਾਨਵਾਚ । ਸਵੈਯਾ ॥ ਹੈਨਹੀਮੇਘਸੋਸੁਰਪਤਿਹਾਥਸੁਤਾਤ ਸੁਨੋਅਰੁਲੋਕਸਭੈਰੇ । ਭੰਜਨਭਉਅਨਭੈਭਗਵਾਨਸੁਦੇਤਸਭੈਜਨਕੋਅ ਰੁਲੈਰੇ । ਕਿਉਮਘਵਾਤੁਮਪੂਜਨਜਾਤਕਰੋਤੁਮਸੇਵਹਿਤਾਂਚਿਤਕਰੈ । ਧਿਆਨਧਰੋਸਭਹੀਮਿਲਕੇਸਭਬਾਤਨਕੋਤੁਮਕੋਫਲਦੈਰੈ ॥ ੩੩੮ ॥ ਬਾਸਵਜੱਗਨਕੇਬਸਿਮੇਘਕਿਧੋਹਮਾਇਹਭਾਂਤਊਚਾਰੇ । ਲੋਗਨਕੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਨਕੋਹਰਿਸੁਰਜਮੈਹੈਕੈ ਜਲਡਾਰੇ। ਕੌਤਕਦੇਖਤਜੀਵਨਕੋਪਿਖ ਕੌਤਕਹੈਸਿਵਤਾਹਿਸੰਘਾਰੇ । ਹੈਵਹਏਕਕਿਧੌਸਰ ਤਾਸਮਬਾਹਨਕੇ ਜਮ ਬਾਹਬਿਥਾਰੈ ॥੩੩੯॥ ਪਾਥਰੁਪੈਜਲਪੈਨਗਪੈਤਰਪੈਧਰਪੈਅਰਅਉਰ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org