ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/300

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੨੬੮ ) ਹੈ । ਨਰੀਹੈ ।ਦੇਵਨਪੈਅਰੁਦੈਤਨਪੈਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੇਜਉਮਰਾਰਿਹਰੀ ਪੰਛਨਪੈਮ੍ਰਿਗਰਾਜਨਪੈਕੇਗਨਪੈਫੂਨਹੋਤਖਰੀਹੈ। ਭੇਦਕਹਿਯੋ ਇਹ ਬਾਤਸਭੇਇਨਹੂਕਿਹਕੀਕਹੁਪੂਜਕਰਰੀਹੈ ॥ ੩੪ ॥ ਤਬਹੀਹਸਕੈਹ ਬਾਤਕਹੀਨੰਦਪੋਹਮਰੀਬਿਨਤੀਸੁਨਲਈਯੈ । ਪੂਜਹੁਬਿੱਪਨਕੋਮੁਖ ਊਅਨਪੂਜਨਜਾਗਿਰਹੈਤਹਜੱਈਯੋ । ਗਊਅਨਕਯਪੀਜਤਹੈਗਿਰਕੇ ਚਢਿਏਮਨਆਨੰਦਪੱਈਯੈ। ਦਾਨਦਏਤਿਨਕੇ ਜਸਯਾਂਪਰਲੋਕਗਏਜੂਦ ਯੋਸੋਊਖੱਈਯੈ ॥ ੩੪੧ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਤਬਹੀਭਗਵਾਨਕਹੀਪਿਤ ਸੋਇਕਬਾਸੁਨੋਤਕਹੋ ਮਮਤੋਸੋ। ਪੂਜਹੁਜਾਇਸਭੈਗਿਰਕੌਤੁਮਇੰਦ੍ਰਰੈ ਕੁਪਕਿਆਫੁਨਤੋਸੋ । ਮੋਸੋਸਪੂਤਭਯੋਤੁਮਰੇਗ੍ਰਹਮਾਰਡਰੋਂਮਗਵਾਸੰਗ ਝੱਸੋ । ਰਹੱਸਕਹੀਪਿਤਪਾਥਰਕੀਤਜਹੈਇਹਜਾਹਮਰੀਅਨਮੋਸੋ ॥ ੩੪੨॥ ਤਾਤਕੀਬਾਤਜਨੰਦਸੁਨੀਸੁਭਬਾਤਭਲੀਸਰਉਪਰਬਾਂਧੀ ।ਬਾ ਕੋਕੀਕੈਮਰਵੀਤਨਕੈਧਨਤੀਛਨਮੱਤ ਹਾਂਸਰਸਾਂਧੀ । ਉਨਨਮੈਸਨ ਤਿਯੋਇਹਬਾਤਕ ਬੱਧਗੀਛੂਟਚਿਰੀਜਿਮਫਾਂਧੀ । ਮੋਹਿਕੀਬਾਰਦਹੈਕਰ ਗਿਆਨਨਿਵਾਰਦਈਉਮਡੀਜਨਆਂਧੀ ॥ ੩੪੩ ॥ ਨੰਦਬੁਲਾਇਕੇ ਗੋਪਲਏਹਰਿਆਇਸਮਾਨਸਿਰਊਪਰਲੀਆ । ਪੂਜਹੁਗਊਅਨਅਉ ਮੁਖਬਿੱਪਨਭਈਅਨਸੋਇਹਆਇਸਕੀਆਂ । ਫੇਰਕਹਿਯੋਹਮਤੋਕਹਿਯੋ ਤੋਸੋਗਿਆਨਭਲੋਮਨਮੈਸਮਝਈਆਂ। ਚਿੱਤਦਯੋਸਭਨੋਹਮਸੋਤਿਹੂੰਲੋਗ ਨਕੋਪਤਿਚਿੱਤਨਕੀਆ ॥੩੪੪॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਗੋਪਚਲੈਉਠਕੈਗ੍ਰਿਹ ਕੌਝਿਜਕੇਪਤਿਕੋਫੁਨਆਇਸਪਾਈ । ਅੱਛਤਧੂਪਪਚਾਂਮ੍ਰਿਦੀਪਕਪੂਜ ਨਕੀਸਭਭਾਂਤਿਬਨਾਈ। ਲੈਕਰਬੇਅਪਨੇ ਸਭਸੰਗਚਲੇਗਿਰਕੌਂਸਭਢੋਲ ਬਜਾਈ ।ਨੰਦਚਲਿਯੋਜਸੁਧਾਊਚਲੀਭਗਵਾਨਚਲੇਮੁਸਲੀਸੰਗਭਾਈ ੩੪੫ ॥ ਨੰਦਚਲਿਯੋਂਕੁਰਬੇਸੰਗਲੈਕਰਤੀਰਜਬੈਗਿਰਕੇਚਲਆਯੋ। ਗਊਅਨਘਾਸਚਰਾਹਿਤਸੋਂ ਬਹੁਬਿੱਪਨਖੀਰਅਹਾਰਖਵਾਇਯੋ । ਆਪ ਪਰੋਸਨਲਾਗਜਦੁੱਪਤਿਗੋਪਸਭੈਮਨਮੈਸੁਖਪਾਇਯੋਬਾਰਚਢਾਇਲਏਰ ਥਪੈਚਲਕੇ ਇਹਕੌਤਕਅਉਰਬਨਾਯੋ॥ ੩੪੬ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਕੌਤਕ ਏਕਬਿਚਾਰਜਦੁੱਪਤਿਸੂਰਤਏਕ ਧਰੀਗਿਰਝਾਂਕੀ । ਸਿੰਗਬਨਾਇਧਰੀ ਨਗਕੈਕਵਿਸਿਆਮਕਹੈਜਿਹਗੰਮਨਕਾਂਕੀ।ਭੋਜਨਖਾਤਤੱਛਕਿਧੋਵਹ ਬਾਤਲਖੀਨਰੀਕਛੁਵਾਂਕੀ । ਕੌਤਕਏਕਲਖੈਭਗਵਾਨਅਉਜੋਪਿਖਵੈ ਅਟਕੈਮਤਾਕੀ ॥੩੪੧॥ ਸਵੈਯਾ ॥▒ਭਗਵਾਨ ਬੈਹਸਕੈ ਸਮਅੰ ਮ੍ਰਿਤਬਾਤਤਿਨੈਸੰਗਭਾਖੀ । ਭੋਜਨ ਖਾਤਯੋਹਮਰੋਗਿਰਲੋਕਸਭੈਪਿਖ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org