ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/302

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੨੭੦ ) ਹੀਰਬਿਨਾਪਿਖਿਏ ਤਿਰਾਂਝਾ॥੩੫॥ ਕਬਿੱਤ ॥ ਕਾਲੀਨਾਥਕੈਸੀ ਪਕੌਲਨੈਨਕੋਲਨਾਭਕਮਲਾਕੇਪਤਿਇਹਬਿਨਤੀਸੁਨੀਜੀਯੇ॥ ਕਾ ਮਰੂਪਕੰਸਕੇਰੀਕਾਜਕਾਰੀਪ੍ਰਭੁਕਾਮਨੀਕੇਕਾਮਕੇਨਿਵਾਰੀਕਾਮਿਕੀ ਜੀਯੇ । ਕਮਲਾਸਨਕੋਂਪਤਿਕੁੰਭਕਾਨਕੇਮਰੱਯਾਕਾਲ ਨੇ ਮਕਬਧੱਯਾਐ ਸੀਕੀਜੈਜਾਤੇਜੀਜੀਯੈ॥ ਕਾਰਮਾਹਰਨਕਾਜਸਾਧਨਕੋਕਰਤਤੁਮਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਾਨਦਾਸਨਅਰਜਸੁਨਲੀਜੀਯੈ॥੩੫੭॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਕੁੰਦਨ ਤੀਰਨਸੀਸਭਹੀਕੁਪਕੇਝਿਜਕੇਪਰਮੈਜਬਪੱਈਯਾ॥ ਸੋਸਹੀਨਗਈਕਿ ਪੈਸਭਧਾਮਨਬੇਧਧਰਾਲਗਗਈਯਾ ॥ ਸੋਪਿਖਗੋਪਨਨੈਨਨਸੋਬਿਨ ਤੀਹਰਕੇਅਗੂਆਪਹੁਚੱਈਯਾ ॥ ਕੋਪਭਰਿਯੋਹਮਪੈਮਘਵਾਹਮਰੀਤੁਮ ਰੱਛਕਰੋਉਠਸੱਈਯਾ ॥੩੫੮॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਦੀਸਤਹੈਨਕਹੂੰਅਰਣੋ ਦਿਤਿਘੇਰਦਸੋਦਿਸਤੇਘਨਆਵੈ ॥ ਕੋਪਭਰੇਜਨਕੇਹਰਿਗਾਜਤਦਾ ਨਿਦਾਂਤਨਿਕਾਸਡਰਾਵੈ॥ ਗੋਪਨਜਾਇਕਰੀਬਿਨਤੀਹਰਿਪੈਸੁਨੀਯੇਹਰਿ ਜੋਤੁਮਭਾਵੈ ॥ ਸਿੰਘਕੋਦੇਖਤਸਿੰਘਨਸਿਯਾਰਕਹੈਤੁਪਕੈਜਮਲੋਕਪਠਾਵੈ ॥੩੫੯॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਕੋਪਭਰੇਹਮਰੇਪਮੈਂਬਹੁਮੇਘਨਕੇਇਹਠਾਟਠ ਟੇ ॥ ਜਿਹਕੋਗਜਬਾਹਨਲੋਕਕਹੈਜਿਨਪੱਬਨਕੇਪਰਕੋਪਕਟੇ॥ ਤੁਮ ਹੋਕਰਤਾਸਭਹੀਜਗਕੇਤੁਮਹੀਸਿਰਰਾਵਨਕਾਟਸਦੇ ॥ ਤੁਮਸਿਉਫੁਨਦੇ ਖਭਗੋਪਨਕੋਘਨਘੋਰਡਰਾਵਤਕੋਪਲਟੇ ॥੩੬॥ ਸਵੈਯਾ॥ਕਾਨ ਵਡੋਸੁਨਲੋਕਤੁਮੈਫੁਨਜਾਮਸੁਜਾਪਕਰੈਤੁਹਿਘਾਠੋ ॥ ਨੀਰਹੁਤਾਸਨਭੂਮ ਧਰਾਧਰਥਾਪਕਰਿਯੋਤੁਮਹੀਪ੍ਰਭਕਾਠੋ ॥ ਬੇਦਦਏਕਰਕੈਤੁਮਹੀਜਗਮੈ ਛਿਨਤਾਤਭਯੋ ਜਬਆਨੋ॥ਸਿੰਧਮਥਿਓਤੁਮਹੀਯਹੈਕਰਦੀਨਸੁਰਾਸੁਰ ਅੰਮ੍ਰਿਤਬਾਠੋ ॥ ੧੬੧॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਗੋਪਨਫੋਰਕਹੀਮੁਖਤੇ ਬਿਨਤੈਂਹ ਮਰੋਕੋਊਅਉਰਨਆਡਾ ॥ ਮੇਘਨਮਾਰਬਿਬਾਰਡਰੋਕੁਪਿਬਾਲਕਮੁਰਤਿ ਜਿਊਂਤੁਮਗਾਡਾ ॥ ਮੇਘਨਕੋਪਿਖਰੂਪਭਯਾਨਕਬਹੁਤਡਰੈਫੁਨਜੀਉਅ ਸਾਡਾ॥ਕਾਨਅਬੈਪੁਸਤੀਨਹੈਆਪਉਤਾਰਡਰੋਸਭਗੋਪਨਜਾਡਾ॥੩੬ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਆਇਸਪਾਇਪੁਰਿੰਦਰਕੋਘਨਘੋਰਘਟਾਚਹੁੰਓਰਭੇਆ ਵੈ। ਕੈਕਰਕ੍ਰੋਧਕਿਧੋਮਨਮੱਧਬ੍ਰਿਜਊਪਰਆਨਕੈਬਹੁਬਲਪਾਵੈ॥ਅਉ ਅਤਹੀਚਪਲਾਚਮਕੈਬਹੁਬੂੰਦਨਤੀਰਨਸੀਬਰਖਾਵੈ॥ ਗੋਪਕਹੈਹਮਤੇਭ ਈਚੂਕਸੁਯਾਤੇਹਮੈਗਰਜੋਅਉਡਰਾਵੈ॥੩੬੩॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਆਜਭ ਯੋਉਤਪਾਤਵਡੋਡਰਮਾਨਸਭੈਹਰਿਪਾਸਪਕਾਰੇ ॥ ਕੋਪਕਰਿਯੋਹਮਪੈਮ ਘਵਾਤਿਹਤੇਬ੍ਰਿਜਪੈਬਰਖੇਘਨਭਾਰੇ ॥ ਭੱਛਭਖਿਯੋਇਹਕੋਤੁਮਹੂੰਤਿਹਤੇ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org