________________
( ੧੮੮ ) ਸਾਫਰਸਿਯਾਮਕਹਿਯੋਤੁਮਨਾਹਿਨਏਥੇ ॥ ਫੂਲਖਿਰੇਮੁਖਆਏਕਹਾਅ ਪਨੀਥਿਰੀਆਕਹੂੰਭੌਰਭਏਥੇ ॥ ੫੦੭ ॥ ਅਬਚਤੁਰਪੁਰਖਭੇਦਕਥਨੰ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਨਰਏਕਅਕੀਨਹੀਤਿਕਰੇਇਕਕੀਨਕਰੇਇਕਕੀ ਨਜਾਨੇ ॥ ਏਕਨਪ੍ਰੀਤਿਕੇਭੇਦਜਨੇਜੋਉਤਕਰੇਅਰਕੇਤਿਹ ਨੈ ॥ ਸੋਨਰਮੁਢਬਿਖੇਕਹਿਯੇਜਗਜੋਨਰਰੰਚਨਪ੍ਰੀਤਿਪਛਾਨੈ ॥ ਸੋਚਰਚਾਰਸਕੀਇਹਭਾਂਤਿਸੁਗ੍ਹਾਰਨੀਯਾਮੈਗਕਾਨਬਖਾਨੈ ੫੦੮॥ ਗੋਪੀਵਾਣੁ। ਸਵੈਯਾ ॥ ਗ੍ਹਾਰਨਨੀਯਾਂਇਹਭਾਂਤਿਕਹੈਕਰਨੇ ਹਕਅੰਤਦਗਾਜੋਉਦੇਹੈ । ਦੋਜਨਛਾਡ਼ਪਰੋਹਰਿਗਿਯੋ ਜਨਜੋਛਲਸੋਤਿ ਹਿਕੋਹਰਿਲੇਹੈ । ਜੋਬਟਹਾਜਨਘਾਵਤਹੈਕੋਊਜਾਤਚਲਿਯੋਪਿਖਕੈਮਧ ਮੇਹੈ । ਪੈਖਿਝਕੈਅਭਿਹੀਗੁਪੀਆਂਇਹਭਾਂਤਿਕਹਿਯੋਤਿਨਕੀਸਮਏਹੈ ॥ ੫੦੯ ॥ ਜਬਹੀਇਹਗਾਰਨਬਾਤਕਹੀਤਬਹੀਤਿਨਕੋਸੰਗਕਾਨਹਸੇ। ਜਿਹਨਾਮਕੇਲੇਭਜਰਾਮੁਖਭੇਤਜਕੈਗਨਕਾਸਭਪਾਪਨਸੇ । ਨਜਪਿਯੋਂ ਜਿਹਜਾਪਸੋਊਉਜਰੇਜਿਹਜਾਪਜਪਿਯੋਸੋਉਧਾਮਬਸੇ। ਤਿਨਗੋਪਨਸੋਇ ਹਭਾਂਤਿਕਹਿਯੋਹਮਹੂੰਅਤਿਹੀਰਸਬੀਚਫਸੇ ॥ ੫੦੧ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਕਹਕੈਇਹਬਾਤਹਸੇਹਰਿਜਉਠਕੈਜਮਨਾਜਲਬੀਚਤਰੇ । ਛਿਨਏਕ ਲਗਿਯੋਨਤਥੈਤਿਹਕੋਲਖਕੈਜਮਨਾਕਹਪਾਰਪਰੇ। ਲਖ ਕੈ ਜਲਕੋ ਸੰਗ ਗੋਪਨਕੇਭਗਵਾਨਮਹਾਉਪਹਾਸਕਰੇ। ਬਹੁਹੋਰਨਭੈਅਰੁਬਿਯਾਹਨਤੈਕੁਰ ਮਾਤਨਤੈਅਤਿਸੋਊਖਰੇ ॥੫੧੧॥ ਕਾਨਵਾਚ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਰਜਨੀ ਪਤ ਗੀਤਬਹੀਭਗਵਾਨਕਹਿਯੋਹਸਕੈਹਮਰਾਸਕਰੈਂ ।ਸਸਿਰਾਜਤਹੈਸਿ ਗੋਪਨਕੇਮੁਖਸੁੰਦਰਸੇਤਹੀਹਾਰਡਰੈਂ । ਹਿਤਸੋਬ੍ਰਜਭੂਮਿਬਿਖੈਸਬਹੀ ਰਸਖੇਲਕਰੈਂਕਰਡਾਰਗਰੈ । ਤੁਮਕੋਕੋਊ ਸੋਕਬਢਿਯੋਬਿਛੁਰੇਹਮਸੋਮਿਲ ਕੈਅਬਸੋਕਹਰੈ॥ ੫੧੨ ॥ ਐਹੋਯਾਕਹਿਜਦੁਬੀਰਸਭੈਤਮਰਾਸਕੋ ਖੇਲਕਰੋ । ਗਹਿਕੋਕਰਸੋਕਰਮੰਡਲਕੈਨਕਛੁਮਨਭੀਤਰਲਾਜਧਰੋਂ ਹਮਹੰਤਮਰੇਸੰਗਰਾਸਕਰੈਂਨਚਹੈਨਚੀਯੋਨਹਨੈਕਡਰੋ । ਸਭਹੀਮਨ ਬੀਚਅਸੋਕਕਰੋਅਤਿਹੀਮਨਸੋਕਨਕੋਸੁਹਰੋ ॥ ੫੧੩ ॥ ਸਵੈਯ ॥ ਤਿਨਸਾਂਭਗਵਾਨਕਹੀਫਿਰਯੋਂਸਜਨੀਹਮਰੀਬਿਨਤੀਸੁਨਲੀਜੈ । ਆਨੰ ਦਬੀਚਕਰੋਮਨਕੇਜਿਹੜੇਹਮਰੇਤਨਕੋਮਨਜੀਜੈ । ਮਿਤਵਾਜਿਹਤੇਹਿਤ ਮਾਨਤਹੈਤਬਹੀਉਠਕੈਸੋਉਕਾਰਜਕੀਜੈ । ਦੈਰਸਕੋਸਿਰਪਾਵਤਿਸੈਮਨ ਕੋਸਭਸੈਕਬਿਦਾਕਰਦੀਜੈ ॥੫੧੪ ॥ ਹਸਕੈਭਗਵਾਨਕਹੀਫਿਰਯੋ ਰਸਕੀਬਤੀਯਾਹਮਤੇਸੁਨਲੱਈਯੈ । ਜਾਕੇਲੀਏਮਿਵਾਹਿਤਮਾਨਤ । Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
