ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/321

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

H (੧੮੯) ਸੁਨਕੈਊਠਕਾਰਜਕੱਈਯੈ। ਗੋਪਨਸਾਂਥਕ੍ਰਿਪਾਕਰਕੈਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹਯੋ ਮਸਲੀਧਭੱਈਯੈ । ਜਾਸੰਗਹੇਤੁਮਹਾਕਰੀਯੈਬਿਨਦਾਮਨਤਾਹੀਕੇਹਾਥ ਬਿਕੱਈਯੈ॥ ੫੧੫॥ ਕਾਂਨਰਕੀ ਸੁਨਕੈਬਯਾਂਮਨਮੋਤਿਨਗਾਰਨਧੀਰ ਰਹਿਯੋਹੈ । ਦੋਖਜਿਤੋ ਨਭੀਤਰਬੋਰਸਪਾਵਕਮੋਂਤ੍ਰਿਭੁੱਲਦਹਿਯੋਹੈ । ਰਾਸਕਰਿਯੋਸਭਹੀਮਿਲਕੈਜਸੁਧਾਸਤਕੋਤਿਨਮਾਨਕਹਿਯੋਹੈ ॥ ਰੀਝਰ ਹੀਪ੍ਰਿਥਮੀਪ੍ਰਿਥਮੀਗਨਔਨਭਮੰਡਲਰੀਹਿਯੋਹੇ । ॥ ੫੧੬ ॥ ਗਾਵ ਏਕਬਜਾਵਤਤਾਲਸਭੈਬਿਜਨਾਰਿਮਹਾਹਿਤਸੋਂ । ਭਗਵਾਨਕੋਮਾਨ ਕਹਿਯੋਤਬਹੀਕ ਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਅਤਿਹੀਚਿਤਸੋਂ ।ਇਨਸੀਖਲਈਗਤਿ ਗਾਮਨਤੇਸੁਰਭਾਮਨਤੇਕਿਕਿਧੋਕਿਤਸੋਂ । ਅਬਮੋਹਿਇਹੈਸਮਝਿਯੋਸੁਪਰੈ ਜਹਕਾਨਸਿਖੇਇਨਹੂੰਭਿਤਸੋਂ ॥੫੧੭॥ ਸਵੈਯਾ । ਮੋਰਕੋਪੰਖਬਿਰਾ ਜਤਸੀਸਸੁਰਾਜਤਕੁੰਡਲਕਾਨਨਦੋਉ । ਲਾਲਕੀਮਾਲਸੁਛਾਜਤਕੰਠ ਹਿਤਾਉਪਮਾਗਮਹੇਨਹਿਕੋਊ।ਜੋਰਿਪਪੈਮਗਜਾਤ ਚਲਿਯੋਸੁਨਕੈਉਪਮਾ ਚਲਦੇਖਤਓਊ । ਔਰਕੀਬਾਤਕਹਾਕਹੀਯੈਕਵਿਸਿਯਾਮਸੁਰਾਦਿਕਰੀ ਝਤਸੋਉ॥ ੫੧੮॥ ਗੋਪਨਸੰਗਤਹਾਂਭਗਵਾਨਮਨੈਅਤਿਹੀਹਿਤਕੋਕਰ ਗਾਵੈ। ਰੀਝਰਹੈਖਗਠਉਰਸਮੇਤਸੁਯਾਬਿਧਿਗਾਰਵਨਕਾਨਰਿੜਾਵੈ ॥ ਜਾਕਹੁਖੋਜਕਈਗਣਗੰਕਿੰਨਰਭੇਦਨਰੰਚਕਪਾਵੈ । ਗਾਵਤਸੋਹਰਿ ਜੁਤਿਹਜਾਤਜਕੈਮਿਗਨੀਚਲਕੈਮਿਗਆਵੈ॥ ੫੧੯॥ ਗਾਵਤ ਸਾਰੰਗ ਸੱਧਮਲਾਰਬਿਭਾਸਬਿਲਾਵਲਔਫੁਨਗਉਰੀ ।ਜਾਸੁਰਸੋਨਨਮੈਸੁਨਕੋ ਸੁਰਭਾਮਨਧਾਵਤਡਾਰਪਿਛਉਰੀ ।ਸੋ ਨਕੈ ਸਭਗਾਰਨੀਯਾਂਰਸਕੇਸੰਗ ਹੋਇਗਈਜਨਬਉਰੀ । ਤਿਆਗਕੈਕਾਨਨਤਾਸੁਨਕੈਮਿਗਲੈਮਿਗਨੀ ਚਲਆਵਤਦਉਰੀ॥੫੨੦॥ ਸਵੈਯਾ ॥ਏਕਨਚੈਇਕਗਾਵਤਗੀਤ ਬਜਾਵਤਤਾਲਦਿਖਾਵਤਭਾਵਨ । ਰਾਸਬਿਖੈ ਅਭਿਹੀਰਸਸੋਸੁਰਿਝਾਵਨ ਕਾਜਸਭੈਮਨਭਾਵਨ। ਚਾਂਦਨੀਸੁੰਦਰਰਾਤਬਿਖੈਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਸੁਬਿਖੈ ਰੁਤਸਾਵਨ । ਗਾਰਨੀਯਾਭਜਕੈਪੁਰਕੋਮਿਲਖੇਲਕਰੈਂਰਸਨੀਕਨਿਠਾ ਵਨ॥੫੨੧ ॥ ਸੁੰਦਰਠਉਰਬਿਖੈਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਮਿਲਰਨਖੇਲ ਕਰਿਯੋਹੈ । ਮਾਨਹੁ ਆਪਹੀਤੇਬ੍ਰਹਮਾਸੁਰਮੰਡਲਸੁੱਧਬਨਾਇਧਰਿਯੋਹੈ । ਜਾਪਿਖਕੈਖਗਰੀਝਰਹੈਮ੍ਰਿਗਤਿਆਗਤਿਸੈਨਹੀਚਾਰੋਚਯੋਹੈ । ਔਰ ਕੀਬਾਤਕਹਾਕਹੀਏਜਿਹਕੇਪਿਖਏਭਗਵਾਨਛੁਰਿਯੋਹੈ ॥ ੫੨੨ ॥ ਇਤ ਤੇਨੰਦਲਾਲਸਖਾਲੀਏ ਸੰਗਉਤੇਫੁਨਗਾਰਨਜੂਬਸਬੈ । ਬਹਸਾਬਹਸੀ ਤਹਹੋਨਲਗੀਯਸਬਾਤਨਸੋਕਵਿਸਿਯਾਮਭਬੈ । ਜਿਹਕੋਬ੍ਰਹਮਾਨਹੀਅੰਤ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org