ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/617

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੫੮੫ ) ਕੇਕਾਜਾ । ਲਾਵਤਬਕਨਵੈਨਿਰਲਾਜ। ਭਲੀਭਾਂਤਇਹਧਿਆਨਲ ਗਾਵੈ। ਭਾਵਤਾਸਕੋਮੁਨਿਮਨਭਾਵੈ॥੧੮੩॥ ਐਸੋਧਿਯਾਂਨਨਾਥਹਿਤ ਲਾਈਐ॥ ਤਬਹੀਪਰਮਪੁਰਖਕਉਪਾਈਐ। ਮੱਛਾਂਤਕਲਖਦੱਤਲੁਭਾ ਨਾ ! ਚਤਰਥਗੁਰੂਤਾਸੁਅਨਮਾਨਾ॥੧੮॥ ਇਤਿ ਮਛਾਂਤਕ ਬਕ ਚਤਰਤ ਗੁਰੁ ਸਮਾਪਤੰ ॥੪॥ ਅਬਬਿੜਾਲਪੰਚਮਗੁਰੂਨਾਮ॥ ਚੋਪਈ ॥ ਅਗੇਚਲਾਦੱਤ ਮੁਨਿਰਾਈ । ਸੀਸਜਟਾਕਹਜੂਟਛਕਾਈ । ਦੇਖਾਏਕਥਿੜਾਲਜੁਆਗੇ ।ਧਿਆਨਲਾਇਮੁਨਿਨਿਰਖਨਲਾਗੇ ॥ ੧੮੫ ॥ ਮੂਸਕਾਜਜਲਾਵ ਤਧਿਆਨੂੰ । ਲਾਜਤਦੇਖਮਹੰਤਮਹਾਨੂੰ । ਐਸਧਿਆਨਹਰਿਹੇਤਲ ਗਈਐ। ਤਬਹੀਨਾਥਨਿਰੰਜਨਪਈਐ ॥੧੮੬॥ ਪੰਚਮਗੁਰੂਯਹਹ ਮਜਾਨਾ । ਯਾਕਹਭਾਵਹੀਐਅਨੁਮਾਨਾ। ਐਸੀਭਾਂਤਧਿਆਨਜੋਲਾਵੈ ।ਸੋਨਿਹਚੈਸਾਹਿਬਕੋਪਾਵੈ ॥ ੧੮੭॥ ਇਤਿ ਬਿੜਾਲ ਪੰਚਮੋ ਗੁਰੂਸਮਾਪਤੰ ॥ ੫ ॥ ਅਥਧੁਨੀਆਗੁਰੂਕਥਨੰ ॥ ਚੌਪਈ ॥ ਆਗੇਚਲਾਰਾਜਸ ਨਿਯਾਸਾ । ਏਕਆਸਗਹਿਐਸਅਨਾਸਾ। ਤਹਇਕਰੂੰਮਧੁਨਖਤੋਲਹਾ । ਐਸਭਾਂਤਿਮਨਸੋਮੁਨਿਕਹਾ ॥ ੧੮੮॥ ਭੂਪਸੈਨਇਹਜਾਤਨਲਹੀ । ਵਾਨੀਚਨੀਚਹੀਰਹੀ । ਸਗਲਸੈਨਵਾਹੀਮਗਈ । ਤਾਕੋਨੈਕਖਬਰ ਨਹੀਭਈ ॥ ੧੮੯॥ ਰੂੰਈਧੁਨਖਤੇਫਿਰਨਨਿਹਾਰਾ । ਨੀਚਹੀਗ੍ਰੀਵਾ ਰਹਾਬਿਚਾਰਾ।ਦੱਤ ਬਿਲੋਕਹੀਏਮੂਸਕਾਨਾ। ਖਸਟਮਗੁਰੂਤਿਸੀਕਹੁਜਾ ਨਾ ॥ ੧੯੦॥ ਰੂੰਮਹੇਤਇਹਜਿਮਚਿਤਲਾਯੋ । ਸੈਨਗਈਪਰਸਿਰਨਉ ਚਾਯੋ । ਐਸੀਪ੍ਰਭਸੋਂ ਤਿਲਗਈਐ। ਤਬਹੀਪੁਰਖਪੁਰਾਤਨਪਈਐ॥ ੧੯੧ ॥ ਇਤਿਰੂਧੁਨਖਤਾਪੇਵਾਂਖਸਟਮੋਗੁਰੂਸਮਾਪਤੰ । ਅਬ ਮੱਛੀ ਸਪਤਮੋ ਗੁਰੂਕਥਨੰ ॥ ਚੌਪਈ ॥ ਆਗੇਚਲਾਰਾਜਸੰਨਿਯਾਸਾ । ਮਹਾਬਿਮਲਮਨਭਯੋਉਦਾਸਾ । ਨਿਰਖਾਤਹਾਏਕਮੱਹਾ। ਲਏਜਾਰ ਕਰਜਾਤਨਕਹਾ ॥੧੯੧ ॥ ਬਰਛੀਏਕਹਾਥਮੋਧਾਰੇ । ਜਰੀਆਅੰਧ ਕੰਧਪਰਡਾਰੇ ।ਇਸਥਿਤਏਕਮੱਛਕੀਆਸਾ। ਜਾਨਕਵਾਂਕੇਮੱਧਨਸਾ ਸਾ॥੧੯੩ ॥ ਏਕੈਸੁਠਾਂਢਮੱਛਕੀਆਸ। ਰਾਜਪਾਟਭੇਜਾਨਉਦਾਸੁ॥ ਇਹਬਿਧਨੇਹਨਾਥਸੋਂਲਈਐ । ਤਬਹੀਪੂਰਣਪੁਰਖਕਹਪਈਐ ॥ ੧੯੪॥ ਇਤਿਮਾਛੀਗੁਰੂਸਪਤਮੋਸਮਾਪਤੰ ॥੭ ॥ ਅਥਚੇਰੀਅਸਟਮੋਂਗੁਰੂਕਥਨੰ ॥ ਚੌਪਈ ॥ ਹਰਖਤਅੰਗਸੰ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org