(੭੯)
(੭੫)ਚਿ ਮਰਦੀ ਕਿ ਅਖ਼ਗਰ ਖਮੋਸ਼ਾਂ ਕੁਨੀ।
ਕਿ ਆਤਿਸ਼ ਦਮਾਂ ਰਾ ਫਿਰੋਜ਼ਾਂ ਕੁਨੀ॥॥
(۷۵) چه مردی که اخگر خموشاں کنی که آتش دماں را فروزان کنی
|
ਚਿ = ਕਿਆ
|
ਕਿ - ਜੋ, (ਤੇ)
|
ਅਰਥ
ਕਿਆ ਬਹਾਦੁਰੀ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਚੰਗਿਆੜਿਆਂ ਨੂੰ ਬੁਝਾਵੇਂ, ਤੇ ਤੇਜ ਅੱਗ ਨੂੰ ਭੜਕਾਵੇਂ?
ਭਾਵ
ਹੇ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ!ਚੰਗਿਆੜਿਆਂ ਦੇ ਬੁਝਾਉਣ ਦੀ ਭਾਂਤ ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਬਚਿਆਂ ਤੇ ਨਿਰਬਲਾਂ ਦੇ ਮਾਰਨ ਵਿਖੇ ਕੋਈ ਬਹਾਦਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਂ ਕੋਈ ਅਕਲਮੰਦ ਆਦਮੀ ਇਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਪਸਿੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਚੰਗਿਆੜੇ ਬੁਝਾਏ ਜਾਣ ਪਰ ਤੇਜ ਅੱਗ ਨੂੰ ਭੜਕਾਇਆ ਜਾਵੇ ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਇਸ ਕੰਮ ਨੇ ਖਾਲਸੇ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਭੜਕਾ ਦਿਤਾ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਤੂੰ ਹੁਣ ਬੇਫਿਕਰ ਨਾਂ ਹੋ ਓਹ ਸਮਾਂ ਨੇੜੇ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਜ਼ਾਲਮਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਅਗਨੀ ਵਿਖੇ ਭਸਮ ਹੋਣਾ ਪਵੇਗਾ ਜੋ ਕਿ ਤੈਨੇ ਤੇ ਤੇਰੇ ਸਰਦਾਰਾਂ ਭੜਕਾਈ ਹੈ।
