ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
161
________________
੧ ਉਸਤਤਿਕਰ ਮਨ ਤੇ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਜਿਲਦਿਆਂ ਰਖਦਾਹੈ ਸਭ ਦੀ॥੨॥ ਜਿਨਹਾਇਕੀਤੀ ਮੇਰੀ । ਧੰਨਧੰਨ ਪ੍ਰਭੂ ਕਿਰਪਾ ਤੇਰੀ ॥ ਇਕ ਵਾਰ ਮੇਂ ਜਦੋਂ ਗੁਲਾਮਾ ) ਫੌਰੀ ਤਦ ਮੈਂ ਝੱਟ ਭਜਾਘਾ ॥੩॥ ਇਸਲਾਰਨ ਕਰ ਉਸਭ ਤਿਸ ਦੀ । ਹੇ ਮਨਇਹ ਮਹਿਮਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ॥ ਧੰਨ ਧੰਨ ਹੈ ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ ਜਿਸ ਮੇਨੂੰ ਤਾ ਬਿਸਰਾਮ ॥੪॥ ਤਦ ਉਸਨੂੰ ਇਕ ਹਥ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਆ, ਜਿਹਦੇ ਵਿਚ ਜੀਉਣ ਬਿਰਛਕੁਛ੫੩ ਸੁਨ, ਮਸੀ ' ਹੀਨੇ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇਘਾਟਾਂ ਪੁਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਤਤਕਾਲ ਓਹ ਚੇਰਾ ਹੋ ਰਿਆ, ਫੇਰ ਉਥੇ ਬੈਠਕੇ ਰੋਟੀ ਖਾਧੀ, ਅਤੇ ਦਾਖਰਸ ਦੀ ਬੋਤਲ ਵਿਚੋਂ ਜੋ ਉਹਨੂੰ ਦਿਤੀ ਗਈ-1 ਸੀ , ਕੁਛਪੀਤਾ, ਅਤੇ ਫੇਰ ਤਕੜਾ ਹੋਕੇ ਓਹ ਨੰਗੀ ਤਲਵਾਰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫਨੀਤੁਰ ਪਿਆ। ਕਿਉਂਜੋ ਉਸਨੇ ਆਖਿਆ ਭਈਕੀ ਜਾਣਿਐ, ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਵੈਰੀ ਮੇਰੇ ਉਤੇ ਆਣ
