ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਯਾਦਾਂ.pdf/118

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਯਾਦਾਂ

ਤੇਰੇ ਬਾਝ ‘ਮਹਾਰਾਜ’ ਮੈਂ ਹੇਚ ਸਮਝੀ,
ਪਾਜ ਭਰੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਰਾਜ ਤਾਈਂ।
ਐ ‘ਸਿਰਤਾਜ’ ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂਂ ਬੋਝ ਸਮਝੀ,
ਸਿਰ ਤੇ ਹੀਰਿਆਂ ਦੇ ਜੜੇ ਤਾਜ ਤਾਈਂ।
ਮੇਰੇ ‘ਹੀਰਿਆ’ ਚਮਕਦੀ ਰੇਤ ਜਾਤਾ,
ਤੇਰੇ ਬਾਝ ਮੈਂ ਲਾਲ ਪੁਖਰਾਜ ਤਾਈਂ।
ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਬਾਝੋਂ ਮੈਂ ਬੇਰੰਗ ਡਿੱਠਾ,
ਰਾਗ ਰੰਗ ਵਾਲੇ ਸਾਜ ਵਾਜ ਤਾਈਂ।
ਰੜੱਕੇ ਫੁੱਲ ਮੈਨੂੰ, ਸੂਲਾਂ ਖਾਰ ਹੋਕੇ,
ਤੇਰੀ ‘ਯਾਦ' ਦੀ ਇਕ ਬਹਾਰ ਬਾਝੋਂਂ।
ਪਿਆ ਖਾਨ ਨੂੰ 'ਰੰਗਪੁਰ’ ਖੇੜਿਆਂ ਦਾ,
ਤੇਰੀ ‘ਰਾਂਝਨਾ' ਇਕ ਸਰਕਾਰ ਬਾਝੋਂਂ।

੧੧੦.