ਪਰ ਪ੍ਰਮਾਣਤ, ਆਪ ਕਬੂਲੀ , ਗੱਦਾਰੀ ਨੇ
ਟੀਸੀਓਂ ਥੱਲੇ ਲਾਹ ਲਿਆ ਉਹਨੂੰ।
ਮੈਕਬੈਥ:ਕਾਡਰ ਦਾ ਸਰਦਾਰ ਗਲਾਮਿਜ਼!
(ਪਾਸੇ ਹੋ ਕੇ) ਹਾਲੀਂ ਹੋਰ ਵੀ ਚੰਗਾ ਹੋਣੈ।-
(ਰੌਸ ਵਗੈਰਾ ਨੂੰ) ਸ਼ੁਕਰੀਆ, ਤਕਲੀਫ ਤੁਸਾਂ ਨੇ ਕੀਤੀ।
(ਬੈਂਕੋ ਨੂੰ) ਔਲਾਦ ਤੇਰੀ ਨੇ ਸ਼ਾਹ ਬਣ ਜਾਣੈ: ਆਸ ਨਹੀਂ ਕੀ ਤੈਨੂੰ?
ਕਾਡਰ ਜਦ ਸੀ ਬਖਸ਼ਿਆ ਮੈਨੂੰ,
ਘੱਟ ਵਚਨ ਨੀਂ ਦਿੱਤਾ ਉਹਨਾਂ,ਤੇਰੇ ਨਿੱਕਿਆਂ ਤਾਈਂ।
ਬੈਂਕੋ: ਪੇਸ਼ੀਨਗੋਈ ਜੇ ਪੱਕੀ ਮੰਨੀਏ, ਰੌਸ਼ਨ ਮਕੱਦਰ ਹੋ ਵੀ ਸਕਦੈ
ਤਖਤ-ਨਸ਼ੀਨੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏ, ਕਾਡਰ ਦੀ ਸਰਦਾਰੀ ਨਾਲੇ।
ਐਪਰ ਗੱਲ ਹੈਰਾਨੀ ਵਾਲੀ: ਅਕਸਰ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਨ ਨੂੰ ਸਾਡਾ,
ਨ੍ਹੇਰ ਦੇ ਯੰਤਰ ਦੱਸਣ ਸਾਨੂੰ ਸੱਚੀਆਂ ਗੱਲਾਂ;
ਭਰੋਸਾ ਸਾਡਾ ਜਿੱਤ ਲੈਂਦੇ ਨੇ, ਨਿੱਕੇ ਮੋਟੇ ਲਾਲਚ ਵਾਲੇ ਸੱਚ ਦੱਸ ਕੇ:
ਅਤਿ ਗਹਿਰੇ ਇਨਜਾਮਾਂ ਤੀਕਰ ਦਗ਼ਾ ਦੇਣ ਨੂੰ ਸਾਨੂੰ।
ਭਰਾਵੋ, ਬਿਨੇ ਕਰਾਂ ਮੈਂ, ਸੁਣੋ ਜ਼ਰਾ।
ਮੈਕਬੈਥ: ਪੇਸ਼ੀਨਗੋਈਆਂ ਦੋ ਸੱਚੀਆਂ ਹੋਈਆਂ:-
{ਪਾਸੇ ਹੋ ਕੇ}ਸ਼ੁਭ ਭੂਮਕਾ ਤਾਜ-ਤਖਤ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਮੁਬਾਰਕ ਵਾਲੀ, ਗਈ ਹੈ
ਲਿੱਖੀ।
ਸ਼ੁਕਰੀਆ, ਮੇਰੇ ਸਾਊ ਸੱਜਣੋਂ!
{ਪਾਸੇ ਹੋ ਕੇ} ਪਰਾਲੌਕਿਕ ਸੱਦ ਜੋ ਏਹੇ, ਨਾਂ ਚੰਗੀ ਨਾਂ ਮਾੜੀ:-
ਜੇ ਮਾੜੀ ਹੈ ਕਿਉਂ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ, ਸਫਲਤਾ ਵਾਲੀ ਮਿਲੀ ਪੇਸ਼ਗੀ?
ਆਰੰਭ ਸੱਚ ਦਾ ਕਿਉਂ ਫਿਰ ਹੋਇਆ? ਕਾਡਰ ਦਾ ਸਰਦਾਰ ਅੱਜ ਹਾਂ।
ਜੇ ਚੰਗੀ ਹੈ ਕਿਉਂ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਸੁਝਾਅ ਸਤਾਵੇ ਏਨਾ,
ਮਹਾਂ ਭਿਅੰਕਰ ਬਿੰਬ ਇਹ ਜੀਹਦਾ, ਖੜੇ ਰੌਂਗਟੇ ਕਰਦਾ ਮੇਰੇ,
ਬੈਠਾ ਬੈਠਾ ਦਿਲ ਇਹ ਮੇਰਾ, ਭੰਨ ਪਸਲੀਆਂ ਡਿੱਗਦਾ ਜਾਵੇ,-
ਕਿਉਂ ਸੁਭਾਅ ਤੋਂ ਉਲਟਾ ਜਾਵੇ?
ਵਰਤਮਾਨ ਦੇ ਡਰ ਭੌ ਸਾਰੇ, ਖੌਫਨਾਕ ਕਲਪਣਾ ਕੋਲੋਂ ਘੱਟ ਨੇ ਸਾਰੇ:
ਵਿਚਾਰ ਉਸ ਕਤਲ ਦਾ ਜਿਹੜਾ, ਖਿਆਲੀ ਬੱਸ ਪਲਾਓ ਹੈ ਹਾਲੀਂ
ਕਾਇਆ ਮੇਰੀ ਮਾਨਸ ਵਾਲੀ ਇਉਂ ਕੰਬਾਵੇ,
ਅਮਲ, ਕਰਮ ਤਾਂ ਕਿਆਸ, ਅਟਕਲਾਂ ਅੰਦਰ ਹੀ ਬੱਸ ਦੱਬਿਆ ਜਾਵੇ;
ਐਪਰ ਜੋ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਬੱਸ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ।
ਬੈਂਕੋ: ਸ਼ਰੀਕ ਮੇਰਾ ਇਹ ਵੇਖੋ, ਗੁੰਮ-ਸੁੰਮ ਕਿਵੇਂ ਖੜਾ ਏ।
ਮੈਕਬੈਥ (ਪਾਸੇ):ਜੇ'ਅਵਸਰ' ਨੇ ਸ਼ਾਹ ਬਨਾਉਣੈ, ਤਾਜ ਵੀ ਅਵਸਰ ਨੇ ਪਹਿਨਾਉਣੈ,
17
