ਅਨੰਦਪੁਰੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ/ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਸਾਹਿਬ
ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਸਾਹਿਬ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਕਾ ਚੱਕ | ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਬਕਾਲੇ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਭਾਈ ਮੱਖਣ ਸ਼ਾਹ ਲਬਾਣੇ ਦੀ ਸਿਆਣੀ ਵਿਉਂਤ ਨਾਲ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਏ ਤਾਂ ਆਪ ਸੰਗਤਾਂ ਦੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨ ਤੇ ਕੀਰਤਪੁਰ ਸਾਹਿਬ ਆਪਣੇ ਵਡੇ ਵਡੇਰਿਆਂ ਦੇ ਅਸਥਾਨ ਤੇ ਆਏ ਪਰ ਇਥੇ ਉਨਾਂ ਦੇ ਭਤੀਜਿਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੜੀ ਵਿਰੋਧਤਾ ਕੀਤੀ। ਇਥੋਂ ਤਾਂਈ ਕਿ ਧੀਰ ਮੱਲ ਦੇ ਇਕ ਮਸੰਦ ਨੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਤੇ ਬੰਦੂਕ ਚਲਾ ਦਿਤੀ ਪਰ ਜਿਸ ਪਵਿਤੁ ਮੀਸ ' ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੀ ਰਖਿਆ ਵਿਚ ਲਗਣਾ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਇਕ ਰੋਮ ਨੂੰ ਭੀ ਇਹ ਪਾਮਰ ਲੋਕ ਕਿਵੇਂ ਵਿੰਗਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ? ਗੁਰੂ ਜੀ ਬੜੇ ਕੋਮਲ ਦਿਲ ਸਨ-"ਭੈ ਕਾਹੂ ਕੋ ਦੇਤਿ ਨਹਿ ਨਹਿ ਭੈ ਮਾਨਤ ਆਨ ਵਾਲੇ ਅਸੂਲ ਅਨੁਸਾਰੀ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਆਪ ਧੀਰ ਮੱਲ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪੰਨਾ:ਅਨੰਦਪੁਰੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ.pdf/12 ਦੀ ਅਗਨੀ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣਾ ਸੀਸ ਅਹੂਤੀ ਪਾਣ ਲਈ ਜਾਣਾ ਪਿਆ। ਜਦੋਂ ਭਾਈ ਜੈਤਾ (ਰੰਘਰੇਟਾ, ਗੁਰੂ ਕਾ ਬੇਟਾ) ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਦਾ ਸੀਸ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਬੜੀ ਬਹਾਦਰੀ ਨਾਲ ਕੀਰਤ ਪੁਰ ਲੈ ਆਇਆ ਤਾਂ ਸਿੱਖ ਸੰਗਤ, ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੀ ਤਾਬੇਦਾਰੀ ਵਿਚ ਕੀਰਤਪੁਰ ਪੁਜੀ ਅਤੇ ਉਥੋਂ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਦੀ ਖਾਹਿਸ਼ ਅਨੁਸਾਰ ਸੀਸ ਨੂੰ ਪਾਲਕੀ ਵਿਚ ਰੱਖ ਕੇ ਗੁਰੂ ਕੇ ਚਕ ਲੈ ਆਏ ਅ ਇਥੇ ਆ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਕਾਨ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸਸਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਪਵਿਤ ਅਸਥਾਨ ਦਾ ਨਾਂ ਸੀਸ ਗੰਜ ਹੈ।