ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਸਿਖੀ ਪਰਚਾਰ ਦੀ ਲੋੜ
ਸਿਖ ਕੌਮ ਤੇਰਾ ਦੁਖੀ ਹਾਲ ਤਕ ਕੇ,
ਮੇਰਾ ਕਾਲਜਾ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਆ ਰਿਹਾ ਏ।
ਢਹਿੰਦੀ ਵੇਖ ਹਾਲਤ ਵਾਲ ਵਾਲ ਮੇਰਾ,
ਲਾਲ ਲਹੂ ਦੇ ਹੰਝੂ ਵਹਾ ਰਿਹਾ ਏ।
ਉਠ, ਉਠ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਲੁਟੀ ਜਾਵਸੇਂ ਤੂੰ,
ਸਮਾਂ ਸੈਨਤਾਂ ਨਾਲ ਸਮਝਾ ਰਿਹਾ ਏ।
ਫੈਸ਼ਨ ਪਛਮੀਂ ਪਛਮੋੰ ਆਣ ਵੜਿਆ,
ਤੈਨੂੰ ਘੁਣ ਦੇ ਵਾਂਗਰਾਂ ਖਾ ਰਿਹਾ ਏ।
ਭਾਂਬੜ ਫੁਟ ਦੇ ਬਾਲੇ ਨੇ ਦਿਲਾਂ ਅੰਦਰ,
ਕੌਮੇਂ ਮੇਲ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਥੋੜ ਦਿਸਦੀ।
ਉਠ ਜਾਗ ਤੇ ਲੱਕ ਬੰਨ੍ਹ ਅਜ ਤੋਂ ਹੀ,
ਪਈ ਸਿਖੀ ਪਰਚਾਰ ਦੀ ਲੋੜ ਦਿਸਦੀ।
ਉਧਰ ਵੇਖਿਆ ਈ, ਤੇਰੇ ਸਿਖ ਬਚੇ,
ਕਿਵੇਂ ਫ਼ੈਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਲਟੂ ਹੋ ਰਹੇ ਨੇ।
ਪੁਤਰ ਸਿਖੀ ਨੂੰ ਛਡ ਕੇ ਹਸ ਰਹੇ ਨੇ,
ਮਾਪੇ ਅੰਦਰੋ ਅੰਦਰੀ ਰੋ ਰਹੇ ਨੇ।
ਧਰਮ, ਸਿਦਕ ਨਿਤ ਨੇਮ ਦਾ ਨੇਮ ਛਡ ਕੇ,
ਲਖਾਂ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਹਾਰ ਪਰੋ ਰਹੇ ਨੇ।
੫੪.
