ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਸਮੇਂ ਰਹੇ ਨਹੀਂ ਮੌਜ ਬਹਾਰ ਵਾਲੇ
ਵਿਧਵਾ-
ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਦੇ ਤਾਜ ਸਿਰਤਾਜ ਉਠ ਗਏ,
ਦਿਨ ਚਲੇ ਗਏ ਹਾਰ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਵਾਲੇ।
ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਤੇ ਟੁੱਟ ਕੇ ਪੈ ਗਏ ਨੇ,
ਭਾਰੇ ਪਰਬਤੋਂ ਦੁਖ ਪਰਵਾਰ ਵਾਲੇ।
ਮੈਨੂੰ ਮਿਹਣਿਆਂ ਅਤੇ ਮਰੋੜਿਆਂ ਨਾਲ,
ਮਾਰ ਰਹੇ ਨੇ ਲੋਕ ਸੰਸਾਰ ਵਾਲੇ।
ਨੀ ਮੈਂ ਦੁਖਾਂ ਦੇ ਖੂਹ ਵਿਚ ਪਈ ਹੋਈ ਹਾਂ,
ਸਮੇਂ ਰਹੇ ਨਹੀਂ ਮੌਜ ਬਹਾਰ ਵਾਲੇ।
ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰੀ-
ਅੱਧ ਸੈਰ ਰੁਪਏ ਦਾ ਘਿਉ ਵਿਕੇ,
ਮਹਿੰਗੇ ਹੋ ਗਏ ਰੇਟ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਾਲੇ।
ਪੜ੍ਹੇ ਹੋਇਆਂ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਮਿਲਦੀ ਨਹੀਂ,
ਬੂਹੇ ਬੰਦ ਹੋ ਗਏ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਵਾਲੇ।
ਹਲਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋਇਆ,
ਰੋਂਦੇ ਹੱਟੀਆਂ ਅਤੇ ਬਿਉਪਾਰ ਵਾਲੇ।
ਰੁਤ ਭੁਖਿਆਂ ਮਰਨ ਦੀ ਆ ਗਈ ਏ,
ਸਮੇਂ ਰਹੇ ਨਹੀਂ ਮੌਜ ਬਹਾਰ ਵਾਲੇ।
੮੪.
