ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਕਿੱਸਾ ਸੱਸੀ ਪੁੰਨੂੰ.pdf/25

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਪੰਨਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ

(੨੪)

ਰਖੀਆਂ ਮੋਹਰਾਂ ਨਜ਼ਰ ਉਨਹਾਂ ਦੇ ਪੁਸਤਕ ਭਰਤ ਫੁਲਾਏ ਕੁੱਰੇ ਸੁਟਾਏ॥
ਮੈਂ ਘਰ ਹੋਈ ਤਵੱਲੁਦ ਲੜਕੀ ਕੈਸੇ ਲੇਖ ਲਿਖਾਏ ਦੇਹੋ ਬਤਾਏ॥
ਕਹਿ ਲਖਸ਼ਾਹ ਆਗਾਹ ਹੋਏ ਜਬ ਸਮਝ ਜਾਇਕੇ ਪਾਏ ਲਗਨ ਲਗਾਏ॥੬੫॥

ਕਰਕ ਲਗਨ ਵਿਚ ਜੱਮੀ ਸੱਸੀ ਕੇਤਤਹਾਂ ਆਮੀਵੇ ਜਿਉ ਬਜ ਖੀਵੇ॥
ਰੂਬੁਧ ਚੌਥੇ ਰਾਹੂ ਪੰਜਵੇਂ ਅਠਵੇਂ ਮੰਗਲ ਈਵੇ ਰਾਕਸ ਜੀਵੇ॥
ਸੁੱਕਰ ਸ਼ਨੀ ਆ ਪਿਆ ਬਾਰਵੇਂ ਗੁਰ ਕਾ ਵਾਸਾ ਛੀਵੇਂ ਸੁਖਨਾ ਦੀਵੇ॥
ਦੇਖ ਲੇਖ ਲਖਸ਼ਾਹ ਰਹੇ ਚੁਪਕਰਸੀ ਏ ਚਕੀਵੇ ਅਰ ਮਸਤੀਵੇ॥੬੬॥

ਫਰਦ ਮੀਜ਼ਾਨੋ ਡੋਰ ਆਤਸ਼ੀ ਜਾ ਵਿਚ ਬਾਤਸਮਾਣੀ ਚੰਗ ਉਠਾਈ॥
ਬਾਦੀਨੁਕਤੇ ਆਨ ਨਾਰ ਘਰ ਦਿਤੀ ਹੈ ਦਿਖਲਾਈ ਕਲਾ ਜਗਾਈ॥
ਵਤਦਓਤਾਦਜੁ ਮਾਯਲ ਜਾਇਲ ਸਾਕਤ ਸੋਧ ਲੜਾਈ ਨਜ਼ਰ ਦੁੜਾਈ॥
ਤਾਲਬ ਅਰ ਮਤਲੂਬ ਘਰਾਂ ਦੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਦੁਖਦਾਈ ਖਬਰ ਨ ਕਾਈ॥੬੭॥

ਪੈਹਿਲੇ ਸਾਬਿਤ ਪਏ ਇਜਤਮਾਅ ਸੁੰਦਰ ਚਾਤਰ ਨਾਰੀ ਚਾਹੇ ਯਾਰੀ॥
ਦੂਜੀ ਨਕੀਮੁਲਕਲਬ ਹੈ