ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
(੯੩)
ਮੰਨਸਾਂ ਜੇਹੜੀ ਉਸਨੂੰ ਭਾਵੇ ਉਸ ਜਾ ਪਾਵੇ॥
ਜਿੱਨਤ ਬੀਚ ਹੇ ਮਰਜੀ ਹੋਵੇ ਦੋਜਖ ਨਜਰੀ ਆਵੇ ਸਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੇ॥
ਓਸ ਸਰਗ ਥੀਂ ਨਰਕ ਚੰਗੇਰਾ ਜਹਾਂ ਯਾਰ ਗਲ ਲਾਵੇ ਤਪਤ ਬੁਝਾਵੇ॥
ਕਹਿਆ ਰਾਸ ਉਨ ਪਾਸ ਸੱਸੀ ਲਖ ਹਕ ਮੁਰਾਦ ਵਰ ਲਿਯਾਵੇ ਹੋਤ ਮਿਲਾਵੇ॥੨੬੧॥
ਤੇਗੋਂ ਤੇਜ਼ ਬਾਰੀਕ ਨਾਲ ਥੀਂ ਪੁਲਸਰਾਤ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ਜਮਕੀ ਯਾਰੀ॥
ਬਹੁਤ ਓਸਥੀਂ ਬੁਰਾ ਵਿਛੋੜਾ ਸਹਿਆ ਨਾ ਜਾਵੇ ਵਾਰੀ ਅਤ ਦੁਖ ਭਾਰੀ॥
ਹੋਰਹੀ ਗੋਰ ਅਘੋਰ ਥਲਾਂ ਵਿਚ ਰਹੀ ਭੰਬੋਰ ਥਲ ਨਿਆਰੀ ਲੇਖ ਬਡਾਰੀ॥
ਹੌਂ ਚਕੋਰ ਲਖਸ਼ਾਹ ਮਿਤ ਦੀ ਦੇਖ ਨਦੀ ਵੰਜਾਰੀ ਮਿਲੇ ਦੀਦਾਰੀ॥੨੬੨॥
ਮਉਲਾ ਵਾਹਿਦ ਨਬੀ ਮੁਹੱਮਦ ਇਸ ਵਿਚ ਬਾਤ ਨਾਰਾਈ ਰਾਬਤਾਈ॥
ਸੱਚਾ ਦੀਨ ਅਸਲਾਮ ਜੋ ਕਾਬਾ ਕਿਬਲਾ ਜਾ ਉਮਦਾਈ ਝੁਕੇ ਲੁਕਾਈ॥
ਸਹੀ ਕੁਰਾਨ ਈਮਾਨ ਸਮਝਿਆ ਕੁਲ ਮੋਮਨ ਸੁਖਦਾਈ ਜਾਤੀ ਪਾਈ॥
ਹਉ ਲਖਸ਼ਾਹ ਯਾਰ ਇਕ ਪਾਇਆ ਉਸ ਪਰ ਘੋਲ ਘੁਮਾਈ ਸਿਦਕ ਲਿਆਈ॥੨੬੩॥
