ਪੰਨਾ:ਖੰਡ ਮਿਸ਼ਰੀ ਦੀਆਂ ਡਲ਼ੀਆਂ - ਸੁਖਦੇਵ ਮਾਦਪੁਰੀ.pdf/165

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

502
ਜਦ ਤਾਂ ਭਾਬੀ ਕੱਲੀ ਹੁੰਦੀ
ਕਰਕੇ ਪੈਂਦਾ ਹੱਲਾ
ਛੜਾ ਵਿਚਾਰਾ ਕਹਿੰਦਾ
ਆਹ ਲੈ ਭਾਬੀ ਛੱਲਾ
ਮਿੰਨਤਾਂ ਕਰਦਾ ਨੀ-
ਗਲ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਪੱਲਾ
503
ਨਿੱਕੀ ਨਿੱਕੀ ਕਣੀ ਦਾ ਮੀਂਹ ਵਰਸੇਂਦਾ
ਛੜਿਆਂ ਦਾ ਢਹਿ ਗਿਆ ਕੋਠਾ
ਛੜਿਓ ਨਾ ਰੋਵੋ
ਥੋਡਾ ਭਰਿਆ ਜਹਾਜ ਖਲੋਤਾ
ਪਤਲੋਂ ਐਂ ਤੁਰਦੀ
ਜਿਮੇਂ ਤੁਰਦਾ ਸੜਕ ਤੇ ਬੋਤਾ
ਸੁੱਚਿਆਂ ਰੁਮਾਲਾਂ ਨੂੰ-
ਲਾ ਦੇ ਧਨ ਕੁਰੇ ਗੋਟਾ
504
ਛੜੇ ਛੜੇ ਨਾ ਆਖੋ ਲੋਕੋ
ਛੜੇ ਵਖਤ ਨੇ ਫੜੇ
ਅੱਧੀ ਰਾਤੀਂ ਪੀਂਂਹਣ ਲੱਗੇ
ਪੰਜ ਸੇਰ ਛੋਲੇ ਦਲੇ
ਦਲ ਦੁਲ ਕੇ ਜਾਂ ਛਾਨਣ ਲੱਗੇ
ਆਟਾ ਦੇਹ ਨੂੰ ਲੜੇ
ਛਾਣ ਛੂਣ ਕੇ ਗੁਨ੍ਹਣ ਲੱਗੇ
ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਝਿਊਰ ਨਾ ਚੜ੍ਹੇ
ਅੱਗ ਬਾਲਣ ਦੀ ਸਾਰ ਨਾ ਆਵੇ
ਭੜ ਭੜ ਦਾਹੜੀ ਸੜੇ
ਝਾੜ ਝੂੜ ਕੇ ਚਾਰੇ ਪੱਕੀਆਂ
ਚਾਰ ਪਰਾਹੁਣੇ ਖੜੇ
ਲਓ ਭਰਾਵੋ ਇਹੋ ਖਾ ਲਓ
ਇਹੋ ਹੀ ਸਾਥੋਂ ਸਰੇ
ਛੜਿਆਂ ਨੂੰ ਵਖਤ ਪਿਆ-
ਨਾ ਜਿਉਂਦੇ ਨਾ ਮਰੇ
505
ਛੜੇ ਛੜੇ ਸਭ ਜਗ ਜਾਣਦਾ
ਛੜੇ ਵਖਤ ਦੇ ਮਾਰੇ

160