ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਬਰਦਾ ਤੂੰ ਬਣ ਕੇ ਜਗਤ ਦਾ,
ਬਰਦੇ ਛੁਡਾਂਦਾ ਤੂੰ ਰਿਹੋਂ ।
ਹਰਦੁਆਰ ਪਾਣੀ ਦਾ ਕੌਤਕ,
ਵਾਹ ਵਾਹ ਨੇ ਰਮਜ਼ਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ।
ਮਕੇ ਨੇ ਤੇਰੇ ਚਰਨਾਂ ਗਿਰਦੇ,
ਖੂਬ ਲਾਈਆਂ ਫੇਰੀਆਂ।
ਤੂੰ ਜਗ ਨੂੰ ਸੀ ਜਾਣਿਆ,
ਜੱਗ ਨੇ ਨਾ ਤੈਨੂੰ ਜਾਣਿਆ।
ਵੇ ਨਾਨਕੀ ਦੇ ਵੀਰ ਤੈਨੂੰ,
ਨਾਨਕੀ ਪਛਾਣਿਆ।
ਹਾਂ ਜਾਣਿਆ ਮਨਸੁਖ ਭਗੀਰਥ,
ਆਪ ਹੀ ਕਰਤਾਰ ਹੋ।
ਲਾਲੋ ਬੁਲਾਰ ਦੇ ਲਈ,
ਆਹਾ ਸੋਹਣੀ ਸ੍ਰਕਾਰ ਹੋ ।
ਰੱਬ ਨੇ ਬਣਾਇਆ ਆਪ ਨੂੰ,
ਰੱਬ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ ਆਪ ਨੇ ।
ਜਗਦੀਸ਼ ਦਾ ਜਲਵਾ ਦਿਖਾਇਆ,
ਆਪ ਨੇ ਬਸ ਆਪ ਨੇ ।
ਘੋਲੀ ਤੇਰੇ ਚਰਨਾਂ ਤੋਂ ਕਾਲੇ,
ਨਾਗ ਭੀ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ ।
ਦੇ ਭਾਗਹੀਣੇ ਆਦਮੀ,
ਤੈਨੂੰ ਸੀ ਕੀ ਆਂਹਦੇ ਰਹੇ।
-੪੭-
