________________
ਅਨੰਦਪੁਰਤਗਨ (3੧੫ ਭਾਗ ੧ ਨਿਰਮੋਹ ਰਾਜਾਦੀ ਕਥਾ ਓਬੇਬੈਠਕੇ ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਾਕੇ,ਮਰਨ ਕਰ ਜਗਤ ਤੋਂ ਨਿਰਮੋਹਕਰ ਸਰੀਰ ਤੋਂਭੀ ਭਾਵਨਾ ਉਠਦਿੱਤੀਬਸਿੱਖਆਪ 2 ਕੁਬੋ ਨੇਰਮੋਹਰੋਕਰ ਮਰਨੇਮਾਰਨੇਨੂੰਯਾਰਹੋਗਏਏਏਕਰਕੇ ਓ ਸਥਾਨਾਮਨਿਰਮੋਹਗਨ ਹੁਣਤ ਮਸਹੂਰਹੈਦੂਸਰੇ ਅਨੰਦਪੁਰਮੋਹ ਛੱਡਕੇ ਏਥੇ ਆ ਬੈਠੇਤਾਂ ਨਿਰਮੋਹਗਨੂੰਆਖਦੇਹਨਾਦ ਪਹਾੜੀ ਨੇ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ਬੈਠਾ ਦੇਖ ਤਾਂਫੇਰ ਹੱਲਾ ਕਰਕੇ ਆਪਏ, ਗੋਂ ਸਿੰਘਾਂਨੇ ਖੂਬ ਹੱਥ ਦਿਖਾਏਗੁਰੂਜੀਓਸਵਦਝਾਰਬੰਧਰਹੇ ਸੇਰਾ ਜਾ ਭੀਮਚੰਦ ਦੇ ਗੋਲਮਦਾਨੇਗੁਰੂਜੀਨੂੰ ਤੱਕ ਕੇ ਤੋਪਦਾ ਗੋਲਾ ਚਲਾਯਾਜਿਸ਼ ਨਾਲਗੁਰੂਦਾ ਦੌਰਦਾਰ ਰਾਮਲੰਘਨਾਮੀਉਡ ਗਿਆ।ਗੁਰੂਜੀਨੇ ਅਤੀਸ਼ੀ ਗੋਲਮਕਾਨੂੰਤੀਰਾਂਦੀਬਰਖਾਨਾਲ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾਤ ਸਿੱਖਦੌਕੇ ਤੋਪਾਂ ਖੋਹਸਾਏਏਸੇਲਮੇ ਨਾਮਸਰਹੰਦ ਦੀ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਲੈਕੇ ਰਾਮਾਂ ਦੀਦ ਦਵੇਰ ਆਪਹੁੰਰਮਾ ਫੇਰਤਾਪਹਾੜੀਆਂਦੀ ਚਮੱਰੀਜੇਸਤਰਾਂਆਦਮੀਆਂ ਦੀ ਸਹਿਨਾਲਕੁੱਤਾ ਬਮਾੜਨੂੰਜਾਉਮਝਦਾਹੈ ਓਸੇਤਰਾਂ ਹੱਲਾ ਕਰਕੇ ਚਾਰੋ ਤਰਲੋਂ ਸਿੱਖਾਂਦੇ ਵੇਲਪਰਆਪਏ:੧੭੫ਬ ਨੂੰ ਘੋਰਜੰਗ ਮੱਚ ਗੁਰੂ ਕੀਤਾ ਬੈਠਦੇਖਦੇ ਰਹੇ ਪਰ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦਾ ਅਜੀਤਸਿੰਘਜੋਖਾਵੀ ਫੌਜਵਾਬ ਖ਼ਸ਼ੀ ਆਪਣੀਤਜਵੀਜ਼ਨਾਲਲਕਾਂਉਦਾਰਹਾਮੁਨਸੀਸਾਹਿਬਰੰਦ,ਈਸ ਸਿੰਘ,ਨੰਦਸਿੰਘਸੂਰਾਸੰਘਸਾਧੂਸਿੰਘ ਆਵੇਕ ਬੜੇ ਨਾਮੀਸੂਰਮੇ ਬੇਅ ਤਦੁਸਮਣਾਨੂੰਮਾਰਕੇਹੀਦਗਏ ਤਦਗੁਰੂਜੀਨੂੰ ਭੰਬੀਰਰਸ ਜਾਰਮਾ ਐ ਸੇਤੀਰ ਮਾਰਕੇ ਯਾਕੂਬਖਾ ਅਲੀਮਰਦਾਨਖਾਂ ਆਦਿਕ ਅਨੇਕ ਸਰਦਾਰ ਮਾਰਕੇ ਧਰਤੀ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਸੰਖਭੀਐਸੇ ਜਾਨਾ ਤੋੜਕੇਲਕੇ ਬੈਰੀਆਂਦੇ ਛੇ ਕੇਛੁਡਾਇਐੱਤੇ ਤਲਵਾਰਾਂ ਦੀ ਚਮਕ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਸੂਰਜ ਭੀਛਗਿਆਆਕਾ ਸੁਨੇਕਾਲੀਪੋਸ਼ਾਕ ਪਹਿਨੀ ਦੋਵੇਂ ਦਲਖੰਨੂੰ ਸਾਨ ਵਿਰਕਰਕੇ ਆਰਾਮਕ ਰਨਲੱਗੇ। ਏਸੇ ਸਮੇਬਸਾਲੀ ਵਾਲਾ ਰਾਜੋ ਗੁਰੂਕਾ ਸਿੱਖਸੀ ਬੜੇ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਗੁਰੂਜੀਨੂੰ ਆਪਣੇਘਰਬਸਾਲੀਏਜੋ ਅਨੰਦਪੁਰੋਕੋਸਦੱਖਣ-ਦੇਸਾ ਵਲ) ਲੇਗੇਆਤੇਅਰਜਕੀਤੀ ਕੇ ਅਨੰਦਪੁਰ ਭੀਮਚੰਦ ਕਲੇਸ ਦਿੰਦਾਹੈ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
