________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੁਖਾਲਸਾ ਭਾਗ ਵੇਰੇਰਦੇਸੋਥਾਂ ਦੇ ਢੇਰਲ ਗਏ ਤੇ ਤਿੰਨੇਵਾਰੀਤੰਬੂ ਪੁੱਟ ਹੋਰਜਗਾਲਾਯਾ। ਏਹ ਕਥਾ ਤੁਜ਼ਕਬਾਬਵੇਰਆਖਰੀ ਬਾਬਰਸਾਹਨੇ ਲਿਖੀ ਹੈਰਇਕਰਾਰ ਦੀਕੀ ਬਾਤ ਹੈ ਸਾਰੇਹੀਮੁਹੰਮਦੀਹਾਕਮਹਿੰਦੂਆਂਦਾ ਨਾਮਨਿਸਾਨਨਾਸਕਰਨ ਲਈ ਔਰਲਾਂਉਦੇ ਰਹੇਪਰ ਏਹਕੁਘਸਦੀ ਤਰਾਂਕਿਸੇਤੋ ਨਾਸ ਨਹੀਂ ਹੋਏ। ਜੇੜੇ ਬੇਹਹਿੰਦੁਝਾਨਵਿਰ ਬੜੇ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਪਏ ਦੇਖੀਦੇ ਹਨਏਹਸਭਓਨ੍ਹਾਂ ਹੀਬਾ ਦਿਸਾਹਾਂਦੀਕਰਤੂਤਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹਨ। ਮੋਕਿਥੇਹੇ ਓਹਕਨੌਜ ਹਰਜੋ ਪੈਂਤੀਕੋਹਾਂ ਵਿਚ ਵਸਦਾਸੀ ਜਿੱਥੇ ਹਜਾਰ ਦੁਕਾਨਾਂਪਾਨਬੇਰਨਾਮਾਂਦੀਆਂ ਸਨ,ਸਹਾਬੁੱਦੀਨਗੌਰੀ ਨੇ ਲੁੱਟਮਾਰ ਕੇ ਥੇਹ ਕਰਛੁਪਾਕੇਥੇਰੀਆ ਓਹ ਮਥੁਰਾਸੁਹਰਐੱਥੇ 22 ਕੋਹਾਂਵੇਰ ਮੰਦ ਨਾਲਮੰਦਰਜੁੜੇ ਰਹੋਸਨ,ਮਹਮੂਦ ਗਜਨੀਵਾਲੇਨੌਮੀਸਾਥਮਿ ਲਾਇਦਿੱਤਾ। ਮਥਰਾਦੇ ਬੜੇਮੰਦਰਹਾਲ ਮਹਿਮੂਦਹ ਆਪਹੀਲਿਖਦ ਹੈਕਿਸੇਕਰ ਅੱਸੀਕਰੋੜਮੁਹਰਾਂ ਖਰਚ ਕਰੀਏ ਤੇ ਪੰਜ ਸੌ ਕਾਰੀਗਰਮੌ ਬਰਸ ਤਕਬਣਾਉਵੇਗਹੇਨਤਾਂ ਭੀ ਅਜੇਹਾ ਮੰਦਰ ਬਣਨਾ ਮੁਸ਼ਾਕੇਹੇ, ਫੇਰ ਓਸੇਦ ਮੀਰਮੁਨਸ਼ਾਹਅਨਾਯਤ ਅਪਣੀਤਵਾਰੀਖਦਾਹੈ ਕਿ ਓਸ ਦਰ ਦੀ ਸੁੰਦ੍ਰਤਾਈਕਥਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਐਸਾਮੰਦਰ ਨਾ ਹੈ,ਨਾ ਹੋਵੇਗਾ,ਮਹਿਮੂਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰਹੀਰੇਪੰਨੈ ਮੋਤੀਊਂਗਾ ਚੂਨੀ ਲਾਲ ਫੀਰੋਜੇ ਸੋਨੇ ਦੀਦੀਖਾਣਿਇਕ ਸੋਮਨਾਥ ਮੰਦਰਭਾਸਫ਼ੇੜ ਵਿਚ, ਦੂਸਰਾਕੇਸਵਜੀਦਾ ਮੰਦਰ ਮਥਰਾਰ ਐਸੀਹੱਥ ਆਈ ਜੋ ਫੌਜ ਸਮੇਤਦੌਲਤਾਲਰੱਜਕੇ ਬੈਠ ਗੇਆਮਥਰਾਦਾਮੰਦਿਰਕਾਫਰਾਂਨੇ ਐਸਾਬਨਾਯਾ ਹੈ ਮਾਨੋ ਸੱਬਹਿਬੂਹੀ ਜ਼ਮੀਨ ਪਰਜਾਹਿਰ ਕਰਦਿਖਾਯਾਹੈ। ਏਸੇਮੰਦਰ ਦੇਤਖਤੋਂ ਬਾਵਨਚੰਦਨ ਦੇ ਸਨਜੇਨੇਮਹਿਮੂਦ ਲੈ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਫੇਰਅੰਗੇਰਾਂਨੇ:੧੮੬ ਬਿ: ਵਰਗ ਜੂਨੀਵੈਰੋਕੇ ਆਗਰੇ ਦੇ ਕਿਲੇ ਵਿੱਚ ਰੱਖੇਸਨਾ ਤਵਾਰੀਖਨਾਸਰੀਵੇਚਲੇਖਦਾਹੈਂ ਕਿ ਦੱਖਣਸ ਦੇਸਾਹਰ ਭੇਲਸਾ ਦਾਮੰਦਰ ਜਦ ਸੰ:੧੨੬੬ਮੈਂ ਸੁਮਸੁੱਦੀਨ ਗੌਰੀਨੇ ਤੋੜਹੈ ਤਾਂ ਬਹੱਤ ਕਰੋੜ ਰੁਪਏਦਾ। ਹੀਰਾ ਮੋਤੀ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ਸੋਚਾਂਦੀ ਓਸਨੂੰ ਓਥੋਂ ਹੱਥਰਸੀਮਏਹਮੰਦਿਰ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
