________________
ਭਾਗ -ਗੁਰੁ ੧ (੫੭) ਤਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ ਲਿਖਹੁ ਜੰਜਾਲਾਸ਼ੇਖਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਰਮੁਖਗੋਪਾਲਾ। ਸਸੈ ਸਭੁਜਗਸਹਰ ਉਪਗਉਆਂ ਤੀਨ ਭਏਕ ਜੋਤੀ-ਗੁਰਮੁਖ ਵਸਤ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਹੋਵੈ ਚੁਣਲੇ ਮਾ ਇਕ ਮੋਤੀ)। ਇੱਤਯਾਦਿਕ ਸਰਬਅੱਖਰਾਂ ਵਾਰਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰਦੀਭਗਤੀਤੇਗੇ ਆਨਬਰਨਨਕੀਤਾ ਜਿਸਨੂੰ ਸੁਣਕੇ ਪੰਡਿਤ ਭੀਪਰਮੇਦਾ ਭਜਨ ਭਗਤੀਕ ਰਕੇ ਮੋਖ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰੀ ਹੋਗੇਆ - ਜਦ ਕਾਲੂਬੰਦਨੇ ਦੇਖਮਾ ਨਾਨਕਚੰਦ ਪਦਾ ਨਹੀਂਡਾਂਗਊਆਂ ਚਾਰਨਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਗੁਰੂਜੀ ਸ੍ਰੀਕ੍ਰਿਲਦੀਡਰਾਂ ਜਦ ਗਊ ਆਂਚਾਰਨਗਏ ਤਾਂ ਦੂਸਰੇ ਪਾਲੀਆਂਨੂੰਰੰਬਵੇਭਰਨਵੇਚ ਜੋੜਕੇਆਪਭੀਤਾੜੀ ਲਾ ਬੈਠੇ,ਗਊਆਂਨੇਮੀਦਾਰਾਂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਉਜਾੜਝੰਡੀ ਓਹ ਜੱਟ ਪਾਲੀਆਂਨੂੰਤੇਗ ਉਆਂ ਨੂੰ ਹਾਕਮਦੇਸਲੈ ਆਏ ਤੇ ਫਰਿਆਦ ਕੀਤੀ, ਹਾਕਮਨੇ ਚਲਾਈ ਤਾਂਬਾ ਬਿਨੇਮਾ ਖੇਤ ਹਰਾ ਭਰਾ ਹੈ ਉਜਨਹੀਂ ਜਦਹਾਕਮਨੋਖੇਤਦੇ ਤਾਂਹ ਭਰਾ ਨਜ਼ਰ ਆਯਾ।। - ਓਸ ਸਮੇ ਬਾਬਾ ਜੀਵੈਰਾਗਦੀਲੇ ਵਿਚ ਐਸੇ ਮਸਤ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨਜੋਕਈ੨ਦੇਨਕੁਫ਼ਨਾਖਾਣਪੀਣ ਜੇ ਜੰਗਲਵਿੰਚ ਤਾੜੀ ਲਾ ਬੈਠਣਤਾਂਘਰਆਉਣ ਜੇ ਚੁਬਾਰੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਬਾਤਰਹੀਨਾ ਨਿਕ ਲਦੇਜਦ ਮਾਤਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਜੀ ਬਹੁਤਵਾਰੀ ਕਰਕੇ ਕਹੇਤਾਂਓਸਦਾਦਿਲਰੀ ਖਣਵਾਸਤੇ ਕੁਫਥੋੜਾ ਜੇਹਾ ਫ਼ਕਲੈਂਦੇ ਤੇ ਸੌਦੇ,ਬੋਲਦੇ ਭੀ ਬਹੁਤਥੋੜਾ ਹਰਣ ਕਤ ਆਤਮਾਵੈਮਾਨਵਿਰ ਮਗਨ ਰਹਿੰਦੇ। ਕਦੀ ਸਬਦਗਾਉਣ,ਕਟੀਵੈਰਾਗ ਕਰ ਰੋਣ ਲਗਪੇਣ,ਕਵੀਸਣਕਵੀਚੁਪਕਰਬੈਠਣ, ਤਦ ਏਹਦਸਾ ਹੋਰਹੀ ਸੀ ਯਥਾ( ਰੰਗਹਸਾ ਰੰਗਰੋਹ ਚੁੱਪਭੀਕਰਜਾਹਿਪਰਵਾਹਨਾਹੀਕੇਸੈ ਕੇਰੀ ਬਾਸਰੇਨਾਇ॥ ਪੁਨਰ- ਓਦੁਨੀਆਂ ਤੋੜੇਬੰਧਨਾ ਅੰਨ ਪਾਣੀ ਥੋੜਾ ਖਾਉਆ ਏਹ ਸਾਰੇ ਲੱਛਗੁਰੂਜੀਵਿੱਚ ਬਰਤਰਹੇ ਸਨਾਖਰਜੇਏਸਮ ! ਦੇ ਭੇਤੀਨਹੀਂਸੇ ਓਨ੍ਹਾਂ ਆਖੇਕਾਲੁਚੰਦਭੁੱਤ ਖੇਤਦੀ ਛਾਯਾਹੋਈ ਸਮਕੇਕ ਦੀ ਮੁਲਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਕੇ ਜੰਤੁ ਮੰਤਕਰਾਵੇ ਤੇਕਦੀ ਹਲੂਣੇ ਦੋਵੇ ਤੇ ਹਜ਼ਰਾਯਤ ਪਵਾਵੇਂ ੧-ਆਰਾ ਨਿਸ਼ਾਨੀਐਸਆਹ ਸੰਦੇ ਰੰਗ' ਚਸ਼ਮੈਤਇੰਤਜਾਰੀ ਬੇਕਰਾਰੀ ਮਸੱਤ ਵਕਮੇਗੁਤਨ ਕਮੇਦਨ ਕਮੇਬੇ ਸਾਂਬ)- -ਹਲੂਣਾ ਓਸਨੂੰਕਹੀਦਾ ਉਜੋਸਹਿਤੁਘਉਯਾ ਚਾਵਲੁਆ, ਮਦਰਾਰਥੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਬਾਲਕੜੋਵਾਰਚੁਰਲ਼ੇਵਰ ਰੱਖਦਿੰਦੇ ਹਨ। Digitized by Panjab Digital Library / www.paniabdigilib.org
