________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ ( ੭੪ ) ਗੁਰੂ-ਭਾਗ ੧ ਮਾਰਕੇਆਂਵਾਸੀਰਿੰਨਣਦੀ ਸਮੱਗੀ ਸਮੇਤਭੇਦਾਰਖਕੇ ਅਰਜ ਕੀਤੀ ਜੇਕਰ ਆਪ ਕਰਮਕਾਂਡ ਸਰਾ ਤੋਂ ਨਿਰਬੰਧ ਸਮਦਰਸੀ ਨਿਰਭੈ ਸਮਰਥਪੁਰਖਹੋਤਾਂ ਏਹ ਛਕੋ ਬਾਬੇਨੇ ਓਸੇਵਕਤ ਹਣਦੇਚ ਰਿੰਨਣਾਰਖਣਾਦਿੱਤਾ ਤਤਕਾਲਾਯਾ ਤਾਂ ਸਾਰੇਮੇ ਲੇਡਰੌਲਾਘੇਰਿਆ ਬੇਅੰਤਲੋਗਆਣਾਗੇਰਦੇ ਹੋਏ ਰਾਜੇਨੇਹੱਬਉਡਾਉਣੋਰੋਕ ਕੇ ਆਖ ਰਰਰਾ ਕਰਝੂਠਸਰਨੇਤਾਰੋ ਜੇਤਨੇ ਮੂੰਹ ਉਤਨੀਭਾਖਯਾ ਪਏ ਬੋਲਣ ਬਾਬਾ ਜੀਭੁਮੇਰੁ ਸਮਅਡੋਲ ਰਹੇ।ਆਖਰ ਨਾਨੁਪੀਡੈਤਜੋ ਭਵਿਖਤ ਪੁਰਾਣਦੇ ਤੁਸਾਰ ਆਪਨੂ ਨਾਨਕਅਵਤਾਰ ਸਿੰਧਕਰਵਾਸੀ ਓਸਲਚਰਰਾਹੋਣਗੀ| ਭਲਾ ਪ੍ਰਬਲ ਆਊਤਮਪੌਣਗੇ ਉਤਮ ਪੌਣਪੱਖੇਦੀ ਕੀਵੰਤਸੀਹਾਰਕੇ ਨਾ . ਪੰਡਿਤਨੇ ਰੁਡੇਆਂ ਦੇ ਫੜਨਵਾਂਗੂ ਜਦ ਮਾਰੌਣਦੀਗੱਲ ਫਕੀਤ4. ਬਾਬੇ ਨੇ ਸਬਦ ਬੋਪ (ਪਹਿਲਾ ਮਾਸਹੁਮਿਆਮਾਸੇਅੰਦਰ ਵਾਸਜੀਉ । ਪਾਏ ਮਾਸ ਮੁਹਿਮਾਲਿਆ ਹੱਡਰੰਮਤਨਮਾਸਹੁ ਹਰਕੱਢਐਮਾਮਾ ਸਰਾਸਾਮੁਹਿੰਮਾਸੈ ਕਾਜੀਭ ਮਾਸੈਕੀਮਾਮੇ ਅੰਦਰ ਸਾਸਵਡਾਹੋਯਾਰੀਆ ਆਘਰ ਲੈ ਆਯਾਮਾਸਾਮਾਸੋਹੀ ਮਾਸਉਪਜੈਮਾਸੋਸਭੇ ਸਾਕਾ ਮਾਸ ਮਾਸ ਕਰ ਮੂਰਖ ਝਗੜੇਗੇਆਨ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਕੌਣਮਾਸਕੌਣ ਸਾਗ ਕਹਾਵੈ ਕੇਸਮੈਪਾਪ ਸਮਾਣੇਗੇਂਡਾਮਾਰਹਮਜਗ ਕੀਏ ਦੇਵਤਿਆਂਕੀਬਾਣੇਮਾਜਪੁ ਰਾਣੀਮਾਸਕਤੇਬੀ ਰਹੁਹੁਗਮਾਸਕਮਾਣਜਜ ਕਾਜਵੀਆਹੁ ਸੁਹਾਵੈ ਓਥੈਮਾ ਸਮਾਣਾਪਮਾਸਹੁ ਨਿੰਮੇਮਾਸਹੁ ਜੰਮੇਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭਾਡੇਗੇਆਨ ਧਿਆਨਕ ਛੁਸੂਝੈਨਾਂਹੀ ਚਤੁਰਕਹਾਵੈ ਪਾਂਡੇਇਜ਼ੀਪੁਰਖ ਨਿਪਜਹਿਮਾਸੌਂਪਾਤਸਾਹ ਸੁਲ ਨਾਮਜੇਓਏਸਹੇਨਰਕ ਜਾਂਦੇਉਨਕਾਦਾਨਨਲੈਣਾਮਦੇਦਾਨਰਕ ਗਲੈਂਦੇ ਦੇਖਹੁ ਏਹੁ ਧਿਝਾਣਾਡੇ ਤੂੰਜਾਣਾ।ਹੀਨਾਹੀ ਕਿਥਹੁਮਾਸਉਪੰਨਾਪਤੋ ਇਓ ਮੰਨਕਮਟਕਪਾਹਾ ਤੋਇਓਤੇਭਵਣਗੇਨਾਪਤੋਆਆਖੈਹਉ ਬਹੁਬਿਧਿ ਹਫ਼ਾ ਤੋਐਬਹੁਤ ਬਿਕਾਰਾਏਤੇ ਰਸਫੋਡ ਹੋਣੇਸੰਨਸੀਨਾਨਕਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ਏਹ ਸਬਦ ਸੁਣਕੇ ਅਤੇ ਹਾਂਡੀ ਵਿਚ ਖੀਰੇਂਦੀਦੇਖਨਾਨੂਆਵੇਕ ਸਬਲੋਕਗੂ ਗੂਜੀ ਨੂੰ ਸੰਗਅਵਤਾਰ ਮੰਖੜੋਤੇ। ਫੋਰਬਾਥੇਨੇ ਆਖਮਾਸੂਰਜ ਚੰਦ,ਤਾਰੇ,ਧਰਤੀ ਏਹ ਸਭਈਰਦੀਕੁਦਰਤ ਦੇ - - -- - Digitized by Panjab Digital Library | www.nanjabdigilih.org