ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/427

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੩੯੫ ) ॥ ਲੈਕਰਿਮੈਅਸਿਸਿਯਾਮਭਨੈਜਿਨਧ ਇਕੋਆਇਕੈਕੀਨੀਲਰਾਈ॥ਅੰਤ ਕੋਅੰਤਕੇਧਾਮਗਏਤਿਨਨਾਹਕਆਪਨੀਦੇਹਗਵਾਈ ॥ ੧੪੦੭ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ਬਹਰੋਰਨਮੈਰਿਸਕੈਦਸਸੈਗਜਐਤਤੁਰੰਗ ਮੁੱਹਨਿਡਾਰੀ॥ ਦੁ ਇਸਤਿਸਿਯੰਦਨਕਾਟਿਦਏਬਹਬੀਰਹਨੇਬਲਕੇਕੇ ਅਸਿਧਾਰੀ ॥ਬੀਸਹ ਜਾਰਪਦਾਂਤਹਨੇਦੂਮਸੇਗਿਰਹੈਂਰਨਭੂਮਿਸੰਘਾਰੀ । ਮਾਨੋਹਨੂਸਿਰਰਾ ਵਨਬਾਗਕੀਮੂਲਹੁਤੇਜਰਮੇਖਉਖਾਰੀ ॥੧੪੦੮॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਰਾਛ ਸਅਹੁਤੋ ਹਰਿ ਕੀਦਿਸ ਸੌ ਬਲਕੈਨਿਪਉਪਰਧਾਯੋ ॥ ਸਸਸੰਭਾਰ ਸਬੈ ਅਪਨੰਚਪਲਾਸਮਲੈਅਸਿਕੋਪਬਢਾਯੋ ॥ ਗਾਜਤਹੀਬਰਖਿਯੋਬਰਖਾ ਸਰਸਿਯਾਮ ਕਵੀਸਰਯੋਗੁਨਗਾਯੋ ॥ ਮਾਨਹੁਗੋਪਨਿਕੇਗਨਪੈਅਤਿਕੋ ਪਕੀਏਮਘਵਾਚਢਾਆਯੋ ॥ ੧੪੦੯॥ ਦੈਤ ਚਮੁੰਘਨਜਿਉਉਮਡੀਮਨ ਮੈਨਕਛੂਤ੍ਰਿਪਹੂੰਡਰਕੀਨੋ ॥ ਕੋ ਪਢ ਇਘਨੋਚਿਤ ਮੈਧਨਬਾਨ ਸੰਭਾਰ ਭਲੇਕਰਲੀਨੋ ॥ ਬੈਂਚਕੈਕਾਨਮਾਨਕਮਾਨਸੁਛੇਦਦਾਸਰਸੋਂਅਰਿ ਦੀਨੋ ॥ ਮਾਨਹਬਾਂਬੀਮੈਸਾਪ੫ਮਿਯੋਂਕਵਿਨੇਜਸੁਤਾਂਛਬਿਕੋਇਮਚੀਨੋ॥ ੧੪੧੦ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਬਾਨਨਸੰਗਸੁਮਾਰ ਕੈਸੱਰਾਮਭਨੇਅਸਿਸੋਪੁ ਨਮਾਰਿਯੋ ॥ ਨਸਮੂਹਪਰਿਯੋਤਿਹਤੋਧਨਪ੍ਰਾਨਬਿਨਾਕਰਭੂਪਰਝਾਰਿ ਯੋ ॥ ਤਾਂਛਬਿਕੀਉਪਮਾਲਖਿਕੈਕਵਿਨੇਮੁਖਤੇਇਹਭਾਂਤਿਉਚਾਰਿਯੋ ॥ ਖਰਗਲਗਿਯੋਤਿਹਕੋਹੀਮਾਨਹੁਲੈਕਮੈਜਮਦੰਡਰਿਯੋ 11 ੧੩੧੧॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਰਾਛਸਮਾਰਨਯੋਜਬਹੀਤੁਬਰਾਛਸਕੋਰਿਸਕੈ ਲਧ ਯੋ । ਅਵਤਹੀ ਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਬਿਬਧਾਯ ਧਲੈ ਅਭਿਜੁੱਧ ਮਚਾਯੋ ॥ਦੈਂਤਘਨੇਤਹਘਾਇਲਹੈ :ਹੁਘਾਇਨਸੋਖੜਗੇਸਹਿਘਾਯੋ ॥ ਸੋਸਹਿ ਕੈਅਸਿਕੋਰਿਕੈਨਿਪਜੱਧਕੀਯੋਨਹੀਘਾਉਜਤਾਯੋ॥ ੧੪੧੨ ॥ ਧਾ ਇਪਰੇਸਬਰਾਛਮਿਯਾਮਰਹੈਤਿਨਕੈਮਨਕੱਪਬਯੋ ॥ ਗਹਿਬਾਨਕਮਾ ਨਗਦਾਬਰਛੀਤਿਨਮਿਆਂਨ ਹੁੰਤੇ ਕਰਵਾਰਕਢ ਯੋ ॥ ਸਭਦਾਨਵਤੇਜ ਚੰਡਕੀਯੋਰਿਸਪਾਵਕਾਮੈਤਿਨਅੰਗਡਢਿਯੋ ॥ ਇਹਭਾਂਤਿਰਤਹੈ ਨਿਕੋਤਨਕੰਚਨਮਾਨੋਸਨਾਰਗਢਿਯੋ । ੧੪੧੩ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਜਿਨ ਹੈਪਕੇ ਸੰਗਜੁੱਧਕੀਯੋਸੁਸਬੈਇਨਹੁੰਹਤਕੈਤਬਦੀਨੇ ॥ ਔਰਜਿਤੇ ਅ ਰਿਜੀਤਬਚੈਤਿਨਕੇਬਧਕੋਕਰਿਆਯੁਧਲੀਨੇ ॥ ਤੋਇਨਭੂਪਸਰਾਸਨ ਲੈਕੀਏਸੱਤਨਕੇਤਨਮੁੰਡਨਹੀਨੇ ॥ ਜੋਨਡਰੇਸੁਲਰੇਪੁਨਧਾਇਨਿਦਾਨ ਵਹੀਪਖੰਡਨਕੀਨੇ ॥ ੧੫੧੪ ॥ ਸਵੈਯਾ ਬੀਰਬਡੋਇਕਦੈਂਤਹੁਤੋ ਤਿਨਕੋਪਕੀਯੋਅਤਿਹੀਮਨਮੈ ॥ ਇਹਭਾਂਤਿਸੋਭੂਪਕੋਬਾਂਨਹਨੇਸਬਫੋਕ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org