ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/66

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

(੩੪ ) | ਕੋਂਬਚੱਯ ਹੈਂਇਮਾਨਕੋਦਿਵੱਯਹੈਂਜਮਜਾਲਕੋਕਟੱਯਾਹੈਂਕਿਕਾਮਨਾਕੋਕ ਰੁਹੈਂ ॥ ਤੇਜਕੋਡਹੈਂਅਖੰਡਣਕੋ ਖੰਡਹੈਂਮਹੀਪਨਕੋਮੰਡਹੈਂਕਿ ਇਸ ਹੈਂਨਨਰਹੈਂ ॥ ੯ ॥ ੨੬੧ ॥ ਬਿਸੂŘਭਰਨਹੈਕਿ ਅਪਦਾਕੋਹ ਰਨਹੀਂਕਿਸਖਕੋਕਰਨਹੈਕਿਤੇਜਕੋਪ੍ਰਕਾਹੈਂ ॥ ਪਾਈਐਨਪਾਰਪਾਰਾ ਵਾਰਹੂੰਕੋਪਾਰਜਾਕੋਕੀਜਤਬਿਚਾਰਸੁਬਿਚਾਰਕੋਨਿਵਾਸਹੈਂ ॥ ਹਿੰਗੁਲਾ ਹਿਮਾਲੈਗਾਵੈਂਹਸਬੀਹਲਬੀਧਿਆਵੈਂਪੂਰਬੀਨ ਪਾਰਪਾਵੈ ਆਸਾਡੇਅ ਨਾਸਹੈਂ ॥ ਦੇਵਨਕੋਦੇਵਮਹਾਂਦੇਵਹੂੰਕੇ ਦੇਵਹੈ ਨਿਰੰਜਨਅਭੇਵਨਾਥ ਅੱਦੂ ਅਬਿਨਾਸ਼ਹੈਂ । ੧੦ ॥੨੬੨॥ ਅੰਜਨਬਿਹੀਨਹੈਨਿਰੰਜਨ ਬੀਨਹੈਂ ਕਿ ਸੇਵਕਅਧੀਨਹੈਂਕਟੱਯਾਜਮਜਾਲਕੇ ॥ ਦੇਵਨਕੇਦੇਵ ਮਹਾਂਦੇਵਹੂੰਕੇਦੇਵਨਾਥਭੂਮਕੇਭੁਜੱਯਾਹੈਂਮੁਹੱਯਾਮਹਾਂਬਾਲਕੇ ॥ ਰਾਜਨ ਕੇਰਾਜਾਮਹਾਂਸਾਜਹੂੰ'ਕੇਸਾਜਾਮਹਾਂਜੋਗਹੂੰਕੇ ਜੋਗਹੈਧਰੱਯਾਦੁਮਛਾਲ ਕੇ ॥ ਕਾਮਨਾਕੋਕਰਹੈ ਕਿਬੱਧਿਤਾਕੋਹਰਹੈਂ ਕਿਸਿਧਤਾਕਸਾਥੀ ਹੈਂ ਕਿਕਾਲਹੈਕੁਚਾਲਕੇ ॥ ੧੧ ॥ ੨੬੩ ॥ ਛੀਰਕੈਸੀਛੀਰਾਵਧਿਛਾ ਛਕੈਸੀਛੱਤ੍ਰਨੇਰਛਪਾਕਰਕੈਸੀਛਬਿਕਾਲਇੰਦੀਕੇਕੂਲਕੇ ॥ ਹੰਸਨੀ ॥ ਹਿਮਾ ਸੀਸੀਹਾਰੁ ਮਹੀਰਾਸੀਹੁਸੈਨਾਬਾਦਗੰਗਾਕੈਮੀਧਾਰਚਲੀਸਾšਸਿੰਧਰੁਲਕੇ ॥ ਪਾਰਸੀਪਲਾਊਗਢਰੂਪਾਕੈਸੀਰਾਮਪੁਰਸੋਰਾਸੀਸੁਰੰਗਾਬਾਦਨੀਕੈਰ ਹੰਝੂਲਕੇ ॥ ਚੰਪਾਸੀਚੰਦੇਰੀਕੋਟਚਾਂਦਨੀਸੀਚਾਂਦਾਗੜਕੀਰਤਿ ਤਿਹਾ ਰੀਰਹੀਮਾਲਤੀਸੀਫੁਲਕੇ ॥ ੧੨ ॥ ੨੬੪ ॥ ਫਟਕਸੀਕੈਲਾਸ ਕਮਾਊਂਗੜ੍ਹਕਾਸ਼ੀਪੁਰਸੀਸਾਸੀਸੁਰੰਗਾਬਾਦਨੀਕੇਸੋਹੀਅਤਹੈ ਸੀਹਿਮਾਲੈਹਰਹਾਰਸੀਹਲੱਬਾਨੇਰਹੰਸਕੈਸੀਹਾਜੀਪੁਰਦੇਖੇਮੋਹੀ ॥ ਚੰਦਨਸੀਚੰਪਾਵਤੀਚੰਦ੍ਰਮਾਂਸੀਚੰਦਾਗਿਰਚਾਂਦਨੀਸੀਚਾਂਦਾਗੜ੍ਹਜੋਨ ਜੋਹੀਅਤਹੈ ॥ ਗੰਗਾਸਮਗੰਗਧਾਰਬਕਾਨਸੀਬਿਲੰਦਾਵਾਦਕੀਰਤਿ ਤਿਹਾਰੀਕੀਊਯਾਰੀਸਹੀਅਤਹੈ ॥ ੧੩ ॥ ੨੬੫ ॥ ਫਰਾਸੀ ਫਿਰੰਗੀਫਰਾਸੀਸਕੇਗੀਮਕਰਾਨਕੇ ਦੰਗੀਤੇਰੇਗੀਤਗਾਈਅਤੁਹੈ ਅਤਹੈ । ਭਖਰੀਕੰਧਾਰੀਗੋਰਗੱਖਰੀਗਰਦੇਜਾਚਾਰੀਪਉਨਕੇਅਹਾਰੀਤੇਰੋਨਾਮ ਧਿਆਈਅਤੁਹੈਂ॥ ਪੂਰਬਪਲਾਊਂਕਾਮਰੂਪਔਕਮਾਊਂਸਰਬਤੌਰਮੈਬਿ ਰਾਜੈਜਹਾਂਜਹਾਂਜਾਈਅਤੁਹੈਂ। ਪੂਟਨਪ੍ਰਤਾਪੀਜੰਤੁਮੰਤ੍ਰੇ ਅਤਾਪੀਨਾਥ ਕੀਰਤਿ ਤਿਹਾਰੀਕੋਨਪਾਰਪਾਈਅਤੁਹੈਂ ॥ ੧੪ ॥ ੨੬੬ ॥ ਭੂਪ ਸਾਦਿ ॥ ਪਾਧਰੀਛੰਦ ॥ ਅੱਦੂਅਨਾਸਆਸਨਅਡੋਲ । ਅੱਦੂਅਨੰਤ ਉਪਮਾਅਤੋਲ ॥ ਅਛੈਸਰੂਪਅਕਤਨਾਥ ॥ ਆਜਾਨਬਾਹੂਸਰ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org