(੨੦)ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫
ਅਪਣੇ ਬਾਲਕ ਆਪਿ ਰਖਿਅਨੁ
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਗੁਰਦੇਵ।।
ਸੁਖ ਸਾਂਤਿ ਸਹਜ ਆਨਦ ਭਏ
ਪੂਰਨ ਭਈ ਸੇਵ॥ ੧॥ ਰਹਾਉ॥
ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੀ ਬੇਨਤੀ
ਸੁਣੀ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ॥
ਰੋਗ ਮਿਟਾਇ ਜੀਵਾਲਿਅਨੁ
ਜਾ ਕਾ ਵਡ ਪਰਤਾਪੁ॥ ੧॥
ਦੋਖ ਹਮਾਰੇ ਬਖਸਿਅਨੁ
ਅਪਣੀ ਕਲ ਧਾਰੀ॥
ਮਨ ਬਾਂਛਤ ਫਲ ਦਿਤਿਅਨੁ
ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ॥ ੨॥ ੧੬॥ ੮੦॥
(੨੧)ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੫।।
ਤਾਪੁ ਲਾਹਿਆ ਗੁਰ ਸਿਰਜਨਹਾਰਿ॥
