ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
ਤਤਕਰਾ ਨੰਗੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਸਨਮੁੱਖ -ਜਸਵੰਤ ਜ਼ਫ਼ਰ ਕਵਿਤਾ ਵਹਿਣ ਨਿਰੰਤਰ ਲੋਰੀ ਧਰਤੀ ਨਾਦ ਅਲਵਿਦਾ ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਕਪਿਲ ਵਸਤੂ ਉਦਾਸ ਹੈ ਜਿੰਨਾਂ ਕੁ ਬਾਕੀ ਬਚਿਆ ਹਾਂ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਦੇ ਘੋੜੇ ਇਸ ਰੁੱਖ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਬਰਾਬਰ ਤੁਰਦਿਆਂ ਹਰੇ ਕਚੂਰ ਪੱਤੇ ਪੱਥਰਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸ ਸੀ ਰਾਤ ਭਟਕਣ ਨਹੀਂ, ਸਫ਼ਰ ਹੈ ਸ਼ੋਰ ਦਾ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਹੇ ਵਿਗਿਆਨੀ ਰੰਗ ਹੀ ਤਾਂ ਬੋਲਦੇ ਨੇ ਚੀਸ ਪ੍ਰਾਹੁਣੀ ਸੁਪਨੇ ਦਾ ਰੰਗ ਤੇਤੀ ਕਰੋੜ ਦੇਵਤੇ
