੩੮੨
ਧ੍ਯਾਇ ੬੭
॥ ਯਮੁਨਾ ਕੁ ਇਤ ਹੀ ਵਹਿ ਆਉ॥ ਸਹਸ ਧਾਰ ਕਰ
ਮੋਹਿ ਨ੍ਹਵਾਉ॥ ਜੋ ਨ ਮਾਨਿ ਹੈ ਕਹ੍ਯੋ ਹਮਾਰੋ॥ ਖੰਡ
ਖੰਡ ਜਲ ਹੋਇ ਤਿਹਾਰੋ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਜਬ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਕੀ ਬਾਤ ਅਭਿਮਾਨ ਕਰ ਯਮੁਨਾ ਨੇ ਸੁਨੀ ਅਨਸੁਨੀ ਕੀ ਤਬ ਤੋ ਇਨੋਂ ਨੇ ਕ੍ਰੋਧ ਕਰ ਉਸੇ ਹਲ ਸੇ ਖੈਂਚ ਲੀ ਔ ਸ਼ਨਾਨ ਕੀਆ ਉਸੀ ਦਿਨ ਸੇ ਵਹਾਂ ਯਮੁਨਾ ਕਬ ਤਕ ਟੇਢੀ ਹੈ ਆਗੇ ਨ੍ਹਾਇ ਸ੍ਰਮ ਮਿਟਾਇ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਸਬ ਗੋਪੀਯੋਂ ਕੋ ਸੁਖ ਦੇ ਸਾਥ ਲੇ ਬਨ ਸੇ ਚਲੇ ਨਗਰ ਮੇਂ ਆਯੇ ਤਹਾਂ
ਚੌ: ਗੋਪੀ ਕਹੈਂ ਸੁਨੋਂ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਥ॥ ਹਮਕੋ ਹੂੰ ਲੇ ਚਲੀਯੋ ਸਾਥ
ਯਿਹ ਬਾਤ ਸੁਨ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਗੋਪੀਯੋਂ ਕੋ ਆਸਾ ਭਰੋਸਾ ਦੇ ਢਾਂਢਸ ਬੰਧਾਇ ਬਿਦਾ ਕਰ ਬਿਦਾ ਹੋਨੇ ਨੰਦ ਯਸੋਧਾ ਕੇ ਗਏ ਪੁਨਿ ਉਨੇਂ ਭੀ ਸਖਝਾਇ ਬੁਝਾਇ ਧੀਰਯ ਬੰਧਾਇ ਕਈ ਦਿਨ ਰਹੇ ਬਿਦਾ ਹੋ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਕੋ ਚਲੇ ਔ ਕਿਤਨੇ ਇਕ ਦਿਨੋਂ ਮੇਂ ਜਾਇ ਪਹੁੰਚੇ
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮਸਾਗਰੇ ਬਲਭੱਦ੍ਰ ਰਾਸ ਬਰਣਨੋ
ਨਾਮ ਖਟ ਖਸ਼ਿ੍ਟਤਮੋ ਧ੍ਯਾਇ ੬੬
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਕਾਂਸ਼ੀ ਪੁਰੀ ਮੇਂ ਪੌਂਡ੍ਰਿਕ ਨਾਮ ਰਾਜਾ ਸੋ ਮਹਾਂ ਬਲੀ ਔ ਬੜਾ ਪ੍ਰਤਾਪੀ ਥਾ ਤਿਸਨੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕਾ ਭੇਖ ਕੀਆ ਔਰ ਛਲ ਬਲ ਕਰ ਸਬ ਕਾ ਮਨ ਹਰ ਲੀਆ ਸਦਾਪੀ ਤਬ ਸਨ, ਬੈਜੰਤੀ ਮਾਲ, ਮੁਕ੍ਤ ਮਾਲ, ਮਨਿ ਮਾਲ ਪਹਿਨੇ ਰਹੈ ਜੋ ਸੰਖ, ਚੱਕ੍ਰ ਗਦਾ, ਪਦਮ, ਲੀਯੇ ਦੋ ਹਾਥ ਕਾਠ ਕੇ ਕੀਯੇ ਏਕ ਘੋੜੇ ਪਰ ਕਾਠ ਹੀ ਕਾ ਗਰੁੜ ਧਰੇ ਉਸ ਪਰ ਚੜ੍ਹਾ
