ਧ੍ਯਾਇ ੭੮
੪੪੩
ਗੱਦੀ ਫਬਤੀ ਨਹੀਂ ਇਸੇ ਮਾਰੇਂ ਤੋ ਕ੍ਯਾ ਪਰ ਯਹਾਂ ਸੇ ਨਿਕਾਲ ਦੀਯਾ ਚਾਹੀਏ ਇਸ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਸੌਨਕਾਦਿਕ ਬੜੇ ਬੜੇ ਮੁਨਿ ਰਿਖਿ ਅਤਿ ਬਿਨਤੀ ਕਰ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਤੁਮ ਹੋ ਬੀਰ ਧੀਰ ਸਕਲ ਧਰਮ ਨੀਤਿ ਕੇ ਗ੍ਯਾਤਾ ਯਿਹਹੈ ਕਾਇਰ ਅਧੀਰ, ਅਵਿਵੇਕੀ, ਅਭਿਮਾਨੀ, ਅਗ੍ਯਾਨੀ, ਇਸਕਾ ਅਪਰਾਧ ਖ੍ਯਮਾਂ ਕੀਜੈ ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਯਿਹ ਬ੍ਯਾਸ ਗੱਦੀ ਪਰ ਬੈਠਾ ਹੈ ਔਰ ਬ੍ਰਹਮਾ ਨੇ ਯੱਗ੍ਯ ਕਰਮ ਕੇ ਲੀਏ ਇਸੇ ਯਹਾਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਯਾ ਹੈ॥
ਚੌ: ਆਸਨ ਗਰਬ ਮੂੜ੍ਹ ਮਨ ਧਰ੍ਯੋ॥ ਉਠਿ ਪ੍ਰਣਾਮ ਤਮ
ਕੋ ਨਹਿੰ ਕਰ੍ਯੋ॥ ਯਹੀ ਨਾਥ ਯਾਂਕੋ ਅਪਰਾਧ॥ ਪਰੀ
ਚੂਕ ਹੈ ਤੋ ਯਿਹ ਸਾਧ॥ ਸੂਤਹਿੰ ਮਾਰੇ ਪਾਤਿਕ ਹੋਇ॥
ਜਗ ਮੇਂ ਭਲੋ ਕਹੈ ਨਹਿੰ ਕੋਇ॥ ਨਿਸਫਲ ਬਚਨ ਨ
ਜਾਇ ਤਿਹਾਰੋ॥ ਯਿਹ ਤੁਮ ਨਿਜ ਮਨ ਮਾਹਿੰ ਵਿਚਾਰੋ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਨੇ ਏਕ ਕੁਸ ਉਠਾਇ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਵ ਸੂਤ ਕੋ ਮਾਰਾ ਉਸਕੇ ਲਗਤੇ ਹੀ ਵੁਹ ਮਰ ਗਿਯਾ ਯਿਹ ਚਰਿੱਤ੍ਰ ਦੇਖ ਸੌਨਕਾਦਿ ਰਿਖਿ ਮਨਿ ਹਾਹਾਕਾਰ ਕਰ ਅਤਿ ਉਦਾਸ ਹੋ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਜੋ ਬਾਤ ਹੋਨੀ ਥੀ ਸੋ ਤੋ ਹੂਈ ਪਰ ਅਬ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰ ਹਮਾਰੀ ਚਿੰਤਾ ਮੇਟੀਏ ਪ੍ਰਭੁ ਬੋਲੇ ਤੁਮੇਂ ਕਿਸ ਬਾਤ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਹੈ ਸੋ ਕਹੋ ਹਮ ਪੂਰੀ ਕਹੈਂ ਮੁਨੀਯੋਂ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਹਮਾਰੇ ਯੱਗ੍ਯ ਕਰਨੇ ਮੇਂ ਕਿਸੀ ਬਾਤ ਕਾ ਬਿਘਨ ਨ ਹੋਏ ਹਮਾਰੀ ਯਹੀ ਬਾਸਨਾ ਹੈ ਸੋ ਪੂਰੀ ਕੀਜੈ ਔਰ ਭਗਤ ਮੇਂ ਯਸ਼ ਲੀਜੈ ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਮੁਨੀਯੋਂ
