ਧ੍ਯਾਇ ੭੯
੪੪੫
ਭੇਂਟ ਦੀ ਫਿਰ ਬਲਰਾਮ ਸੁਖ ਧਾਮ ਵਹਾਂ ਸੇ ਵਿਦਾ ਹੋ ਤੀਰਥ ਯਾਤ੍ਰਾ ਕੋ ਨਿਕਲੇ ਤੋਂ ਮਹਾਰਾਜ ਸਬ ਤੀਰਥ ਕਰ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਪ੍ਰਦੱਖ੍ਯਣਾ ਕਰਤੇ ਕਰਤੇ ਕਹਾਂ ਪਹੁੰਚੇ ਕਿ ਜਹਾਂ ਕੁਰਖ੍ਯੇਤ੍ਰ ਮੇਂ ਦ੍ਰਯੋਧਨ ਔਰ ਭੀਮਸੈਨ ਮਹਾਂ ਯੁੱਧ ਕਰਤੇ ਥੇ ਔਰ ਪਾਂਡਵ ਸਮੇਤ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਔਰ ਬੜੇ ਬੜੇ ਰਾਜਾ ਖੜੇ ਦੇਖਤੇ ਥੇ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਕੇ ਜਾਤੇ ਹੀ ਦੋਨੋਂ ਨੇ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕੀਆ ਏਕ ਨੇ ਗੁਰੂ ਜਾਨ ਦੂਸਰੇ ਨੇ ਬੰਧੁ ਜਾਨ, ਮਹਾਰਾਜ ਉਨ ਦੋਨੋਂ ਕੋ ਲੜਤਾ ਦੇਖ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ॥
ਚੌ: ਸੁਭਟ ਸਮਾਨ ਪ੍ਰਬਲ ਦੋਊ ਬੀਰ॥ ਅਬ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਤਜਹੁ
ਤੁਮ ਧੀਰ॥ ਕੌਰਵ ਪਾਂਡਵ ਕੋ ਰਾਖਹੁ ਬੰਸ॥ ਬੰਧੁ ਮਿੱਤ੍ਰ
ਸਬ ਭਏ ਵਿਧ੍ਵੰਸ॥ ਦੋਉੂ ਸੁਨਿ ਬੋਲੇ ਸਿਰ ਨਾਇ॥
ਅਬ ਰਣ ਤੇ ਉਤਰ੍ਯੋ ਨਹਿ ਜਾਇ॥
ਪੁਨਿ ਦ੍ਰਯੋਧਨ ਬੋਲਾ ਕਿ ਗੁਰੁਦੇਵ ਮੈਂ ਆਪਕੇ ਸਨਮੁਖ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਭਾਖਤਾ ਆਪ ਮੇਰੀ ਬਾਤ ਮਨ ਦੇ ਸੁਨੀਏ ਯਿਹ ਜੋ ਮਹਾਂ ਭਾਰਤ ਯੁੱਧ ਹੋਤਾ ਹੈ ਔਰ ਲੋਗ ਮਾਰੇ ਗਏ ਹੈਂ ਔਰ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਜਾਏਂਗੇ ਸੋ ਤੁਮਾਰੇ ਭਾਈ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਕੇ ਮਤੇ ਸੇ ਪਾਂਡਵ ਕੇਵਲ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਕੇ ਬਲ ਸੇ ਲੜਤੇ ਹੈਂ ਨਹੀਂ ਇਨਕੀ ਕ੍ਯਾ ਸਾਮਰਥ ਥੀ ਜੋ ਯੇਹ ਕੈਰਵੋਂ ਸੇ ਲੜਤੇ ਯੇਹ ਬਾਵਰੇ ਤੋ ਹਰਿ ਕੇ ਵਸ ਐਸੇ ਹੋ ਰਹੇ ਹੈਂ ਕਿ ਜੈਸੇ ਕਾਠ ਕੀ ਪੁਤਲੀ ਨਟੂਏ ਕੇ ਵਸ ਹੋ ਜਿਧਰ ਵੁਹ ਚਲਾਵੇ ਤਿਧਰ ਵੁਹ ਚਲੇ ਉਨਕੋ ਯਿਹ ਉਚਿਤ ਨਾ ਥਾ ਜੋ ਪਾਂਡਵਂ ਕੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ
