੧੬
ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਵਿਆਕਰਣ
૧૯ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਵਿਆਕਰਣ ਸਂ ਸ> ਪੰ੦ ਧੂੰ, ਸਂ > ਪੰ੦ ਧੂੜ, ਸਂ ਧਨ-> ਪੰਡ ਪੱਕ,
- ਝੂਠ> ਪੰ੦ ਪਿੱਠ,
ਸਂ ਧਰ> ਪੰ੦ ਫਲ, ਸਂ > ਬੇਰ, ਸਂ ਸਧ> ਪੰ੦ ਭੈ, ਭੌ, ਚੰ ਮਾਫ਼ਧਵ > ਪੰ੦ ਭਾਦੋਂ, ਸਂ ਸ> ਪੰਤ ਮੱਖੀ, ਪੰ੦ ਮਾਂ, सं० माता. > • HI, ਸੱਚ ਬਿ> ਪੰ॰ ਰਾਸ, सं० ॰ ਵੀਰਿ> ਪੰ॰ ਰੀਤ, ú ÑŒI> ÚO MIJ, ਸਂ ॰ ਕਰ-> ਪੰ੦ ਵੱਛਾ, ਸਂ॰ ਕਾਟਿਆ > ਪੰਡ ਵਾੜੀ, ਸਂ ਥੀ-> ਪੰ੦ ਸੂਈ, ਸਂ ਰਿ> ਪੰ੦ ਹੱਸੇ। ਆਰੰਭਿਕ , ਬ, ਬ, ਸ ੨੨. ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਆਰੰਭਿਕ ਪ੍, ੫, ਥ ਦੀ ਥਾਂ ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ ਵਿਚ ਹੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਹ ਚ੍ ’ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਵੀ ਟਿਕਿਆ ਰਿਹਾ ਹੈ । ਉਦਾਹਰਣ ਸਂ ਮਰ-> ਪੰ੦ ਸੋਹਣਾ, ਚਂ॰ ਵ> ਪੰ੦ ਸੋਲਾਂ, ਥਾਂ ਥਰ> ਪੰ੦ ਸੱਤ। ਅੰਤਲੇ ਵਿਅੰਜਨ ੨੩. ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅੰਤਲੇ ਵਿਅੰਜਨ ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ ਵਿਚ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ ਸਨ, ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਉਹ ਨਹੀਂ ਦਿਸਦੇ । ਉਦਾਹਰਣ - NO ANA > ÚO AH, यशस् ਪੰ ਸਂ ਕਰ > To > ਬਾ• ਹੁ> ਪੰ੦ ਜਗ, ਸਂ ਧੁਆਰ > To ਧ> ਪੰ੦ ਪਿਛੇ, ਚੰ॰ ਕਬਗ > To ਵੇਵਾ> ਪੰ੦ ਹੇਠਾਂ, &• AITZ-> 910 > û 3 |
