ਗੀਤ ੧੭
ਸ਼ੁਭ ਵੀਚਾਰ ਹੋ ਜੀਵਨ ਸਾਦਾ,
ਯਹੀ ਰਹੇ ਆਦਰਸ਼ ਹਮਾਰਾ।
ਰੋਕੇਂ ਕਾਮ ਬਨੇਂ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ,
ਛੋੜੇਂ ਅੱਯਾਸ਼ੀ[1] ਮੈਖ਼ਾਰੀ[2]।
ਸਨਅਤ[3] ਹਿਰਸ਼ਤ ਔਰ ਗਲਕਾਰੀ[4],
ਚੱਪੇ ਚੱਪੇ ਪਰ ਗੁਲਜ਼ਾਰੀ[5]।
ਮਿਲਜੁਲ ਕਰ ਹੋ ਖੇਤੀ ਬਾੜੀ,
ਘਰ ਘਰ ਹਰੀ ਭਰੀ ਫੁਲਵਾੜੀ।
ਜੋਸ਼ ਸੇ ਪੈਦਾਵਾਰ ਬੜ੍ਹਾਏਂ,
ਬੇਹੂਦਾ ਔਲਾਦ ਘਟਾਏਂ।
