ਪੰਨਾ:ਭਾਰਤ ਕਾ ਗੀਤ2.pdf/33

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਭਾਰਤ ਕਾ ਗੀਤ

ਵਿਤੀ ਉਚਾਟ ਰਹਾ ਕਰਤੀ ਥੀ,
ਦਿਲ ਮੇਂ ਚਾਹ ਨ ਰਾਜ ਪਾਟ ਕੀ
ਦੁਖ ਰੈਨ ਦਿਵਸ ਸੋਚਾ ਕਰਤੇ ਥੇ,
ਸੰਸਾਰ ਸੋ ਜਾਏਂ ਕੈਸੋ।
ਜਾਏਂ ਭਾਂਤ ਭਾਂਤ ਕੀ ਸਭ ਬੀਮਾਰੀ,
ਮੌਤ ਬੁੜਾਪਾ ਪੀੜਾ ਭਾਰੀ।
ਕਪਟ ਦੰਭ ਯਿਹ ਮੋਹ
ਮੋਹ ਸੰਸਾਰੀ, ਲੋਭ ਯਿਹ ਅਤਿਆਚਾਰੀ।
ਬੇਰਹਿਮੀ ਯਿਹ ਜ਼ੁਲਮ ਯਿਹ ਸਖ਼ਤੀ,
ਜਾਨਦਾਰ ਪਰ ਜਾਨਦਾਰ ਕੀ
ਇਨ ਕੋ ਧਿਤਕਾਰਾਂ ਧਿਤਕਾਰਾ
ਕੈਸੇ ਹੋ, ਇਨ ਸੋ
ਛੁਟਕਾਰਾ ਕੈਸੇ ਹੋ ।
ਅਹਿੰਸਾ ਪਰਮੋ ਧਰਮਾ ਥੀ,
ਉਨ ਕੇ ਮਨ ਮੇਂ ਗੂੜ੍ਹ ਸਮਾਈ।
ਮਹਿਲ ਮਾੜੀਆਂ ਆਖ਼ਿਰ ਏਕ ਰਾਤ ਉਠ ਨਿਕਲੇ,
ਸਭ ਐਸ਼ਵਰ੍ਯ ਕੋ ਛੇੜ ਛਾੜ ਕ ਹਾਥੀ
ਘੋੜੇ, ਰਾਜ ਪਾਟ ਸਭ ਛੋੜ ਕੇ ਦੇਖੋ ।
ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਕੇ ਮੋਹ ਕੋ ਤਿਆਗਾ,
ਪਤਨੀ ਪੂਤ ਕੋ ਮੌਤੇ ਛੋੜਾ।

੨੩