ਸਮੱਗਰੀ 'ਤੇ ਜਾਓ

ਪੰਨਾ:ਭੁੱਖੀਆਂ ਰੂਹਾਂ.pdf/161

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

“ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰ ਨਹੀਂ...ਮੇਰਾ ਨਾਉਂ......ਸੁਤੇੰਦਰ,,,ਹੈ।” ਪ੍ਰਬੋਧ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀਆਂ ਉਮਡ ਕੇ ਅਥਰੂਆਂ ਰਾਹੀਂ ਥੱਲੇ ਡਿਗ ਪਈਆਂ। “ਮੈਨੂੰ ਮੁਆਫ਼ ਕਰੋ ਸੁਤੇਂਦਰ ਜੀ, ਪ੍ਰਬੋਧ ਹੋਰ ਝੁਕ ਗਈ । “ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਨਹੀਂ ।" ਮੈਂ......ਡਾਢਾ...ਪ੍ਰਸੰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ,,,..ਮੈਂ......ਜੀਵਨ ਲਾ ਕੇ ਇਕ......ਦਿਲ ਚੋਂ,,,,,,ਰੋਸਾ.....ਕੱਢ......ਚਲਿਆ......ਹਾਂ,,,,,,।" 90 Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org

੧੪੫

145