ਇਹ ਵਰਕੇ ਦੀ ਤਸਦੀਕ ਕੀਤਾ ਹੈ
ਛੱਲਾਂ, ਨੀਲੀਆਂ ਸਾਟਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗ ਪਾਈਆਂ,
ਨਦੀਆਂ ਨੀਂਦ ਦੀ ਗੋਦ ਸਵਾਲੀਆਂ ਨੂੰ।
ਡਾਂਗਾਂ ਮਾਰੀਆਂ ਵਾ ਦੇ ਬੁਲਿਆਂ ਨੇ,
ਬੀਟੀ ਮਾਰਿਆ ਜਿਵੇਂ ਅਕਾਲੀਆਂ ਨੂੰ।
ਟੁਰੇ ਜਾਉਂਦੇ ਪੀਆ ਨੂੰ ਰੋਕਣੇ ਲਈ,
ਥਾਂ ਥਾਂ ਸੁੰਡੀਆਂ ਨੇ ਜਾਲੇ ਤਣੇ ਹੋਏ ਨੇ।
ਉਤੇ ਪੱਤਰਾਂ ਝੂਲਣੇ-ਮਹਿਲ ਵੇਖੋ,
ਅਜਬ ਰੇਸ਼ਮੀ ਤਾਰਾਂ ਦੇ ਬਣੇ ਹੋਏ ਨੇ।
ਕਿਤੇ ਫੁਲਾਂ ਤੋਂ ਤਿਲਕ ਕੇ ਤ੍ਰੇਲ ਤੁਪਕੇ,
ਦਿੱਸਨ ਜਾਲਿਆਂ ਵਿਚ ਇਉਂ ਫਸੇ ਹੋਏ।
ਪਾਕ ਸ਼ਾਫ਼ ਤਸੱਵਰ ਜਿਓਂ ਪੀਆ ਜੀ ਦੇ,
ਮਨ ਦੇ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿਚ ਨੇ ਵੱਸੇ ਹੋਏ।
ਡਾਢੀ ਛੱਬ ਹੈ ਘਾ ਦੇ ਫ਼ਰਸ਼ ਉਤੇ,
ਥਾਂ ਥਾਂ ਤ੍ਰੇਲ ਦੇ ਮੋਤੀ ਖਿਲਾਰਿਆਂ ਦੀ।
ਰਾਤੋ ਰਾਤ ਜਿਓਂ ਫ਼ਤਹ ਅਸਮਾਨ ਕਰਕੇ,
ਲੱਥੀ ਜ਼ਿਮੀਂ ਤੇ ਫ਼ੌਜ ਸਤਾਰਿਆਂ ਦੀ।
ਕਿਰਨਾਂ ਪਹਿਲੀਆਂ ਸੁੱਟ ਪ੍ਰਭਾਤ-ਰਾਣੀ,
ਏਦਾਂ ਬੂਰ ਲਿਸ਼ਕਾਏ ਨੇ ਕਾਨਿਆਂ ਦੇ।
ਲਾ ਲਾ ਸੋਨੇ ਦੀਆਂ ਕਲਗੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਰੱਖੇ,
ਸਿਰ ਤੇ ਤਾਜ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦਿਆਂ ਦਾਨਿਆਂ ਦੇ।
ਇਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਭੱਖਦੀਆਂ ਲਾਲੀਆਂ ਨੇ,
ਲਾਲੀ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਬੁਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਚਾੜ੍ਹ ਦਿੱਤੀ।
-੧੭੮-
